جریان سلفی در اندونزی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی دیگر از این سازمان‌ها جبهه حزب الله است . این جبهه که در سال 1419ق/ ۱۹۹۹م/۱۳۷۸ش تأسیس شد نیز از گروه‌های تندرو و افراطی اندونزی به شمار می‌رود. موسس این گروه، چچپ بوستومی نام دارد که از منطقه بانتن می‌باشد. هدف این موسسه احیای سازمانی است با همین نام که در سالهای آغازین استقلال اندونزی فعال بوده است. نروی بوناسیو، دبیرکل این موسسه بر این اعتقاد است که وضعیت فعلی اندونزی همانند وضعیت دوره انقلاب و استقلال است و مسلمانان همگی باید در جبهه ای واحد بر علیه دشمن خدا متحد و یکپارچه شوند چرا که این امر خود نوعی جهاد به شمار می‌رود. منظور اینان دشمن خدا کسانی اند که مراکز فساد و عیش و نوش و فعالیت‌های آلوده به گناه را سازماندهی می‌کنند.

برخی معتقدند که دو مجله اصلاح گرای پانجی مشارکت از نهضت محمدیه و المسلمون از موسسه پرساتوان اسلام، پیام آور و گسترش دهنده اسلام تندرو بوده‌اند. گو این که پانجی مشارکت به رویکردهای مدرنیستی نیز اهتمام جدی داشته است. با همه اینها فعالیت وهابیت تندرو و رادیکال در عرصه مطبوعات با تاخیر نسبت به کتاب عمدتا در دو دهه اخیر و بخصوص پس از سقوط سوهارتو اتفاق افتاد.

ماه نامه مدیا دعوه به سردبیری دکتر نورخالص مجید که نسبت به اقلیت های دینی و مذهبی در اندونزی و به خصوص مسیحیان ستیزه جویانه است و پیوسته گزارشهایی را در مورد فعالیتهای تبشیری مسیحیان در اندونزی منتشر می کند. خوانندگان این مجله طیف های گسترده ای از مسلمانان هستند. شمارگان آن در دهه ۹۰ حدودا ۲۰ هزار نسخه بود که رقم قابل توجهی است.