سعید بن قیس همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سعید بن قیس هَمْدانی''' از صحابۀ امام [[علی بن ابی‌طالب|علی (ع)]] و [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] علیهماالسلام می‌باشد<ref>[https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF%D8%A8%D9%86_%D9%82%DB%8C%D8%B3_%D9%87%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C سعید بن قیس همدانی]</ref>

==فعالیت‌ها==

در [[جنگ صفین]] نیز، [[علی بن ابی‌طالب|علی علیه‌السلام]] وی را به ریاست قبیلۀ همدان و گروهی از حِمیریان گمارد<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۱۱۷، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref>.

در این جنگ، سعید از امرای سواره‌نظام سپاه امام بود <ref>احمد بن اعثم‌کوفی، کتاب الفتوح، ج۳، ص۲۵، چاپ علی شیری، بیورت ۱۴۱۱/ ۱۹۹۱</ref> و فرماندهی گروه رَجْراجه (سپاه موج‌آسا)، شامل چهار هزار سپاهی زره‌پوش از قبیله همدان، را برعهده داشت<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۵۳، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص ۵۲۰، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref>. همچنین، سعید از کسانی بود که در همین جنگ، امام علی نزد [[معاویه]] فرستاد تا او را به پیروی از کتاب خدا و فرمان او و پیوستن به جماعت دعوت نمایند<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۱۸۷، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>احمد بن اعثم‌کوفی، کتاب الفتوح، ج۳، ص۱۹ـ۲۰، چاپ علی شیری، بیورت ۱۴۱۱/ ۱۹۹۱</ref>.  

به زحمت افتادن سپاه معاویه از سعید بن قیس و همدانیان به‌گونه‌ای بود که معاویه ناگزیر خود به جنگ با سعید و همدانیان رفت، اما کاری از پیش نبرد و فرار کرد.آنگاه، یمانیان و عَکّیان را به جنگ با همدانیان فرستاد که آنها نیز شکست خوردند<ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۲۶۴۲۷، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref><ref>نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ج۱، ص۴۳۲۴۳۸، چاپ عبدالسلام هارون، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۰</ref>. سعید بن قیس پس از آن‌که معاویه با نیرنگ، سپاه [[عراق]] را به متارکه جنگ و پذیرش حکمیت [[قرآن]] دعوت کرد، خطاب به سپاه شام گفت که تاکنون سپاه امام علی برای داوری قرآن با شامیان جنگیده بود و اکنون شامیان، سپاه او را به آن می‌خوانند.

هنگامی که امام حسن سپاه دوازده هزار نفری خود را، به فرماندهی [[عبیداللّه بن عباس]]، برای رویارویی با معاویه به سمت [[شام]] فرستاد، سعید بن قیس را از مشاوران وی و دومین (به روایتی سومین) جانشین پس از عبیداللّه قرار داد<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۲، ص۳۸۱، چاپ محمود فردوس عظم، دمشق، ۱۹۹۷</ref><ref>ابوالفرج اصفهانی؛ مقاتل الطالبین، ج۱، ص۶۲، چاپ احمد صقر، قاهره ۱۳۶۸ق/ ۱۹۴۹م</ref>.

تاریخ درگذشت سعید روشن نیست و اگرچه زرکلی<ref>خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۳، ص۱۰۰، بیروت ۱۹۹۹</ref>. آن را حدود سال ۵۰ دانسته، از روایت ابن‌کلبی برمی‌آید که سعید تا مدت‌ها پس از آن زنده بوده است.

سعید بن قیس دلیر و جنگجو و از یاران وفادار امام علی بود. همْدانی، سعید بن قیس را از دلیران و «دُهات عرب» و بخشنده دانسته است. [۴۶]

سعید شعر می‌گفت و در جنگ‌های جمل و صفّین اشعاری به‌رجز می‌خواند. [۴۷][۴۸]

[[رده:شخصیت‌های تاریخی]]