سنانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «سنانيه‏ فرقه ‏اى از اسماعيليه نزارى، پيروان ابو الحسن سنان بن سلمان بن محمد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سنانيه‏ فرقه ‏اى از اسماعيليه نزارى، پيروان ابو الحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصرى است كه راشد الدين لقب داشت و پيشواى اسماعيليه و صاحب دعوت ايشان در قلاع شام بود.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = سنانیه 
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =سنانیه 
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری = 6 ق
| قرن شکل گیری = قرن ششم هجری قمری
| مبدأ شکل گیری = شام (سوریه)
| موسس =ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری
| عقیده =1. اعتقاد به تناسخ. 2. ادعای داشتن علم غیب برای موسس. 3. ادعای الوهیت برای موسس
}}


==تاریخچه ==
'''سنانیه‏''' فرقه‌ای از [[اسماعیلیه]] نزاری پیروان ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری است که راشدالدین لقب داشت و پیشوای اسماعیلیه و صاحب دعوت ایشان در قلاع شام بود.
ابو الحسن سنان نخست از «نصيريه» بود و سپس به كيش اسماعيليه نزارى درآمد.او در اصل بصرى بود و به قلعه الموت رفت و از آ نجا به شام سفر كرد و در زمان سلطان نور الدين محمود، دعوت اسماعيليه را در آنجا تجديد كرد و با سلطان مذكور بسیار جنگید و بر قلاع شام تسلط يافت و در آن جا به مدت سى سال حکومت کرد.وى معاصر صلاح الدين ايوبى بود، ولى هرگز مطيع او نشد. صلاح الدين پس از صلح با فرنگان قصد او كرد، اما سرانجام با وى مصالحه نمود. سنان در سال 588 هجرى در شام درگذشت.


==شرح حال==
== تاریخچه ==
ابو الحسن  سنان، به علم حيل و شعبده و سيميا آگاه بود و عقيده به «تناسخ» را در مذهب اسماعيلى وارد كرد و دعوى علم غيب داشت و مى‏گفت  از حوادث پيش از آن كه واقع شود، خبر مى‏دهد.سرهاى دشمنان خود را كه مى‏بريد با آنان سخن مى‏گفت و با انواع فريب و حيل مردم را به خويشتن معتقد مى‏ کرد. مدعى بود كه محمد بن اسماعيل در وى حلول كرده است، و از اين جهت ادعاى الوهيت داشت. پيروانش او را مى‏پرستيدند و جان و مال خود را برايش فدا مى‏كردند.او كيش خود را از اسماعيليه ايران و الموت و از فرمان الحسن على ذكره السلام جدا كرد و دستگاه ديگرى در شام براى فريب مردم ترتيب داد و قلاع فراوانى در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
[[ابوالحسن سنان]] نخست از «[[نصیریه|نصیریه]]» بود و سپس به کیش اسماعیلیه نزاری درآمد. او در اصل بصری بود و به [[قلعه الموت]] رفت و از آن جا به [[شام]] سفر کرد و در زمان سلطان نور‌الدین محمود دعوت [[اسماعیلیه]] را در آنجا تجدید کرد و با سلطان مذکور بسیار جنگید و بر قلاع شام تسلط یافت و در آن جا به مدت سی سال حکومت کرد. وی معاصر [[صلاح الدین ایوبی|صلاح‌الدین ایوبی]] بود ولی هرگز مطیع او نشد. صلاح‌الدین پس از صلح با فرنگان قصد او کرد اما سرانجام با وی مصالحه نمود. سنان در سال 588 هجری در شام درگذشت.


== شرح حال ==
ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلی وارد کرد و دعوی علم غیب داشت و می ‏گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر می‌دهد. سرهای دشمنان خود را که می‌برید با آنان سخن می‏‌گفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد می‏‌کرد. مدعی بود که محمد بن اسماعیل در وی حلول کرده است و از این جهت ادعای الوهیت داشت. پیروانش او را می‏‌پرستیدند و جان و مال خود را فدایش می‏‌کردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت جدا کرد و دستگاه دیگری در شام برای فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانی در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>


==پانویس==  
== پانویس ==  
{{پانویس}}


[[رده: کلام اسلامی]]
 
[[رده: فرقه های دینی ]]
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۹۶۳

ویرایش