جعفریه (پیروان فقهی جعفر بن محمد): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
خط ۵: خط ۵:
آن حضرت در مدت طولانى امامت خود موفق شد تا  نظم و ترتیبى به وضع «شیعه» امامیه بدهند و فقه شیعه را تدوین نمایند، از این جهت امام صادق علیه السلام را «حبر الامه» یعنى دانشمند امت اسلام و فقیه آل محمد (ص) خوانده ‏اند.
آن حضرت در مدت طولانى امامت خود موفق شد تا  نظم و ترتیبى به وضع «شیعه» امامیه بدهند و فقه شیعه را تدوین نمایند، از این جهت امام صادق علیه السلام را «حبر الامه» یعنى دانشمند امت اسلام و فقیه آل محمد (ص) خوانده ‏اند.
بیشتر احادیث فقهى «شیعه» از آن حضرت روایت شده و به همین دلیل فقه شیعه را «فقه جعفرى» و مذهب او را «مذهب جعفرى» نامیدند.
بیشتر احادیث فقهى «شیعه» از آن حضرت روایت شده و به همین دلیل فقه شیعه را «فقه جعفرى» و مذهب او را «مذهب جعفرى» نامیدند.
در مجلس درس آن حضرت كه در مدینه تشكیل مى ‏شد، جمع بسیاری از بزرگان حاضر مى ‏شدند و از  محضر ایشان کسب فیض می کردن که می توان به ابوحنیفه، مالك بن انس، جابر بن حیان، زراره ابن اعین و دو فرزندش به عنوان مشهور ترین شاگردان آن حضرت اشاره کرد.
در مجلس درس آن حضرت که در مدینه تشکیل مى ‏شد، جمع بسیاری از بزرگان حاضر مى ‏شدند و از  محضر ایشان کسب فیض می کردن که می توان به ابوحنیفه، مالک بن انس، جابر بن حیان، زراره ابن اعین و دو فرزندش به عنوان مشهور ترین شاگردان آن حضرت اشاره کرد.


==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
خط ۱۴: خط ۱۴:


==موارد اختلافی فقه جعفری با مبانی فقهی اهل سنت==
==موارد اختلافی فقه جعفری با مبانی فقهی اهل سنت==
مهم  ترین اختلاف شیعه با اهل سنت و جماعت درباره جانشینى رسول خدا است كه شیعه آن را به «نص جلّى» و اهل تسنن به «اختیار» امت مى‏ دانند.
مهم  ترین اختلاف شیعه با اهل سنت و جماعت درباره جانشینى رسول خدا است که شیعه آن را به «نص جلّى» و اهل تسنن به «اختیار» امت مى‏ دانند.
اما به جز این مسأله اساسى، اختلافات شیعه و سنى در اجتهاد و ادله و اصول و فروع عبادات و معاملات و نكاح است.
اما به جز این مسأله اساسى، اختلافات شیعه و سنى در اجتهاد و ادله و اصول و فروع عبادات و معاملات و نکاح است.
مبانى تشریع در مذهب شیعه «كتاب اللّه» و «سنت» و «اجماع» و «عقل» است. در سنت رسول خدا (ص) شیعه احادیثى را مى‏ پذیرد كه از غربال عترت یعنى اهل بیت رسول خدا (ص) گذشته باشد و آن احادیث در نزد ایشان معروف به «اخبار» است.
مبانى تشریع در مذهب شیعه «کتاب اللّه» و «سنت» و «اجماع» و «عقل» است. در سنت رسول خدا (ص) شیعه احادیثى را مى‏ پذیرد که از غربال عترت یعنى اهل بیت رسول خدا (ص) گذشته باشد و آن احادیث در نزد ایشان معروف به «اخبار» است.
«اجماع» در نزد شیعه، اتفاق علماى شیعه امامیه است بر قول امام معصوم. «قیاس» در نزد اخباریون شیعه حرام است، ولى در نزد «اصولیون» مورد قبول است. در فروع فقه، مذهب «شیعه امامیه» با مذهب شافعى اختلافى بسیار ندارد. از مسائل مورد خلاف ایشان با سنت و جماعت جایز دانستن «متعه» و یا زناشویى موقت و بعضى از مسائل ارث و غیره است. شیعه امامیه جعفریه درباره «عدل» معتقد است كه عدل از «صفات ثبوتیه» خداوند است و تصوّر عدول از آن و گرائیدن خدا به ستم جایز نیست. خداوند به بندگان خود تكلیف ما لا یطاق نمى ‏فرماید و بیش از آن چه سزاوارند آنان را عذاب نمى ‏كند و چون «عادل» است هیچ‏ گاه فعل حسن و نیكو را ترك نكرده و كار زشت و قبیح از او سر نمى ‏زند. با این كه قادر به اعمال نیك و زشت هر دو هست جز به فعل نیك نمى‏ گراید. چون خداوند «حكیم» است، پس باید فعل او از روى حكمت و بر حسب نظام اكمل باشد.
«اجماع» در نزد شیعه، اتفاق علماى شیعه امامیه است بر قول امام معصوم. «قیاس» در نزد اخباریون شیعه حرام است، ولى در نزد «اصولیون» مورد قبول است. در فروع فقه، مذهب «شیعه امامیه» با مذهب شافعى اختلافى بسیار ندارد. از مسائل مورد خلاف ایشان با سنت و جماعت جایز دانستن «متعه» و یا زناشویى موقت و بعضى از مسائل ارث و غیره است. شیعه امامیه جعفریه درباره «عدل» معتقد است که عدل از «صفات ثبوتیه» خداوند است و تصوّر عدول از آن و گرائیدن خدا به ستم جایز نیست. خداوند به بندگان خود تکلیف ما لا یطاق نمى ‏فرماید و بیش از آن چه سزاوارند آنان را عذاب نمى ‏کند و چون «عادل» است هیچ‏ گاه فعل حسن و نیکو را ترک نکرده و کار زشت و قبیح از او سر نمى ‏زند. با این که قادر به اعمال نیک و زشت هر دو هست جز به فعل نیک نمى‏ گراید. چون خداوند «حکیم» است، پس باید فعل او از روى حکمت و بر حسب نظام اکمل باشد.
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
<ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشف الغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref>
<ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشف الغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref>
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش