جبلیه
جَبَلیه فرقه‌ای از «غلاة» نُصیریه علوی بودند که پیشوای ایشان در جبل لبنان ادعای مهدویت کرد.
| جَبَلیّه | |
|---|---|
 | |
| نام | جَبَلیّه |
| تاریخ شکل گیری | 717 ق، ۶۹۶ ش، ۱۳۱۷ م |
| عقیده | لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. |
تاریخچه
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای مهدویت کرد و خود را محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و علی (علیه السلام) و گاهی مهدی (عج) خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. این گروه لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به‌دست لشکریان طرابلس پراکنده و قتل عام شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است[۱].
پانویس
- ↑ با استفاده از کتاب فرهنگ فرق اسلامی نوشته محمد جواد مشکور، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 137