جارودیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| نام = جارودیه
| نام = جارودیه
| نام رایج =  
| نام رایج =  
| تاریخ شکل گیری =  
| تاریخ شکل گیری = 2  ق
| قرن شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
خط ۱۱: خط ۱۱:
| عقیده =  [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]]، [[علی بن ابی طالب|امام علی]] را به وصف امامت منصوص کرده
| عقیده =  [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]]، [[علی بن ابی طالب|امام علی]] را به وصف امامت منصوص کرده
}}
}}
'''جارودیه''' یا «سرحوبیه» از فرق «[[زیدیه]]» ‌اند که پیروان «ابوالجارود» یا ابوالنجم زیاد بن منذر عبدی بودند. ابوالجارود خود از علمای «زیدیه» بود.
'''جارودیه''' یا «سرحوبیه» از فرق «[[زیدیه]]»اند که پیروان «ابوالجارود» یا ابوالنجم زیاد بن منذر عبدی بودند. ابوالجارود خود از علمای «زیدیه» بود.


== تاریخچه ==
==تاریخچه==
[[کشّی|کشّی]] می‏‌نویسد ابوعبداللّه [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر صادق (علیه السلام)]]، زیاد بن المنذر اعمی ابوالجارود را ملقب به سرحوب کرد (- سرحوبیه) و او را از دروغگویان دانست. [[نجاشی|نجاشی]] می‌نویسد که زیاد بن منذر ابوالجارود همدانی الخارقی اعمی کوفی که کور مادرزاد بود از اصحاب ابی جعفر [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه السلام)]] است. [[مامقانی|مامقانی]] می‏‌نویسد که زیاد بن منذر ابوالجارود از مردم [[خراسان]] بوده و حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) او را [[سب و لعن|لعنت]] کرد و فرمود: «انه اعمی القلب و اعمی البصر» یعنی او هم از ظاهر و هم از باطن کور است و او را موثق ندانسته و به سختی‏ نکوهش کرده است<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.</ref>.
[[کشّی|کشّی]] می‏‌نویسد ابوعبداللّه [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر صادق (علیه السلام)]]، زیاد بن المنذر اعمی ابوالجارود را ملقب به سرحوب کرد (- سرحوبیه) و او را از دروغگویان دانست. [[نجاشی|نجاشی]] می‌نویسد که زیاد بن منذر ابوالجارود همدانی الخارقی اعمی کوفی که کور مادرزاد بود از اصحاب ابی جعفر [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه السلام)]] است. [[مامقانی|مامقانی]] می‏‌نویسد که زیاد بن منذر ابوالجارود از مردم [[خراسان]] بوده و حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) او را [[سب و لعن|لعنت]] کرد و فرمود: «انه اعمی القلب و اعمی البصر» یعنی او هم از ظاهر و هم از باطن کور است و او را موثق ندانسته و به سختی‏ نکوهش کرده است<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.</ref>.


== اعتقادات ==
==اعتقادات==
جارودیه معتقدند که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]]، [[علی بن ابی طالب|امام علی]] را به وصف [[امامت]] منصوص کرده است. آنان پس از امامت «[[زید بن علی بن الحسین|زید بن علی بن الحسین]]» قایل به امامت [[محمد بن عبداللّه بن حسن]] بن حسن شدند و بعضی از جارودیه معتقدند که او نمرده یا کشته نشده است، بلکه خروج خواهد کرد. بعضی دیگر «قاسم علوی» صاحب طالقان و [[ری]] و برخی «یحیی بن عمر» صاحب [[کوفه]] را امام می‌شمردند. بیشتر جارودیه مانند دیگر «[[زیدیه|زیدیه]]» معقتدند که هر [[فاطمیان|فاطمی]] که شمشیر برکشد و قیام کند و سپس مردم را به [[دین]] و [[تقوا]] دعوت نماید، او امام است.  
جارودیه معتقدند که [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]]، [[علی بن ابی طالب|امام علی]] را به وصف [[امامت]] منصوص کرده است. آنان پس از امامت «[[زید بن علی بن الحسین|زید بن علی بن الحسین]]» قایل به امامت [[محمد بن عبداللّه بن حسن]] بن حسن شدند و بعضی از جارودیه معتقدند که او نمرده یا کشته نشده است، بلکه خروج خواهد کرد. بعضی دیگر «قاسم علوی» صاحب طالقان و [[ری]] و برخی «یحیی بن عمر» صاحب [[کوفه]] را امام می‌شمردند. بیشتر جارودیه مانند دیگر «[[زیدیه|زیدیه]]» معقتدند که هر [[فاطمیان|فاطمی]] که شمشیر برکشد و قیام کند و سپس مردم را به [[دین]] و [[تقوا]] دعوت نماید، او امام است.  


پیشتر گفته شد که یکی از ائمه «جارودیه» محمد بن عبداللّه بن حسن بن حسن بود و می‌گویند [[ابوحنیفه|ابوحنیفه]] با وی [[بیعت]] کرد. چون این خبر به [[منصور عباسی|منصور خلیفه عباسی]] رسید وی را به زندان انداخت تا از دنیا رفت. بعد از [[مرگ]] محمد بن عبدالله بن حسن بن حسن، «جارودیه» به امامت محمد بن قاسم بن علی بن الحسین بن علی صاحب طالقان و ری یقین کردند. وی در ایام [[معتصم عباسی|معتصم خلیفه عباسی]] گرفتار زندان شد و از دنیا رفت. پس از وی گروهی از «جارودیه» امامت «یحیی بن عمر» صاحب کوفه را پذیرفتند. او نیز در زمان [[مستعین عباسی|مستعین خلیفه عباسی]] کشته شد و سر او را نزد [[محمد بن عبداللّه بن طاهر]] بردند<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.</ref>.
پیشتر گفته شد که یکی از ائمه «جارودیه» محمد بن عبداللّه بن حسن بن حسن بود و می‌گویند [[ابوحنیفه|ابوحنیفه]] با وی [[بیعت]] کرد. چون این خبر به [[منصور عباسی|منصور خلیفه عباسی]] رسید وی را به زندان انداخت تا از دنیا رفت. بعد از [[مرگ]] محمد بن عبدالله بن حسن بن حسن، «جارودیه» به امامت محمد بن قاسم بن علی بن الحسین بن علی صاحب طالقان و ری یقین کردند. وی در ایام [[معتصم عباسی|معتصم خلیفه عباسی]] گرفتار زندان شد و از دنیا رفت. پس از وی گروهی از «جارودیه» امامت «یحیی بن عمر» صاحب کوفه را پذیرفتند. او نیز در زمان [[مستعین عباسی|مستعین خلیفه عباسی]] کشته شد و سر او را نزد [[محمد بن عبداللّه بن طاهر]] بردند<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 135 با ویرایش و دخل و تصرف اندک در برخی از جملات.</ref>.


== دیدگاه جارودیه درباره مهدویت ==
==دیدگاه جارودیه درباره مهدویت==
[[ابوعیسی وراق]] دیدگاه‌های جارودیه را در بارۀ [[مهدویت]] به سه دسته تقسیم کرده است:
[[ابوعیسی وراق]] دیدگاه‌های جارودیه را در بارۀ [[مهدویت]] به سه دسته تقسیم کرده است:


1.کسانی که به مهدویت و رجعت محمدبن عبداللّه [[نفس زکیه]] (متوفی ۱۴۵) اعتقاد داشته‌اند.
#کسانی که به مهدویت و [[رجعت]] محمدبن عبداللّه [[نفس زکیه]] (متوفی ۱۴۵) اعتقاد داشته‌اند.
#کسانی که به مهدودیت محمدبن قاسم طالقانی (متوفی ۲۱۹) معتقد بودند.
#کسانی که یحیی بن عمر را قائم می‌دانستند و منتظر رجعت وی بودند.


2. کسانی که به مهدودیت محمدبن قاسم طالقانی (متوفی ۲۱۹) معتقد بودند.
دیگر نویسندگان ملل و نحل چون [[عبدالقاهر بغدادی]]، مولف (الفرق بین الفرق) [[جمال‌الدین محمد بن حسین بن حسن رازی]]، (مؤلف تبصرة العوام) و [[عبدالکریم شهرستانی]]، (مولف [[الملل و النحل (کتاب)|الملل و النحل]]) با تفاوت‌‌هایی این مطالب را نقل کرده‌اند. [[علی بن حسین مسعودی]] نیز به نقل از ابوعیسی وراق، دربارۀ جارودیه و عقیدۀ آنان در این موضوع که امامت محدود به فرزندان [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین]] (علیهما السلام) است مطالب مختصری آورده است<ref>https://fa.wikishia.net/view/%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%87</ref>.


3. کسانی که یحیی بن عمر را قائم می‌دانستند و منتظر رجعت وی بودند.
==پانویس==  
 
دیگر نویسندگان ملل و نحل چون [[عبدالقاهر بغدادی]]، مولف (الفرق بین الفرق) [[جمال‌الدین محمد بن حسین بن حسن رازی]]، (مؤلف تبصرة العوام) و [[عبدالکریم شهرستانی]]، (مولف [[الملل و النحل (کتاب)|الملل و النحل]]) با تفاوت‌‌هایی این مطالب را نقل کرده‌اند. [[علی بن حسین مسعودی]] نیز به نقل از ابوعیسی وراق، دربارۀ جارودیه و عقیدۀ آنان در این موضوع که امامت محدود به فرزندان امام حسن و امام حسین علیهما السلام است مطالب مختصری آورده است.<ref>https://fa.wikishia.net/view/%D8%AC%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C%D9%87</ref>
 
== پانویس ==  
{{پانویس}}
{{پانویس}}


{{فرق و مذاهب}}
{{فرق و مذاهب}}
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
confirmed
۵٬۷۴۷

ویرایش