سریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ال' به 'ابوال') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
همچنین می گفتند جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست چنان که یهودان گفتند: | همچنین می گفتند جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست چنان که یهودان گفتند: | ||
«... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنى ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم. <ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی ص | «... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنى ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم. <ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی ص | ||
228</ref>پیامبر صلوات الله علیه در این باره فرموده است که سلمان ابن الاسلام آنان مردم را به پیامبرى سرى مى خواندند و نماز و روزه و حج خود را براى جعفر بن محمد (ع) و خشنودى او به جاى مى آوردند. بنا بر قول کشّى حضرت امام جعفر صادق (ع)، سرى و | 228</ref>پیامبر صلوات الله علیه در این باره فرموده است که سلمان ابن الاسلام آنان مردم را به پیامبرى سرى مى خواندند و نماز و روزه و حج خود را براى جعفر بن محمد (ع) و خشنودى او به جاى مى آوردند. بنا بر قول کشّى حضرت امام جعفر صادق (ع)، سرى و ابوالخطاب و بزیع را دروغ گو دانسته و گفته است که: شیطان خود را به ایشان مى نمایاند.<ref>مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی ص | ||
228</ref> <ref>نوبختی، فرق الشيعة، ترجمه و تحقيق محمد جواد مشكور، چاپ تهران، مركز انتشارات علمى و فرهنگى، ص 43.</ref> <ref>فهرست رجال كشّى، ص 127.</ref> | 228</ref> <ref>نوبختی، فرق الشيعة، ترجمه و تحقيق محمد جواد مشكور، چاپ تهران، مركز انتشارات علمى و فرهنگى، ص 43.</ref> <ref>فهرست رجال كشّى، ص 127.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۶
سریه از «غلاة» و پیروان مردى به نام سرى اقصم بودند وی مانند ابوالخطاب مدعى پیامبری بود و حضرت صادق علیه السلام را خدا مىدانست و مىگفت: از طرف حضرت صادق علیه السلام بر مردم مبعوث شده و مانند موسى (ع) پاى بر جا و زورمند است و همان روح موسى در وى می باشد. همچنین می گفتند جعفر همان اسلام است و اسلام همان سلام و او خداوند ارجمند والاست چنان که یهودان گفتند: «... نحن أبناء الله و أحباؤه ...» سوره مائده، آیه 18. یعنى ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم. [۱]پیامبر صلوات الله علیه در این باره فرموده است که سلمان ابن الاسلام آنان مردم را به پیامبرى سرى مى خواندند و نماز و روزه و حج خود را براى جعفر بن محمد (ع) و خشنودى او به جاى مى آوردند. بنا بر قول کشّى حضرت امام جعفر صادق (ع)، سرى و ابوالخطاب و بزیع را دروغ گو دانسته و گفته است که: شیطان خود را به ایشان مى نمایاند.[۲] [۳] [۴]