۸۵٬۸۶۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد'
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
نزار جوانى برومند بود و به ولایت عهدى مستنصر برگزیده شد، در طرف دیگر مستعلى با حمایت بدر الجمالى امیر الجیوش، به خلافت رسید. | نزار جوانى برومند بود و به ولایت عهدى مستنصر برگزیده شد، در طرف دیگر مستعلى با حمایت بدر الجمالى امیر الجیوش، به خلافت رسید. | ||
نزار به اسکندریه گریخت و بعد از دستگیری به قتل رسید. پس از آن، «اسماعیلیه» ایران به طرفدارى از نزار فرقه اى به نام «[[نزاریه]]» تشکیل دادند که [[حسن صباح]] و جانشینان او و «[[آغاخانیه]]» از این طایفه اند و پیروان مستعلی به «مستعلیون» معروف شدند که بــاقـی مـانـده آنـان که در یمن و هند هستند، امـروزه بـه «بهره» موسوم‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 | نزار به اسکندریه گریخت و بعد از دستگیری به قتل رسید. پس از آن، «اسماعیلیه» ایران به طرفدارى از نزار فرقه اى به نام «[[نزاریه]]» تشکیل دادند که [[حسن صباح]] و جانشینان او و «[[آغاخانیه]]» از این طایفه اند و پیروان مستعلی به «مستعلیون» معروف شدند که بــاقـی مـانـده آنـان که در یمن و هند هستند، امـروزه بـه «بهره» موسوم‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108 | ||
</ref> <ref>سبحانی جعفر،بحوث فی الملل و النحل، قم، نشر موسسه امام صادق، ج 8، ص 28</ref> <ref>قاضى نعمان، تأویل الدعائم، قاهره، نشر دار المعارف، چاپ اول، ج 2، ص 10</ref> نقل شده است که اولین پیشوا و امام بهره، عاده | </ref> <ref>سبحانی جعفر،بحوث فی الملل و النحل، قم، نشر موسسه امام صادق، ج 8، ص 28</ref> <ref>قاضى نعمان، تأویل الدعائم، قاهره، نشر دار المعارف، چاپ اول، ج 2، ص 10</ref> نقل شده است که اولین پیشوا و امام بهره، عاده عبداللّه یمنى بود و به نشر دعوت خود در هند پرداخت. پس از وى شخصی به نام محمد على در سال 532 هجرى قمری وارد هند شد وی تا سال 1297 میلادى تحت حمایت مهاراجگان هندوى گجرات بود. در آن سال حاکمان گجرات به اطاعت پادشاهان دهلى در آمدند و مردم «بهره» مورد جفاى سلاطین مسلمان سنى گجرات قرار گرفتند. | ||
اما پیشواى این فرقه در یمن مى زیست و بهره عشریه و زکات خود را به او مى پرداختند تا این که یوسف بن سلیمان از یمن به هند مهاجرت کرد و در (سدهپور) جاى گرفت. پس از درگذشت پیشواى ایشان، داوود بن عجب شاه پیشوا شد. مردم «بهره» گجرات داوود بن قطب را به پیشوایى برگزیدند ولى «بهره» یمن با او بیعت نکردند و مردى به نام سلیمان را به امامت برگزیدند که خود را جانشین داوود بن عجب شاه مى دانست.این فرقه «سلیمانیه» نام گرفتند. سپس سلیمان به گجرات آمد و در احمدآباد درگذشت و قبر وى مورد زیارت پیروان آن طایفه است. | اما پیشواى این فرقه در یمن مى زیست و بهره عشریه و زکات خود را به او مى پرداختند تا این که یوسف بن سلیمان از یمن به هند مهاجرت کرد و در (سدهپور) جاى گرفت. پس از درگذشت پیشواى ایشان، داوود بن عجب شاه پیشوا شد. مردم «بهره» گجرات داوود بن قطب را به پیشوایى برگزیدند ولى «بهره» یمن با او بیعت نکردند و مردى به نام سلیمان را به امامت برگزیدند که خود را جانشین داوود بن عجب شاه مى دانست.این فرقه «سلیمانیه» نام گرفتند. سپس سلیمان به گجرات آمد و در احمدآباد درگذشت و قبر وى مورد زیارت پیروان آن طایفه است. | ||
تعداد «داوودیه» از «سلیمانیه» بیشتر است و شمار ایشان بر صد و چهل هزار نفر مى رسد و ملّایان و پیشوایان ایشان از قرن هجدهم تاکنون در شهر سورات اقامت دارند.امّا «داوودیه» به دو طایفه تقسیم شدند، یکى «بهره علییه» و دیگری بهره «ناکوشیه». فرقه اخیر تحت تأثیر عقاید هندویى، خوردن گوشت را از گناهان مىشمارند. امّا فرقه دیگر از بهره، «جعفریه» نام دارند که از نسل «بهره» داوودى هستند و ایشان در عهد مظفر شاهى که از سال 1407 تا 1411 بر گجرات حکومت مىکرد به مذهب سنت و جماعت گرائیدند. | تعداد «داوودیه» از «سلیمانیه» بیشتر است و شمار ایشان بر صد و چهل هزار نفر مى رسد و ملّایان و پیشوایان ایشان از قرن هجدهم تاکنون در شهر سورات اقامت دارند.امّا «داوودیه» به دو طایفه تقسیم شدند، یکى «بهره علییه» و دیگری بهره «ناکوشیه». فرقه اخیر تحت تأثیر عقاید هندویى، خوردن گوشت را از گناهان مىشمارند. امّا فرقه دیگر از بهره، «جعفریه» نام دارند که از نسل «بهره» داوودى هستند و ایشان در عهد مظفر شاهى که از سال 1407 تا 1411 بر گجرات حکومت مىکرد به مذهب سنت و جماعت گرائیدند. | ||