۸۵٬۸۳۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '[[علی بن ابی‌طالب' به '[[علی بن ابی طالب'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '[[علی بن ابی‌طالب' به '[[علی بن ابی طالب') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
# [[عمر بن خطاب]]؛ | # [[عمر بن خطاب]]؛ | ||
# [[عثمان بن عفان]]؛ | # [[عثمان بن عفان]]؛ | ||
# [[علی بن | # [[علی بن ابی طالب]]؛ | ||
# [[طلحه|طلحة بن عبیدالله]]؛ | # [[طلحه|طلحة بن عبیدالله]]؛ | ||
# [[زبیر بن عوام]]؛ | # [[زبیر بن عوام]]؛ | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
=== نپذیرفتن شهادت متّهم === | === نپذیرفتن شهادت متّهم === | ||
با عنایت به این که سند حدیث «عشره مبشَّره»، به عبد الرحمان بن عوف و سعید بن زید می‌رسد و این دو، خود، در شمارِ بشارت داده شدگان به بهشت در این حدیث اند، شهادت آنها بر خوبی خود، هر چند در کنار دیگران، به اتّفاق علما، قابل قبول نیست. ر. ک : تدریب الراوی : ص ۲۶۵. گفتنی است که علما، تمام شرایط شاهد را برای راوی هم معتبر شمرده اند و متّهم بودن راوی به تعریف از خودش، یکی از موانع پذیرش روایت، دانسته شده است. اجماع فقها در این موضوع، ثابت است<ref>ر. ک : الفقه الإسلامی و أدلّته : ج ۸ ص ۶۰۴۱</ref>. | با عنایت به این که سند حدیث «عشره مبشَّره»، به عبد الرحمان بن عوف و سعید بن زید می‌رسد و این دو، خود، در شمارِ بشارت داده شدگان به بهشت در این حدیث اند، شهادت آنها بر خوبی خود، هر چند در کنار دیگران، به اتّفاق علما، قابل قبول نیست. <ref>ر. ک : تدریب الراوی : ص ۲۶۵.</ref> گفتنی است که علما، تمام شرایط شاهد را برای راوی هم معتبر شمرده اند و متّهم بودن راوی به تعریف از خودش، یکی از موانع پذیرش روایت، دانسته شده است. اجماع فقها در این موضوع، ثابت است<ref>ر. ک : الفقه الإسلامی و أدلّته : ج ۸ ص ۶۰۴۱</ref>. | ||
=== اضطراب در متن حدیث === | === اضطراب در متن حدیث === | ||