نتایج جستجو

الفاظ» و فصاحت به معنای «شیوایی کلمات و روانی تلفظ آنها و گوش‌نواز بودن سخن». برخی از محققان اعجاز بیانی را در سه شکل زیر عنوان کرده‌­اند: الف- فصاحت در الفاظی

وی نحو را از دوستش اَخْفَش (متوفی ۲۱۵)، کلام را از نَظّام (متوفی ۲۳۱) و فصاحت را شفاهاً از بادیه نشینان عرب در بازار مِرْبَد آموخت. وی از طریق علمای کلام

دبیری اشتغال یافت. در آنجا با راهنمایی و آموزش‏‌های ابن عمید، علم بلاغت و فصاحت را که شرط اساسی در امر نویسندگی بود فرا گرفت و در این رشته به مقام بلندی

قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی‌طالب درآورد. این بانوی بزرگ، دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق‌العاده بود. امام حسین (علیه‌السلام)

از جمله‌های ادبی مشهور صاحب است. توقیعات متعدد صاحب نیز از دیگر نشانه‌های فصاحت و بلاغت و مهارت او در فنون ادبی می‌باشد. برخی گمان می‌کنند صاحب با ترجیح

و بیعت، استقلال تام دارد و ابومسلم هم‌چنان بیعت پنهانی را پی گرفت. او در فصاحت و بلاغت، کم‌نظیر و مسلط به زبان‌های فارسی و عربی بود. از وی پرسیدند چگونه

فاضل و متکلمی اندیشمند و فیلسوفی عارف و عابد و زاهد و از ستارگان درخشان فصاحت و بلاغت و ادب بود. در محضر پدر و برادرش بهره‌ها برد و پس از ازدواج با جناب

خداوند تعالی به زهرای مرضیه است از ما است.» «وقتی در بصره نزد یکی از بلغاء از فصاحت صحیفه کامله سخن به میان آمد، او گفت: من هم می‌توانم مانند آن را بر شما املاء

فقه جده، از نمونه‌های آن است. برتری علمی و تسلط خوب ایشان به زبان عربی و فصاحت و بلاغتش از جمله دلایل موفیت‌های ایشان در پیشبرد اهداف تقریبی بود و همه علما

هند را شکرشکن می‌سازد؛ یعنی همان فارسی دری که حافظ می‌فرماید: گر عندلیب فصاحت فروشد‌ ای حافظ تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن یکی از ارکان مهم هویت و استقلال

قبایل حُوّارین(در منطقه حمص شام) با پیشینه مسیحیت در زمان پیش از اسلام و اهل فصاحت و شعر عربی بودند و یزید نیز تحت تأثیر آنان سخن‌پرداز و شاعر شد. معاویه به

رسید. مادر وی دومه بنت عمرو بن وهب است که ابن‌طیفور وی را از صاحبان بلاغت و فصاحت ذکر کرده است. عمویش سعد بن مسعود ثقفی از طرف امام علی (علیه‌السلام) والی

سخن گفتنم بر مردم برگزیدم. ۳. آسان کردن کارها. ۴. گره‌گشائی از زبان. ۵. فصاحت و بلاغت. ۶. وزارت برادر و.... این پاداش‌ها در آیات ۲۴ تا ۳۶ سوره طهبیان شده

بود که دایره لغات و اصطلاحات آن توانایی ماندن داشت ولی زبان قبطی در برابر فصاحت و اصالت زبان عربی قدرت رقابت نداشت زیرا زبان اصلی قبطی در هنگام فتح اسلامی

را بخاطر اعتقاد اعتزالی سرزنش کرده‌اند ولی در مهارت در واژه‌شناسی عربی و فصاحت و بلاغت ستوده‌اند و گفته‌اند وی پیشوای واژه‌شناسی و بلاغت قرآنی است. 3- هر

تحریر درآمده‌ و از مشهورترین کتب عرفانی و دینی به‌شمار می‌رود که از لحاظ فصاحت کلام، درست‌نویسی و خالی بودن از تکلف و تصنع کم‌نظیر است. کیمیای سعادت چکیده‌ای

خداوند برای هدایت شما نیاورده‌ام پس شما منکران هم که مثل من عرب زبان و اهل فصاحت و بلاغت هستید یک سوره مانند آن بیاورید و هرگز بر آن قادر نخواهید بود. و پس

شهادت ام ایمن را به این دلیل که خدمتکار او و همچنین زنى غیر عرب است که با فصاحت نمى‏ تواند شهادت بدهد قبول نکرد! و در نهایت آن حضرت به توصیه امیر المومنین

در راه حفظ خون مسلمانان.» ابن عبیداللّه آثاری تألیف کرد که گواه ذکاوت و فصاحت او در علوم مختلف فقهی، حدیثی، ادبی، انتقادی و تاریخی است، از جمله:. «صوب

می‌توان درسه بخش خلاصه نمود. سخن‌دانان عرب از نظر ادبی، اعجاز قرآن را در گرو فصاحت و بلاغت والای آن دانسته‌اند. رسا بودن بیان، روان بودن عبارات گزینش دقیق کلمات