confirmed، مدیران
۱۸٬۶۲۰
ویرایش
←دیدگاه اهل‌سنت نسبت به محرم
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== عزاداری شیعیان == | == عزاداری شیعیان == | ||
پس از شهادت امام حسین (علیه‌السلام) در محرم سال ۶۱ هجری قمری، این ماه برای شیعیان به ماه عزا تبدیل | پس از شهادت امام حسین (علیه‌السلام) در محرم سال ۶۱ هجری قمری، این ماه برای شیعیان به ماه عزا تبدیل شد. [[امامان معصوم (ع)|امامان معصوم (علیهم‌السلام)]] و شیعیان آنها به برگزاری مراسم [[عزاداری]] در این ماه همت داشته و دارند. در حدیثی از [[علی بن موسی بن جعفر (علی بن موسی الرضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] آمده است: «چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز [[عاشورا]]. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که امام حسین (علیه‌السلام) [[شهید]] شده است»<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>. | ||
«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که امام حسین علیه‌السلام شهید شده است»<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>. | |||
میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب '''المراقبات''' در ذیل مراقبات و اعمال ماه محرم می‌نویسد: | میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب '''المراقبات''' در ذیل مراقبات و اعمال ماه محرم می‌نویسد: «برای دوستداران خاندان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الأنبیاء)|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] شایسته است که در دهۀ اول محرم در قلب و ظاهرشان آثار حزن و اندوه هویدا باشد و بعضی از لذت‌های حلال را به ویژه در نهم، دهم و یازدهم این ماه ترک کنند، به مانند کسی که داغدار عزیزانش است؛ و در دهۀ اول محرم هر روز امام خویش را با [[زیارت عاشورا]] یاد کنند»<ref>رجوع کنید به: ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۱۶ق، ص۲۵-۲۶.</ref>. | ||
«برای دوستداران خاندان پیامبر(صلی‌الله علیه وآله وسلم) شایسته است که در | |||
== دیدگاه اهل‌سنت نسبت به محرم == | == دیدگاه اهل‌سنت نسبت به محرم == | ||
جهت رعایت عدل و انصاف باید اذعان داشت که دیدگاه‌های [[اهل‌سنت]] | جهت رعایت عدل و انصاف باید اذعان داشت که دیدگاه‌های [[اهل‌سنت]] یکسان نیست و نمی‌شود حکم واحدی در مورد همه‌ی آنها داد. بالعکس [[شیعه]] که به خاطر اجتماع حول یک محور «[[ولایت]] و [[امامت]]» از دیدگاه واحدی برخوردار هستند. | ||
به عنوان مثال اگر به [[اهل‌سنت]] [[ایران]] توجه شود، همگی [[اهل‌بیت]] را دوست داشته و معظم می‌دارند و اگر به [[اهل‌سنت]] [[ترکیه]] توجه کنیم، چند دسته هستند. در حالی که برخی از حنفی‌ها [در آنکارا، استانبول و …] تعصبات شدیدی دارند، نام بسیاری از مسلمانان اهل‌سنت مناطق کرد نشین، حسن یا حسین است. یکی از آنها که نامش حسن بود می‌گفت: ما با روضه‌ی [[امام حسین]] علیه‌السلام که پدرانمان می‌خوانند بزرگ شدیم و [[معاویه]] و [[یزید]] را دائم لعن می‌کنیم. | به عنوان مثال اگر به [[اهل‌سنت]] [[ایران]] توجه شود، همگی [[اهل‌بیت]] را دوست داشته و معظم می‌دارند و اگر به [[اهل‌سنت]] [[ترکیه]] توجه کنیم، چند دسته هستند. در حالی که برخی از حنفی‌ها [در آنکارا، استانبول و …] تعصبات شدیدی دارند، نام بسیاری از مسلمانان اهل‌سنت مناطق کرد نشین، حسن یا حسین است. یکی از آنها که نامش حسن بود می‌گفت: ما با روضه‌ی [[امام حسین]] علیه‌السلام که پدرانمان می‌خوانند بزرگ شدیم و [[معاویه]] و [[یزید]] را دائم لعن می‌کنیم. | ||