فقه: تفاوت میان نسخه‌ها

فقه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۵

۲۳ بایت اضافه‌شده ، ۱۸ فوریه

←‏کلمه فقه در قرآن و حدیث

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۲٬۹۱۵

ویرایش

@@ خط ۶۵: / خط ۶۵: @@
 == کلمه فقه در قرآن و حدیث ==
-در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن |...فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ کلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِیتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِینْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیهِمْ لَعَلَّهُمْ یحْذَرُونَ |سوره = توبه |آیه = ۱۲۲ }} چرا از هر گروهى یک دسته کوچ نمى کنند تا در امر دین بصیرت کامل پیدا کنند و پس از بازگشتن، مردم خود را اعلام خطر نمایند، باشد که از ناشایست‌ها حذر نمایند.
+در [[قرآن|قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن |...فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ کلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِیتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِینْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیهِمْ لَعَلَّهُمْ یحْذَرُونَ |سوره = توبه |آیه = ۱۲۲ }} چرا از هر گروهى یک دسته کوچ نمى‌کنند تا در امر دین بصیرت کامل پیدا کنند و پس از بازگشتن، مردم خود را اعلام خطر نمایند، باشد که از ناشایسته‌ها حذر نمایند.
-در حدیث است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «من حفظ على امتى اربعین حدیثا بعثه الله فقیها عالما<ref>خصال، صفحه ۵۴۱؛ ثواب الاعمال، صفحه ۱۶۲</ref>، هر کس چهل حدیث بر امت من حفظ کند، خداوند او را فقیه و عالم محشور کند».
+در حدیث است که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «من حفظ على امتى اربعین حدیثا بعثه الله فقیها عالما<ref>خصال، صفحه ۵۴۱؛ ثواب الاعمال، صفحه ۱۶۲</ref>، هر کس چهل حدیث بر امت من حفظ کند، خداوند او را فقیه و عالم محشور کند».
-درست نمى دانیم که علما و فضلاء صحابه به عنوان «فقهاء» خوانده مى شده‌اند یا نه. ولى مسلم است که از زمان تابعین (شاگردان [[صحابه]]، ‌ کسانى که پیغمبر را درک نکرده ولى صحابه را درک کرده‌اند) این عنوان بر عده اى اطلاق مى شده است.
+درست نمى دانیم که علما و فضلاء صحابه به عنوان «فقهاء» خوانده مى شده‌اند یا نه. ولى مسلم است که از زمان [[تابعین]] (شاگردان [[صحابه]]، ‌ کسانى که پیغمبر را درک نکرده ولى صحابه را درک کرده‌اند) این عنوان بر عده اى اطلاق مى شده است.
 هفت نفر از تابعین به نام '''فقهاء سبعه''' خوانده مى شده‌اند. سال ۹۴ هجرى که سال شهادت [[علی بن الحسین (زین العابدین)|حضرت على بن الحسین (علیه السلام)]] است و در آن سال سعید بن مسیب و عروة بن زبیر از فقهاء سبعه و سعید بن جبیر و برخى دیگر از فقهاء مدینه درگذشتند به نام <big>سنة الفقهاء</big> نامیده شد. از آن پس دوره به دوره به علماء عارف به اسلام - خصوصا احکام اسلام - <big>فقهاء</big> اطلاق مى شد.