رویکرد تقریبی حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رویکرد تقریبی حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی (ره)''' عنوان مدخلی است که به بیان برخی از زوایای شخصیت تقریبی [[مرجع تقلید]] فقید شیعه حضرت [[آیت‌الله صافی گلپایگانی|آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی]] می‌پردازد. این مدخل برگرفته از یادداشتی به قلم حجت‌الاسلام علی مقدس است که در سایت رسمی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] منتشر شده است.<ref>مطالعه متن کامل در آدرس: http://www.taqrib.ir/fa/news/نگاهی-به-رویکرد-تقریبی-شیخ-الفقهاء-حضرت-آیت-الله-صافی-گلپایگانی-ره</ref>

گفتمان تقریب، از کاربردی‌ترین مفاهیم ریشه دار، در پیوند مذاهب و ادیان آسمانی است. تنوع دیدگاه و تفاسیر ارائه شده در این رابطه، سبب گردیده تا مقوله نامبرده، به معرکۀ آراءِ علما و اندیشمندان جهان اسلام تبدیل شود. آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی(ره) ،از جمله پیشگامان تقریب در نیم قرن گذشته به شمار می‌رود که متاسفانه تلاش‌های تقریبی ایشان کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

تلاش‌های خالصانه این مرجع عالیقدر، در کنار آیت‌الله بروجردی(ره) و شیخ محمد تقی قمی(ره)، در به رسمیت شناخته شدن مذهب تشیع، ازحقایق مکتوم تاریخ سیاسی شیعه در دهه سی شمسی است. مکاتبات و گفت و شنودهای معظمٌ لَه با دیگر کشورهای اسلامی بویژه مصر، به عنوان مشاور و نماینده ویژه آیت‌الله بروجردی(ره)، توانست نگاه افراطی دیگر کشورها را به شیعه، تعدیل سازد. نقش شیخ الفقاء در فرآیند صدور فتوای رئیس وقت الازهر، شیخ محمود شلتوت، مبنی بر جواز تقلید از مذهب شیعه، و اعلام آن در 17 ربیع الاول 1337ش، ستودنی است.

ارائه گفتمان تقریب در کشور مصر، با موفقیت چشمگیری همراه شد و توانست وفاق و همدلی عالمان مذاهب خمسه را، به ارمغان آورد. موفقیت مزبور منجر شد تا تجربۀ به دست آمده از تقریب در مصر، متقابلاً در حجاز و شبه قاره همچون: هند و پاکستان نیز بکار گرفته شود. اما دیری نپایید که متولیان غیر تقریبی در عربستان، برای به حاشیه بردن گفتمان ارائه شده از تقریبِ شیعه، که برآمده از کتاب و سنت بود، دست به تحریف و حاشیه سازی علیه آن زدند.

ندوی مدعی بود درصورتی گفتمان تقریب شیعه تحقق خواهد یافت که نه تنها شیعه، بلکه اهل سنت ایران نیز از یک سری عقاید و باور باید دست بکشند. به عبارت دیگر ندوی امکان تقریب را در عقب‌نشینی شیعه و سنی ایرانی از باورهای مشترک و جایگزینی باورهای غیر مشروع و دروغین بود. ندوی نامه نگاشته شده را به افراد سرشناس و بانفوذ مرتبط با دستگاه شاهنشاهی و برخی عالمان و مجتهدان ایران ارسال نمود.

دستگاه پهلوی که از تضعیف و ایجاد تشکیک در باورهای عمیق ایرانیان و به چالش کشیده شدن باورهای مذهبی بهره سیاسی می‌برد، به محض دریافت نامه، پاسخ‌هایی مشتمل بر تشجیع و تشویق در واکنش به این نامه تدوین نمود. افراد متعددی نامه ندوی را دریافت و مطالعه کردند اما متاسفانه پی به توطئه نهفته در نامه نبردند. به عنوان مثال: دکتر منوچهر آزمون، معاون نخست‌وزیر سازمان اوقاف وقت پس از مطالعه نامه، در قدردانی از محتوای نامه نوشت: (کتاب اسمعی یا ایران اثر آن جناب دریافت گردید. با کمال دقت و عشق و علاقه آنرا خواندم. باید صمیمانه اعتراف کنم که نظرات و دیدگاه‌های ارزنده و ذی قیمت و درستِ سرکار را مورد استفاده قرار داده ام). برخی دیگر در تقدیر نامه نوشتند: (بنده با مطالعه این کتابچه آنقدر خوشحال شدم که نمی‌توان آنرا به رشته تحریر در آورد. پیشنهادهایی که آن جناب به ایرانیان کرده‌اند خیلی درست و ذی قیمت هستند و قابل تقدیر است).

در گیرودار سیاست ضد شیعی پهلوی و تعریف و تمجید از نامه مزبور، آیت‌الله صافی گلپایگانی با مطالعه نامۀ ندوی، پی به محتوای ضد تقریبی و ضد اسلامی نامه برده و در جهت تبیین توطئه پهلوی_سعودی، جزوه گرانسنگ (ایران تسمع فتجیب) را به رشته تحریر درآورد. معظم‌له  در این کتاب تزویر و توطئه سعودی را تشریح نمود و اغراض ضد تقریبی و اختلاف افکن آن در داخل و خارج را به نمایش گذاشت. جزوه آیت‌الله صافی گلپایگانی(ره) بسیاری از درباری ها و غیر درباری را که در عبارات ندوی مسحور بودند، را بیدار کرد و بازتاب تقریبی بسیاری در بین شیعه و سنی به یادگار گذاشت.