قزلباشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۴۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - '[[على (ع)' به '[[علی بن ابی طالب'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[على (ع)' به '[[علی بن ابی طالب')
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
قزلباشيه يا صاحبان عمامه سرخ که در آغاز شعار شاه [[اسماعيل صفوى]] و لشکريان او بود و آن رمزى از تاج سرخ سلطان حيدر است که دوازده ترک به نشانه دوازده امام داشت.
'''قزلباشیه''' يا صاحبان عمامه سرخ، فرقه‌ای از طرفداران شاه اسماعيل صفوى بودند.


==پراکندگی جغرافیایی==
==علامت قزلباشیه==
آنان در [[آناطولى]] پراکنده‌‏اند و مذهب شان ترکيبى از عقايد «[[نصيريه]]» است و نژاد آن ها مخلوطى از [[کرد]] و [[ترک]] مى ‏باشد.
این فرقه كلاه‌ها و عمامه هاى سرخ را به سر مى گذاشتند. كلاه‌هاى قرمز، نشانه و آرمى از تاج سرخ سلطان حيدر بحساب مى آمد كه دوازده تَرک به نام دوازده امام داشت.  


==آداب و رسوم==
== پراکندگی جغرافیایی ==
قزلباشیه موس سر را نمى‌‏تراشند و ريش ها را  بلند می کنند و [[نماز]] پنج‏ گانه را به جا نمی آورند و ماه رمضان [[روزه]] نمى‏ گيرند، تنها دوازده روز از آغاز ماه محرم را روزه مى ‏گيرند و بر شهادت امام حسن و امام حسين مى ‏گريند.
آنان در آناتولی پراکنده‌‏اند و مذهب‌شان ترکیبی از عقاید «[[نصیریه]]» است و نژاد آنها مخلوطی از [[کرد]] و [[ترک]] می‌‏باشد.


==اعقتادات==
== آداب و رسوم ==
ايشان معتقدند که خدا در [[على (ع)]] تجسّم يافت چنان که پيش از وى در بدن قدّيسان ديگر چون [[عيسى (ع)]] و [[موسى (ع)]] و [[داوود (ع)]] حلول کرده بود.عيسى و مريم علیهما السلام را مظهر الوهيت مى‏‌دانند و از بين نمازها، [[نماز شب]] را با آواز مى‏‌خوانند و گاهى با نواختن آلات موسيقى برگزار مى‏‌کنند و حضرت على ، حضرت عيسى، حضرت موسى و حضرت داوود علیهم السلام را مورد تقديس قرار مى ‏دهند. از جمله عبادات ايشان؛ شبِ چراغ ‏کشان است که آن را به ترکى «چراغى سونديران» گويند و در آن تاريکى بر گناهان خود مى ‏گريند و اظهار پشيمانى مى‏ کنند. سپس تکه‏ اى نان و کاسه ‏اى از شراب گرفته، نان را در آن مى ‏اندازند و بين حاضران تقسيم مى‏ کنند. کردهای قزلباش، گوسفندى را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بين مردم تقسيم مى‏ کنند.به روحانيون خود «دده» مى‏‌گويند و معتقدند که دده ها، واسطه‏ اى بين خدا و انسان اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361  با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>
قزلباشیه موی سر را نمی‌‏تراشند و ریش‌ها را بلند می‌کنند و [[نماز]] پنج‏‌گانه را به جا نمی‌آورند و ماه رمضان [[روزه]] نمی‏‌گیرند، تنها دوازده روز از آغاز ماه محرم را روزه می‌‏گیرند و بر شهادت امام حسن و امام حسین می‌‏گریند.


==پانویس==  
== اعقتادات ==
ایشان معتقدند که خدا در [[علی بن ابی طالب|علی (ع)]] تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون [[حضرت عیسى (ع)|حضرت عیسی (ع)]] و [[حضرت موسى (ع)|حضرت موسی (ع)]] و [[حضرت داوود (ع)]] حلول کرده بود. حضرت عیسی و [[حضرت مریم]] علیهما السلام را مظهر الوهیت می‏‌دانند و از بین نمازها، [[نماز شب]] را با آواز می‏‌خوانند و گاهی با نواختن آلات موسیقی برگزار می‏‌کنند و حضرت علی، حضرت عیسی، حضرت موسی و حضرت داوود علیهم‌السلام را مورد تقدیس قرار می‌‏دهند. از جمله عبادات ایشان؛ شبِ چراغ ‏کشان است که آن را به ترکی «چراغی سوندیران» گویند و در آن تاریکی بر گناهان خود می‌‏گریند و اظهار پشیمانی می‌کنند. سپس تکه‏‌ای نان و کاسه‌‏ای از شراب گرفته، نان را در آن می‌‏اندازند و بین حاضران تقسیم می‌کنند. کردهای قزلباش، گوسفندی را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بین مردم تقسیم می‌کنند. به روحانیون خود «دده» می‏‌گویند و معتقدند که دده‌ها، واسطه‏‌ای بین خدا و انسان‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>صراف احمد حامد، الشبک من فرق الغلاة فى العراق، بغداد، سال 1954 میلادی، ص 242- 245.</ref>


[[رده: کلام اسلامی]]
== پانویس ==
[[رده: فرقه های دینی ]]
{{پانویس}}
<references />
 
[[رده:فرق و مذاهب]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۱۰

ویرایش