سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره حشر.jpg |جایگزین=سوره حشر]]</div>

'''سوره حَشْر''' پنجاه‌و‌نهُمین سوره و از [[سوره‌های مدنی]] قرآن است که در جزء ۲۸ جای دارد. نام سوره از آیه دوم گرفته شده است که به اخراج [[آیین یهودیت|یهودیان]] از [[مدینه]] اشاره می‌کند. سوره حشر با تسبیح خدا آغاز می‌شود و با تقدیس او پایان می‌پذیرد. موضوعاتی از جمله شکست [[یهودیان بنی‌نضیر]] از [[مسلمانان]]، احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون [[جنگ]] نصیب [[مسلمان|مسلمانان]] می‌شود، ملامت منافقان و افشای اعمال‌شان، توصیف و تمجید از فداکاری‌های [[مهاجران]]، در این سوره بیان شده است.

جمع کردن،... در مجمع ذيل آيه 202 از [[سوره بقره]] گفته: حشر گرد آوردن قوم است به‌يک مکان ... اصل باب از جمع شدن است<ref>قاموس قرآن، ج 2، ص 144.</ref>.

== مفهوم کلی سوره ==

== اسامی سوره ==

# حشر؛

== علت نام‌گذاری ==

«سوره حشر» و «سوره بنی نضیر»؛ اين نام‌ها از آيۀ دوم اين سوره برگرفته شده که در آن از «حشر» يعنی گردآمدن مسلمانان برای [[تبعید]] [[يهوديان بنی‌نضیر]] سخن گفته شده است<ref>همان.</ref>.

== اهداف و آموزه‌ها ==

اهداف سوره حشر عبارت‌اند از:

* تذکر صفات و اسمای نيکوی خدا؛

* يادآوری [[معاد]]؛

* بيان احکام و مقررات جنگ؛

* بيان پيوندهای پنهان منافقان و يهوديان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 279.</ref>.

== محتوا و موضوعات ==

محتوای سوره حشر را می‌توان در شش بخش خلاصه کرد:

# در بخش سوم که از آيه یازدهم تا هفدهم را تشکيل می‌دهد داستان منافقان [[مدينه]] آمده است که با يهود در اين برنامه همکاری نزدیک داشتند.

# بخش چهارم که چند آيه بيشتر نيست مشتمل بر يک سلسله اندرزها و نصايح کلی نسبت به عموم مسلمانان است و در حقيقت به منزله نتيجه‌گيری از ماجراهای فوق می‌باشد.

# بخش پنجم که فقط يک آيه است (آيه بیست‌ویکم) توصيف بليغی است از [[قرآن مجيد]] و بيان تاثير آن در پاکسازی [[روح]] و جان.

# و بالآخره در بخش ششم که آخرين بخش اين سوره است و از آيه بیست‌ودوم شروع و به بیست‌وچهارم ختم می‌شود قسمت مهمی از اوصاف جمال و جلال خدا و اسماء حسنای او را بر می‌شمرد که به انسان در طريق معرفة اللَّه کمک شايان می‌کند<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 479.</ref>.

[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] گويد: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پيامبر خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)]] فرمود: «کسی که سوره‌ حشر را بخواند باقی نماند بهشتی و نه دوزخی و نه عرشی و نه کرسی و نه حجابی و نه هفت آسمان و نه زمين‌های هفتگانه و نه حشره‌ای و نه بادی و نه پرونده و نه درختی و نه جنبنده‌ای و نه خورشيد و ماهی و نه فرشتگان مگر آنکه صلوات بر او فرستاده و برای او استغفار کنند و اگر آن روز و شبش بميرد [[شهید]] مرده است».

[[سوره حشر]] در [[مدینه|مدينه]] بر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پيامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم)]] نازل شده است<ref>همان، ص 304.</ref>.

تاريخ [[نزول قرآن|نزول]] سوره حشر در سال چهارم هجری (ما بين [[جنگ بدر]] و [[صلح حديبيه]]) است و بعد از [[سوره بينه]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 28.</ref>.

* هم‌چنین اين سوره يکی از سوره‌های مسبحات است، که با تسبيح خداوند شروع شده و اتفاقا پايان آن نيز با تسبيح الهی است<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 480.</ref>.

== پانویس ==

[[رده:سوره‌های قرآن]]