حرقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

پیروان این فرقه معتقدند که انسان‌های مستحق عذاب فقط یک بار در [[جهنم]] می‌سوزند و پس از آن رنج [[عذاب]] را تحمل نخواهند کرد.

# مستحقین عذاب نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند، زیرا خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی‏» سوره طه، آیه 74. یعنی: هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخی است که در آن نه می‏‌میرند و نه زنده می‏‌شوند.

# کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک‌بار دچار کفر شده‌اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت فقط یک‌بار در آتش دوزخ می‌سوزند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> با اینحال در برخی دیگر از منابع ضمن اشاره به این نکته که حرقیه بخشی از فرقه جهمیه‌اند، در نحوه عذاب اهل آتش گفته‌اند: اهل آتش چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از ایشان باقی نخواهد ماند<ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89</ref>،<ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92</ref>،<ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272</ref>.