قیام مختار: تفاوت میان نسخه‌ها

[[یعقوبی]] می‌نویسد: «مختار سر عبیدالله بن زیاد را نزد [[امام سجاد|علی بن الحسین(علیه‌السلام)]] به مدینه فرستاد و به پیک خود گفت: «بر در خانه حضرتش بنشین، همین‌که دیدی در خانه گشوده شد و مردم به درون خانه رفتند، بدان که هنگام غذا خوردن او است، تو هم به درون خانه برو!»، پیک چنان کرد و چون داخل خانه شد، بانگ برداشت: «ای خانواده [[نبوّت]] و معدن [[رسالت]] و محل فرود فرشتگان و منزل [[وحی]]! من فرستاده مختار پسر ابوعبیده هستم و این سر پسر زیاد است که برای شما آورده‌ام». با شنیدن این بانگ، فریاد از زنان [[بنی‌هاشم]] برخاست و چون علی بن الحسین سر عبیدالله را دید، گفت: «[[دوزخ]] جای او باد!». بعضی گفته‌اند: «علی بن الحسین (علیه‌السلام) را پس از مرگ پدرش جز آن روز خندان ندیدند».

هم‌چنین باوجود جوّ خفقان و اختناق، انتظار ارتباط علنی میان امام سجاد (علیه‌السلام) و مختار بی‌مورد بود؛ لذا امام(علیه‌السلام) شخصاً از رهبری قیام سرباز زد. مختار نیز نمی‌توانست امام را به‌عنوان رهبر قیام معرفی نماید؛ چون امام در [[حجاز]] بودند و حجاز در تسلط [[آل زبیر]] بود که با امام سجاد (علیه‌السلام) و دیگر [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]] رابطه خوبی نداشتند.