جعفر بن حسین بن علی بن شهریار

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۵ توسط Hoosinrasooli (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = جعفر بن حسین بن علی بن شهریار | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | نام = جعفر بن حسین بن علی بن شهریار | نام‌های دیگر = ابومحمد مؤمن قمی | سال تولد = | تاریخ تولد = | محل تولد = قم | سال درگذشت = | تاریخ درگذشت = 340.ق |...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

جعفر بن حسین بن علی بن شهریار، معروف به ابومحمد مؤمن قمی، شیخ اهل قم و از راویان راست‌گوی شیعه محسوب می‌گردد. رجال‏‌شناسان، وی را از اساتید امامیه و بزرگ اهل قم معرفی کرده‏‌ا‌ند. شیخ طوسی وی را از جمله راویانی قرار داده که به ‏طور مستقیم از ائمه(علیه السلام) روایت نکرده است. شیخ مفید درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل‌ کرده است.

جعفر بن حسین بن علی بن شهریار
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملجعفر بن حسین بن علی بن شهریار
نام‌های دیگرابومحمد مؤمن قمی
اطلاعات شخصی
محل تولدقم
روز درگذشت340.ق
محل درگذشتکوفه
دیناسلام، شیعه
استادان
  • محمدبن عبدالله بن جعفر حمیری
  • محمدبن حسن بن احمد بن ولید
  • محمدبن جعفر مؤدب
  • محمدبن جعفر بن احمد بن بطه
شاگردان
  • احمدبن محمدبن نصر رازی سمسار
  • ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران
  • شیخ صدوق محمد بن بابویه
  • ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام
  • مفید شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان
آثار
  • کتاب النوادر
  • کتاب المزار
  • فضل الکوفه و مساجدها
فعالیت‌هاراویان راست‌گوی شیعه

زندگی‌نامه

جعفر بن حسین بن علی بن شهریار، معروف به «ابومحمد مؤمن قمی». شیخ اهل قم و از راویان راست‌گوی شیعه می‌باشد. از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست اما بر اساس شواهدی که در شرح‌‏حال او مشهود است، می‏‌توان محل تولد او را در قم دانست. به گفته نجاشی وی اصالتاً اهل قم است، سپس به کوفه منتقل شد و در سال 340 هجری در همین شهر وفات یافت. محل پرورش او در قم بود و در آن‌جا نزد استادان این شهر به استماع حدیث پرداخت و قبل از سفرش به کوفه، از صلاحیت کافی و اعتبار علمی بالایی برخوردار شد به‏‌طوری که رجال‏‌شناسان، وی را از اساتید امامیه و بزرگ اهل قم معرفی کرده‏‌ا‌ند.

وی در قم از مصاحبان ابن ولید قمی ابوجعفر محمد بود، و زمانی‌که به عراق آمد حامل اجازه روایات ابن ‏ولید برای هارون بن موسی تلعکبری بود. برخی از روایات او به ‏طور مستقیم از محمدبن حسن صفار نقل شده، ولی در پاره‌‏ای موارد به واسطه ابن‌‏ولید از صفار روایت کرده است. شیخ طوسی وی را از جمله راویانی قرار داده که به ‏طور مستقیم از ائمه(علیه السلام) روایت نکرده است.

شیخ مفید درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل‌ کرده است. هم‌چنین از دیگر کسانی‌که از او روایت کرده است حیدر بن محمدبن نعیم معروف به ابواحمد سمرقندی(شاگرد عیاشی) است، و این نشان می‌‏دهدکه شاگردان محمدبن مسعود عیاشی با وی ارتباط داشته‌‏اند.

اساتید

اساتید او «محمدبن عبدالله بن جعفر حمیری»(کاتب امام زمان(عج))، «محمدبن حسن بن احمد بن ولید»، «محمدبن جعفر مؤدب»، و «محمدبن جعفر بن احمد بن بطه» هستند.

شاگردان

شاگردان روایی او «احمدبن محمدبن نصر رازی سمسار»، «ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران»، «شیخ صدوق محمد بن بابویه»، «ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام» و «شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان» هستند.

آثار

تألیفات او «کتاب النوادر»، «کتاب المزار» و «فضل الکوفه و مساجدها» هستند.کتاب‏های او را «ابوالحسین بن تمام» روایت کرده است.

منابع

  1. رجال نجاشی، ص123 شماره 317؛
  2. رجال الطوسی، ص420 شماره6058؛
  3. خلاصه الاقوال، ص91؛
  4. رجال ابن داود، ص63؛
  5. نقد الرجال تفرشی، ج1ص341 شماره 957؛
  6. طبقات اعلام الشیعه، ج1ص70؛
  7. الذریعه، ج24ص325؛
  8. الاختصاص، شیخ مفید، صفحات متعدد.