مبارکیه‏ از اسماعیلیه قدیم هستند که پیرو مردى به نام مبارک غلام آزاد کرده اسماعیل بن جعفر بودند. [۱]

وجه تسمیه

این گروه را به نام رئیس شان که نامش مبارک بود، مبارکیّه نامیدند. [۲]

شرح حال موسس

شیخ طوسى در کتاب رجال خود، وى را غلام اسماعیل بن عبداللّه بن عباس و از اصحاب امام جعفر صادق (ع) نوشته است و می‌گوید او از مردم کوفه بود. [۳]

تاریخچه

پس از آن که اسماعیل فرزند بزرگ امام صادق از دنیا رفت اکثر پیروانش قائل به امامت محمد بن اسماعیل بن جعفر شدند. محمد بن اسماعیل که در زمان رحلت امام صادق(علیه السلام) کمى بزرگ‌تر از امام موسى کاظم(علیه السلام) بود، به همراهى مبارک، غلام اسماعیل بن جعفر و مربّى محمد بن اسماعیل، طرح امامت خویش را پایه‌ریزى کرده و ادعا کردند که به طور حتم امام صادق(علیه السلام) درباره امامت آن را به نص بر اسماعیل متعین کرده و چون اسماعیل قبل از پدرش از دنیا رفته است، حق امامت براى فرزندش محمد محفوظ است و او امام بر حق شیعیان بعد از اسماعیل است. زیرا حق امامت بعد از امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) از برادر به برادر منتقل نمى‌شود و نص امامت که براى اسماعیل بوده است، به برادرش امام موسى کاظم منتقل نمى‌شود و حق امامت وراثتى است و فقط در نسل اسماعیل ادامه مى‌یابد. در نتیجه اکنون محمد بن اسماعیل امام بر حقّ است و هیچ یک از برادران اسماعیل حق امامت ندارند.[۴] [۵] [۶] [۷] [۸]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 385
  2. المقالات و الفرق، ص 80 - 81.
  3. رجال شيخ طوسى، ص 310.
  4. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 385
  5. اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقيق محمد جواد مشكور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 81 و 83- 217.
  6. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، جلد اول سال 1950 میلادی، جلد دوم سال 1954 میلادی، ص 27.
  7. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 47.
  8. مقریزی تقی الدین ابو العباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 351.