سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

* بيان احکام و مقررات جنگ در اسلام؛

* خطر [[يهود]] و منافقان و پيوند آنها بر ضد اسلام؛  

* تأثير [[قرآن]] در پاکسازی روح و جان آدمی<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 277.</ref>.

# حشر،

[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] گويد: [[حضرت محمد (ص)|پيامبر خداصلی الله علیه وآله وسلم]] فرمود: «کسی که سوره‌ حشر را بخواند باقی نماند بهشتی و نه دوزخی و نه عرشی و نه کرسی و نه حجابی و نه هفت آسمان و نه زمين‌های هفتگانه و نه حشره‌ای و نه بادی و نه پرونده و نه درختی و نه جنبنده‌ای و نه خورشيد و ماهی و نه فرشتگان مگر آنکه صلوات بر او فرستاده و برای او استغفار کنند و اگر آن روز و شبش بميرد [[شهید]] مرده است».

از [[ابوسعيدمكاری|ابوسعيدمکاری]] از [[امام جعفر صادق|امام صادق علیه‌السلام]] روايت شده که فرمود: «کسی که وقت شب شود و [[سوره‌ الرحمن]] و حشر را قرائت کند [[خداوند]] [[فرشته]]<nowiki/>‌ای را به خانه او پاسدار و موکّل فرمايد تا با شمشير کشيده‌اش او را پاسبانی کند تا صبح شود»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 24، ص 305-304.</ref>.

سوره حشر در مدينه بر [[حضرت محمد (ص)|پيامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم]] نازل شده است<ref>همان، ص 304.</ref>.

تاريخ نزول سوره حشر در سال چهارم هجری (ما بين [[جنگ بدر]] و [[صلح حديبيه]]) است و بعد از [[سوره بينه]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 28.</ref>.  

سوره حشر از [[سور ممتحنات]] می‌باشد.

 

نام سوره حشر از آيۀ دوم آن گرفته شده که سخن از حشر يعنی اجتماع [[يهود]] برای کوچ کردن از [[مدينه]]، و يا حشر [[مسلمين]] برای بيرون راندن آنها به ميان آمده است، و از اينجا روشن می‌شود که اين حشر ارتباطی با حشر در قيامت ندارد.

 

همچنین اين سوره يکی از سوره‌های مسبحات است، که با تسبيح خداوند شروع شده و اتفاقا پايان آن نيز با تسبيح الهی است<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 480.</ref>.