سوره الرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره الرحمن.jpg |جایگزین=سوره الرحمن]]

</div>

'''سوره الرحمن''' ملقب به '''عروس قرآن'''، پنجاه و پنجمین [[سوره قرآن]] است که در جزء ۲۷ جای دارد. نام‌گذاری این سوره به نام «الرحمن» که یکی از نام‌های الهی است، از کلمه آغازین سوره گرفته شده است. درباره [[مکی]] یا [[مدنی]] بودن این سوره اختلاف است. سوره الرحمن سوره ۵۵ از قرآن است و ۷۸ آیه دارد و در [[مکه]] نازل شده است.

فضائل و خواص این سوره بقدری زیاد است که این لقب برازنده آن است. [[حضرت فاطمه زهرا|حضرت زهرا(سلام الله علیه)]] کسی که سوره الرحمن را قرائت کنند، ساکن [[بهشت]] فردوس می‌خوانند.

# «سوره عروس قرآن»؛ وجه تسمیۀ سوره به این اسم به جهت روایتی از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(صلی الله علیه)]] است که این سوره را عروس‌القرآن نامیده است<ref>مجمع‌البيان في تفسيرالقرآن، ج 9، ص 296.</ref>.

# یادآوری [[رستاخيز|رستاخیز]] و نعمت‌های بهشتی و عذاب‌های [[جهنم]]<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 120.</ref>.

#  

[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] گوید: [[حضرت محمد (ص)|حضرت رسول(صلی الله علیه)]] فرمود: «هر کس سوره الرحمن را قرائت کند خدا بر ضعف و ناتوانی او ترحم نماید و او سپاس و شکر آنچه را که خدا بر او انعام نموده بجا آورده است»

از [[موسی بن جعفر|حضرت موسی‌بن‌جعفر(علیه السلام)]] از پدران گرامیش از [[حضرت محمد (ص)|پیغمبر(صلی الله علیه)]] روایت شده که فرمود: «برای هر چیزی عروسی است و عروس قرآن سوره الرحمن است».

[[ابوبصير|ابوبصیر]] از [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] روایت نموده که فرمود: «ترک نکنید قرائت الرحمن را و قیام به آنرا زیرا که آن در دل‌های منافقین قرار نمی‌گیرد و [[روز قيامت|روز قیامت]] در صورت آدمی در زیباترین صورت و خشبوترین بوی به نزد پروردگارش می‌آید تا آنکه می‌ایستد در جایی که هیچکس نزدیکتر از او به خدا نیست، پس خدای سبحان به او می‌فرماید چه کسی در زندگانی دنیا قیام به حق تو نموده و به قرائت تو مداومت کرد؟، پس سوره ‌الرحمن می‌گوید: «ای پروردگارم فلانی و فلانی و فلانی پس صورت ایشان سفید می‌شود پس به آنها می‌فرماید، [[شفاعت]] کنید در هر کس که دوست دارید، پس شفاعت می‌کنند تا آنکه باقی نماند برای ایشان غایتی و کسی نباشد که برای او شفاعت کنند پس به ایشان می‌گویند داخل بهشت شوید و هر کجا که خواستید مسکن نمائید».

[[حمادبن‌عثمان]] می‌گوید: امام صادق(علیه السلام) فرمود: «لازم است که هر مردی سوره الرحمن را در روز جمعه قرائت کند پس هر وقت که خواند «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ» بگوید: لا بشی ء من آلائك رب اكذب».

حضرت صادق(علیه السلام) فرمود: «کسی که در شب سوره‌ الرحمن را بخواند، و بعد از هر «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ» بگوید «لا بشی ء من آلائك رب اكذب»، [[خداوند]] [[فرشته]] و ملکی بر او موكّل کند اگر در اوّل شب خواند که او را تا صبح حفظ نماید و اگر در هنگام صبح آن را خواند موكّل فرماید بر او فرشته ای که او را تا شب حفظ کند»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 24، ص 55-54.</ref>.

سوره الرحمن در لسان مبارک پیامبر اسلام(صلی الله علیه) به عنوان «عروس قرآن» نامیده شده است.

روایتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.