دعا

دعا

نام	دعا

دعا واژه‌ای عربی و اصطلاحی اسلامی است. دعا کلماتی است که در اوقات مختلف در مقام استغاثه از خداوند و طلب آمرزش یا درخواست خیر و برکت و برآورده شدن حاجت خوانده می‌شود. دعا میل و توجه به سوی خدا است. این درخواستِ حاجت از خداوند، برای خود یا دیگری است. در روایات و قرآن این واژه تکرار شده‌است. دعاها خود به گونه‌ای تفسیر قرآن و شرح معارف اسلامی هستند. به عنوان مثال کتاب صحیفه سجادیه از امام سجاد(ع) ، یک کتاب دعا است.

معنای دعا در لغت

دعا در لغت به معنای صدا زدن و یاری طلبیدن است و در اصطلاح شرع، به معنای گفتگو کردن با حق تعالی به نحو طلب حاجت و درخواست حل مشکلات از درگاه اوست. در روایات، آداب و شرایطی برای اجابت دعا و موانعی برای عدم اجابت آن بیان شده است.

جایگاه دعا در قرآن و روایات

قرآن کریم با تأکید فراوان و با بیان­های گوناگون مردم را بدان فرا می خواند و نسبت به سستی در عدم بهره برداری از این کلید رحمت و سعادت هشدار می­ دهد:

«و هنگامی که بندگان من از تو درباره من سوال می­ کنند، (بگو) من نزدیکم، دعای هر دعا کننده ­ای را، به هنگامی که مرا بخواند پاسخ می­ گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند».

و گاه می ­فرماید: «پروردگار شما گفته است، مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم».

و گاهی نمونه­ ای از دعاهای مستجاب که برای بسیاری از مردم تجربه شده است را ارائه می­ دهد، «[آیا آن شریکان انتخابی شما بهترند] یا کسی که دعای مضطر را اجابت می کند و گرفتاری را برطرف می سازد؟...».

و در برخی موارد تأکید می ­فرماید که دعا میزان وزن و اعتبار و ارزش انسان نزد خداوند متعال است: «بگو: اگر دعایتان نباشد پروردگارم به شما ارجی ننهد».

و در نقطه مقابل، کسانی که تنها هنگام گرفتاری و بلا خدا را می­ خوانند، نکوهش می ­کند و کسانی­ که از دعا دوری می­ کنند به جهنم تهدید می­ نماید: «کسانی که از عبادت من تکبر ورزند بزودی با ذلت وارد دوزخ می ­شوند».

روایات متعددی نیز در باب دعا وجود دارد که بر اهمیت و محبوبیت آن دلالت می­ کند. در اینجا به تعدادی از آنها اشاره می ­کنیم.

در روایتی از پیامبر اکرم (ص) آمده است: در نیازهایتان، دست به دامن خدا شوید و در گرفتاری­هایتان به او پناه ببرید و به درگاهش زاری کنید و او را بخوانید؛ زیرا دعا مغز عبادت است.

حنان بن سدیر گوید، پدرم گفت: از امام باقر (ع) پرسیدم: بهترین عبادت کدام است؟ فرمودند: هیچ چیز نزد خداوند از درخواست و طلب آنچه نزد خداوند است، بهتر نیست.

آداب دعا در قرآن

١. دعا باید همراه ايمان و عمل صالح باشد: «يستجيب الذّين آمنوا و عملوا الصالحات».

٢. از روی اخلاص باشد: «فادعوا اللّه مخلصين له الدين».

٣. همراه با تضرع و مخفيانه باشد: «ادعوا ربّكم تضرعاً و خُفية».

۴. توأم با بيم و اميد باشد: «و ادعوه خوفاً و طمعاً».

۵. در ساعاتى خاص باشد: «يدعون ربّهم بالغداة و العشى».

آداب دعا در روایات معصومان

١. یکی از آداب دعا این است که دعا با ثنای خدا و صلوات آغاز شود. از امام علی(ع) روایت شده که اگر دوست داری حاجتت برآورده شود، این‌گونه دعا را آغاز کن: «لا اله إلّا الله الحلیم الکریم، لا اله إلّا الله العلی العظیم، سبحان ألله رَبِّ السماواتِ السبعِ و ما فیهنّ و ربِّ العرشِ العظیمِ، والحمد لله رب العالمین، اللهم إنّی أسألک بأنّک ملِکٌ مقتدرٌ و انت علی کل شئءٍ قدیرٌ، ما تشاءُ مِن کلِ شئءٍ یکُونُ»؛ و آن‌گاه حاجت خود را بخواه.

٢. یکی از اموری که موجب استجابت دعا می‌شود، عبارت است از چشم امید پوشیدن از تمامی مردم و صرفاً امیدوار بودن به خداست. بر طبق روایتی از امام صادق(ع) ، «فإذا علم الله ذلک من قلبه، لم یسأل الله شیئاً إلّا أعطاه» (کافی، ج ٢، ص ١۴٨). و در روایت دیگر نیز بر «توجه قلبی» تأکید کرده‌اند: «همانا خدا دعایی را که در آن، روی دل به سوی خدا نیست و توأم با سهو و غفلت است، استجابت نمی‌کند؛ پس هنگامی که دعا می‌کنی، فأقبل بقلبک، ثم استیقن بالإجابة».

٣. افزون بر این، از حضرت صادق (ع) روایت شده که قبل از دعا، سوره حمد، سوره توحيد، آیة‌الکرسی و سوره قدر را بخوان که مشتمل بر اسم اعظم خدا هستند و بعد رو به قبله دعا کن.

همچنین به نقل از امام صادق(ع) ، یکی از آداب دعا، سجده کردن و در سجده هفت بار گفتن «یا ارحم الراحمین» قبل از بیان حاجت خود است.

در برخی روایات دیگر نیز از ایشان نقل شده که اذکار زیر قبل از بیان حاجت گفته شود: ده بار «یا الله، یا الله»؛ و یا ده بار «یا ربّ، یا الله».