تمیمیه

تَمیمیّه (یا زُراریه) از فرق غلات شیعه است. این فرقه در باب امامت «واقفی»‌اند و امامت را تا امام هفتم می‌پذیرند و او را قائم آل محمد می‌دانند و معتقدند که حضرت روزی ظهور خواهد کرد.

موسس

ابو الحسن اشعری می گوید که موسس این فرقه شخصی به نام زرارة بن اعین است.

تاریخچه

كشّى مى‏ نويسد زرارة در حدود سال 80 هجرى در دار الوليد كوفه مى‏ زيست و از حواريين امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) بود. به گفته نجاشی، زرارة بن اعين بن سنسن، غلامی بود که او را آزاد کرده بودند. ابو جعفر محمد بن على بن حسين بن بابويه می گوید كتاب «الاستطاعه و الجبر» تأليف زرارة است. شيخ طوسى در «الفهرست» مى‏ نويسد: نام وى عبد ربه مكنى به ابو الحسن، مردى احول و در اصل بنده‏ اى رومى بود كه به دست مردی از قبیه بنی شیبان آزاد شد. جدّ وى سنسن در روم و از راهبان بود.وى برادرانى به نام های حمران نحوى، بكير بن اعين و عبد الملك بن اعين داشت.مامقانى مى‏ نويسد. احاديثى كه به وی منتسب است نشان می دهد که سخت ضعیف السند است.از اخبار وارده در مذمت او آن است كه پس از وفات حضرت صادق (ع) زراره پسرش عبيد را به مدينه فرستاد تا جانشين آن حضرت را بشناسد. چون مرگ او فرا رسيد قرآن را در دست گرفت و گفت هركسی كه امامتش اين مصحف را ثابت كند امام من است.

عقاید

تمیمیه معتقدند که علم، قدرت، حیات، سمع و بصر از ازل با خدا نبوده، بلکه خداوند این صفات را بعدها برای خود خلق کرده است. این فرقه در باب امامت «واقفی»‌اند و امامت را تا امام هفتم می‌پذیرند و او را قائم آل محمد می‌دانند و بر آن‌اند که روزی ظهور خواهد کرد.