طلحه
| نام کامل | طلحه بن عبیدالله بن عثمان بن عمرو بن کعب بن سعد بن تیم بن مرة بن کعب بن لؤی بن غالب قرشی تیمی |
|---|---|
| کنیه | ابومحمد |
| زادروز | ۱۰ سال پیش از بعثت |
| زادگاه | مکه |
| درگذشت | در جنگ جمل (۳۶ق) |
| آرامگاه | |
| محل زندگی | |
| نسب/قبیله | |
| دلیل شهرت | |
| حضور در جنگ‌ها | اکثر غزوات پیامبر(ص) |
| زمان اسلام آوردن | جزء نخستین گروندگان پس از ابوبکر |
| سلطنت |
طلحة بن عبیدالله، صحابی پیامبر که در دوران خلافت امام علی[۱](ع) به همراهی زبیر بن عوام، سردمدار نفاقی بزرگ و برپایی نبرد جمل شدند. طلحه در میان اهل سنت از جمله عشره مبشره است، اما نقل او در نزد امامیه پذیرفته نیست.
طلحه در زمان عثمان حاکم بیت المقدس و فلسطین بود، اما پس از عثمان[۲] با امام علی(ع) بیت کرد، در حالی که در سر هوای امارت داشت. اما هنگامی که امام به خلافت رسید و در تقسیم بیت المال او را مانند سایر مردمان در نظر گرفت و از امتیازهای خاص برایش صرف‌نظر کرد و توقع او برای سپردن امارت بصره[۳] نیز با مخالفت و ممانعت امام(ع) روبه‌رو شد، بیعت خویش را به فراموشی سپرد و به بهانه خون‌خواهی عثمان به همراه زبیر با امام به مخالفت برخاستند و بیعت خویش را شکستند.
زندگی‌نامه طلحه
طلحة بن عبیدالله، از تیره بنی تیم بن مرة، از قبیله قریش بود که کمتر از ۱۰ سال قبل از بعثت به دنیا آمد. مادرش صعبة بنت حضرمی، در دوران پیامبر(ص) می‌زیست و بنابر گفتار برخی از خاندان طلحه، مسلمان از دنیا رفته است. [۴]
بنابر منابع تاریخی، طلحه، هفت زن و دو کنیز ام ولد داشت؛ حمنة بنت جحش، دخترعمه پیامبر(ص)، ام کلثوم دختر ابوبکر، سعدی بنت عوف، خولة بنت قعقاع، و ام حارث بنت قسامه برخی از آنان هستند. [۵]