محمد امین کردی: تفاوت میان نسخه‌ها

کردی به علم [[حدیث]] و تفسیر علاقۀ بسیار داشت و تا سال‌های پایانی عمرش در مجلس درس [[سلیم البشری|سلیم بشری]] در الأزهر حاضر می شد و پس از فراگیری تفسیر و حدیث و [[فقه]] [[شافعی]] از وی، در بولاق به تدریس حدیث و فقه و [[کلام]] پرداخت<ref>کردی، همان، ص۱۳ـ۱۴</ref>. کردی که تا آن زمان گرایش عرفانی خود را پنهان کرده بود، به سبب اشارتی که در خواب از شیخ عمر دید، به‌ ترویج تعالیم خالدیۀ نقشبندیه پرداخت و با سفرهای بسیار توانست بسیاری از اهالی قاهره و روستاهای شمال مصر را به طریقت خویش درآورد و حتی مخالفت پیروان طریقتهای دیگر و هواداران [[سلفی|جنبش سلفی]]، مانع از افزایش مریدان وی نشد <ref>کردی، همان، ص۱۴ـ۱۵؛ د. اسلام، ذیل مادّه؛ وایزمن، ص۱۰۰</ref>.

پس از او، فرزند و نوه اش طریقت خالدیۀ نقشبندیه را تداوم بخشیدند. این طریقت بیشتر در میان طبقات بالای جامعه رواج داشت، اما انشعاباتی که در این طریقت به وجود آمد، مانع از گسترش آن در دیگر کشورهای شمال افریقا و سرزمینهای جنوب صحرا شد <ref>دی یونگ، سلسله‌های صوفیانه…، ص۱۲۵؛ وایزمن، ص۱۰۱</ref>. دیگر خلیفۀ برجسته کردی، محمد امین سقا بود که بسیاری از نقشبندیهای معاصر در مصر از اخلاف او هستند<ref>د. اسلام، ذیل مادّه</ref>.