۸۵٬۶۹۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
*«سوره تفرید» و «سوره تجرید»؛ زیرا که در این سوره فقط به صفات سلبی خداوند که صفات جلال هستند اشاره شده است. | *«سوره تفرید» و «سوره تجرید»؛ زیرا که در این سوره فقط به صفات سلبی خداوند که صفات جلال هستند اشاره شده است. | ||
*«سوره محضر»؛ به خاطر اینکه ملائکه در هنگام قرائت آن حضور پیدا می‌کنند. | *«سوره محضر»؛ به خاطر اینکه ملائکه در هنگام قرائت آن حضور پیدا می‌کنند. | ||
*«سوره مقشقشه»؛ برای | *«سوره مقشقشه»؛ برای آنکه تالی و خواننده خود را از شرک و نفاق دور مي‌نمايد. | ||
*«سوره معرفت»؛ به خاطر اینکه این سوره دارای معارفی از صفات الهی هست که معرفت خدا جز به آنها حاصل نمی‌شود. | *«سوره معرفت»؛ به خاطر اینکه این سوره دارای معارفی از صفات الهی هست که معرفت خدا جز به آنها حاصل نمی‌شود. | ||
*«سوره منفّره»؛ به خاطر اینکه [[شیطان]] در زمان قرائت آن متنفر می‌شود. | *«سوره منفّره»؛ به خاطر اینکه [[شیطان]] در زمان قرائت آن متنفر می‌شود. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
=محتوا و موضوعات= | =محتوا و موضوعات= | ||
سوره اخلاص | سوره اخلاص چنانکه از نامش پيدا است (سوره اخلاص و سوره توحيد) از توحيد پروردگار، و يگانگی او سخن می‌گويد، و در چهار آيه کوتاه چنان توصيفی از يگانگی خداوند کرده که نياز به اضافه ندارد<ref>تفسير نمونه، ج 27، ص 428.</ref>. | ||
=محل و زمان نزول= | =محل و زمان نزول= | ||
سوره اخلاص | سوره اخلاص مکّی و بعضی گفته اند مدنی است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 356.</ref>. | ||
تاريخ نزول سوره اخلاص در ما بين ابتداء [[وحى|وحی]] و [[هجرت]] [[مسلمين]] به [[حبشه]] است و بعد از [[سوره ناس]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 38.</ref>. | تاريخ نزول سوره اخلاص در ما بين ابتداء [[وحى|وحی]] و [[هجرت]] [[مسلمين]] به [[حبشه]] است و بعد از [[سوره ناس]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 38.</ref>. | ||
=فضائل، خواص و [[ثواب]] قرائت= | =فضائل، خواص و [[ثواب]] قرائت= | ||
در حديث [[ابى‌بن‌كعب| | در حديث [[ابى‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] است که هر کس آن را قرائت کند مثل آن است که يک سوم قرآن را خوانده و به او به عدد هر کس که به خدا و [[ملائكه|ملائکه]] و کتب سماوی و پيامبران خدا و روز قيامت [[ایمان]] آورده، ده حسنه اجر و ثواب داده می‌شود. | ||
از ابی‌درداء از [[پيغمبر(ص)]] روايت شده | از ابی‌درداء از [[پيغمبر(ص)]] روايت شده که فرمود: «آيا عاجز است کسی از شما که يک سوم قرآن را در شب بخواند، گفتم يا رسول اللَّه کيست که بتواند اين کار را بکند، فرمود: بخوانيد قل هو اللَّه را». | ||
از انس از پيغمبر(ص) روايت شده | از انس از پيغمبر(ص) روايت شده که فرمود: «هر کس يک بار قل هو اللَّه احد بخواند به او برکت داده شود و اگر دوبار بخواند به او و خاندان او برکت داده شود، و اگر سه بار بخواند به او و خاندانش و تمام همسايگان او برکت داده شود، پس اگر دوازده مرتبه بخواند، برای او دوازده قصر در [[بهشت]] بنا شود، پس نگهبانان بهشت گويند برويم تا قصر برادرمان را تماشا کنيم، پس اگر صد مرتبه آن را بخواند گناه بيست‌وپنج سال او بخشيده شود البته غير از گناه خون و مال (حق الناس) پس اگر چهار صد مرتبه بخواند گناه چهار صد سال او آمرزيده شود، و اگر هزار مرتبه بخواند نميرد مگر آنکه جای خود را در بهشت ببيند يا ديگری مکان او را ديده و برای او بگويد». | ||
از [[سهل‌بن‌سعدساعدى|سهل‌بن‌سعدساعدی]] روايت شده | از [[سهل‌بن‌سعدساعدى|سهل‌بن‌سعدساعدی]] روايت شده که گفت مردی شرفياب حضور پيامبر(ص) شده و به آن حضرت از فقر و تنگی معاش شکايت نمود، پس پيغمبر(ص) فرمود هر گاه داخل منزلت شدی اگر کسی در خانه بود سلام کن، و اگر کسی هم در خانه ات نبود سلام کن و يک مرتبه قل هو اللَّه احد را بخوان پس آن مرد به اين دستور عمل کرد و خداوند روزی فراوان به او مرحمت کرد تا به همسايگانش احسان نمود. | ||
سکونی از [[امام صادق (ع)]] روايت کرده که رسول خدا(ص) بر جنازه [[سعدبن‌معاذ]] [[نماز]] خواند و چون از نمازش فارغ شد فرمود: «هفتاد هزار فرشته که در ميان آنها جبرئيل بود آمدند و بر سعد نماز خواندند، به جبرئيل گفتم سعد به واسطه چه عملی مستحق نماز شما شد گفت به خاطر اینکه قل هو اللَّه احد را می‌خواند؛ در حال نشسته و ايستاده و سواره و پياده و در رفتن و برگشتن». (و خلاصه در هر حال). | |||
منصوربن‌حازم از امام صادق(ع) روايت | منصوربن‌حازم از امام صادق(ع) روايت کرده که فرمود: «کسی که يک روز از او بگذرد و در نمازهای پنجگانه واجبش سوره قل هو اللَّه احد را نخواند به او گفته مي‌شود بنده خدا تو از نمازگذاران نيستی». | ||
ابوبکر حضرمی از آن حضرت روايت نموده که فرمود: «کسی که ايمان به خدا و روز قيامت داشته باشد، پس نبايد بعد از هر نماز واجبی قل هو اللَّه احد را ترک کند، و به درستی که کسی که قل هو اللَّه احد را بعد از هر نماز واجب بخواند برای او خير دنيا و آخرت جمع شده و خدا او و پدر و مادرش و فرزندانش را بيامرزد». | |||
عبد اللَّه‌بن‌حجر گويد شنيدم | عبد اللَّه‌بن‌حجر گويد شنيدم که [[اميرالمؤمنين(ع)]] می‌فرمود: «کسی که يازده مرتبه بعد از [[نماز صبح]] قل هو اللَّه احد بخواند در اين روز گناهی مرتکب نشود و بينی شيطان را به خاک بسايد». | ||
ابراهيم‌بن‌مهزم از | ابراهيم‌بن‌مهزم از کسی که از [[موسى‌بن‌جعفر(ع)|موسی‌بن‌جعفر(ع)]] شنيده بود روايت نموده که مي‌فرمود: «کسی که قل هو اللَّه احد را ميان خود و هر جبّار و ستمکاری مقدم بدارد خدا شرّ وی را از او منع می‌کند، و آن را از جلوی او و از پشت سرش و از راست و چپش بخواند، پس هر گاه اين کار را کرد خدا روزی کند خير او را و منع نمايد از او شر او را، و فرمود هر گاه از کاری ترسيد صد آيه از هر کجا که خواستی از قرآن بخوان آن گاه بگو سه مرتبه (اللّهمّ اکشف عنّی البلاء)». | ||
عيسی‌بن‌عبداللَّه از پدرش از جدش از [[على(ع)|علی(ع)]] روايت | عيسی‌بن‌عبداللَّه از پدرش از جدش از [[على(ع)|علی(ع)]] روايت کرده که گفت: «رسول خدا(ص) فرمود کسی که صد مرتبه قل هو اللَّه احد در موقع خواب بخواند خدا گناه پنجاه سال او را مي‌آمرزد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 356</ref>». | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||