معاذیه: تفاوت میان نسخه‌ها

وی عارفی اندرزگو در روزگار خود بود. در سفرش به [[بغداد]]، مشاهیر صوفیه و عابدان بزرگ گرد او جمع شده برایش منبری آماده کردند تا به مواعظش گوش دهند. از ابن معاذ جملات و اشارات زیبایی به یادگار مانده است. از جمله می‌گفت: «سخن خوب، خوب است و بهتر از آن، معنای آن است و بهتر از معنایش، عمل به آن است و بهتر از عمل به آن، پاداش عمل به آن است و از آن بالاتر و بهتر، خشنودی کسی است که این عمل برای او انجام شده است.»

معاذیه معتقد بودند که خدای متعال به جهت جود  فضل و رحمتی که دارد، کسی را به جهت گناهش عذاب نمی‌کند مگر که آن گناه مستوجب [[کفر]] شود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 413 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 145</ref>. <ref>ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۶، ص۱۶۵.ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، حلیة الاولیاء، ج۱۰، ص۵۱</ref>.<ref>ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۳۷۱.</ref><ref>ابن عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۶۰</ref>. <ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۷۲.</ref>