محقق کرکی
نام محقق کرکی
نام کامل علی بن حسین بن عبدالعالی کَرَکی جبل عامِلی
القاب محقق ثانی • محقّق کَرَکی
نام‌های دیگر ک‍رک‍ی‌، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ح‍س‍ی‍ن‌م‍ح‍ق‍ق‌ ث‍ان‍ی‌، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ح‍س‍ی‍ن‌م‍ح‍ق‍ق‌ ک‍رک‍ی‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ع‍ال‍ی‌م‍ح‍ق‍ق‌ ک‍رک‍ی‌، ن‍ورال‍دی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ع‍ال‍ی‌ علی بن عبدالعالی کرکی
محل زندگی لبنان • عراق • ایران
اساتید علی بن هلال جزایری، محمد بن داود بن مؤذن جزینی، شمس الدین محمد بن خاتون عاملی، سید حیدر عاملی، احمد بن علی عاملی و...
شاگردان جمال الدین بن عبد الله حسینی جرجانی، سید شرف الدین سماک عجمی، شهید ثانی، شیخ احمد بن محمد بن خاتون عاملی، سید نعمت الله جزایری، شهید ثانی و...
آثار و تألیفات جامع المقاصد، منهج السداد، حاشیه بر مختلف الشیعه، نفحات اللاهوت در لعن جبت و طاغوت و...
فعالیت‌ اصلاحات دینی در مقام شیخ الاسلامی، بازگرداندن «‌أشهد ان علیاً ولی الله» و «‌حی علی خیرالعمل» به اذان؛ اقامه نخسیتن نماز جمعه در عصر صفویه
شهر وفات نجف
تاریخ وفات عید غدیر در ۹۴۰ق

شیخ علی بن عبد العالی کرکی،معروف به محقق کرکی یا محقق ثانی،از فقهای جبل عامل و از اکابر فقهاء شیعه است.در شام و عراق نجف تحصیلات خود را تکمیل کرده و سپس بدعوت شاه اسماعیل به ایران آمدودر زمان شاه طهماسب منصب شیخ الاسلامی برای نخستین بار در ایران به او تفویض شد. منصب شیخ الاسلامی بعد از محقق کرکی به شاگردش شیخ علی منشار،پدر زن شیخ بهایی رسید و بعد از او،این منصب به شیخ بهایی واگذار شد.فرمانی که شاه طهماسب به نام او نوشته و به اواختیارات تام داده،در حقیقت او را صاحب اختیار واقعی و خود را نماینده اودانسته است،معروف است.

آمدن محقق ثانی به ایران و تشکیل حوزه درسی در قزوین و سپس در اصفهان،وپرورش شاگردانی مبرز در فقه،سبب شده که برای نخستین بار پس از دوره صدوقین(پدروپسر)،ایران مرکز فقه شیعه بشود.محقق کرکی میان سالهای 937-941درگذشته است.محقق کرکی شاگرد علی بن هلال جزائری و او شاگرد ابن فهدحلی بوده است.

عالمان بزرگی چون شهید ثانی و سید نعمت الله جزایری از شاگردان بارز او هستند. اثر مهم فقهی محقق کرکی، جامع المقاصد فى شرح القواعد می باشد.

تولد و تحصیل

در یك خانوادة صمیمی در روستای كرك از روستاهای جبل عامل لبنان كودكی به دنیا آمد. سال 865 یا 870 بود كه خانة سادة عز الدین حسین به نور جمال كودكی شیعی نورانی شد. پدرش نام وی را «علی» گذاشت و او با نشانی از تشیّع در اولین قدمهای زندگی پیش رفت و «نور الدین» لقب گرفت. دوران كودكی او به پاس مراقبت مادر و تلاش پدر بخوبی گذشت و محیط خانواده اسلامی آنان در او تأثیر شگرفی گذاشت.

پس آموزشهای ابتدایی به حوزه علمیه كرك و در جرگة دانش پژوهان علوم اسلامی وارد شد. درس و بحث و مطالعه از او طلبه‌ای جوان و دوست داشتنی ساخت و با تقوای الهی بر گزمه‌های سپاه شب پرستان حمله برد و به تهذیب نفس همگام با تحصیل همت گماشت. پس از آن به روستای «میس» رفت و با تلاش پیگیر، از استادان آن حوزه شناخته شد. شهید ثانی یكی از شاگردان آن حوزه بود كه شرایع الاسلام و قواعد را نزد او فرا گرفته است. [۱]

چندی نیز در« جبع» لبنان به تحصیل مشغول بود و پس از آشنایی و به دست آوردن تجارب و علوم در حوزه علمیه «جبل عامل» رهسپار حوزة دمشق شد. آنگاه از دمشق راهی بیت المقدس شد و لختی از زمان را نیز به تحقیق و دانش اندوزی در شهر الخلیل گذراند و سپس بار خود را بسته، رهسپار مركز حوزه اهل سنت در مصر گردید. این سفرها و دیدار حوزه‌های گوناگون از او مردی حزیم و دانشمندی خوش اندیشه ساخت و شخصیت او را چنان زیبا ترسیم كرد كه عاقبت یكی از بزرگترین دانشمندان قرن دهم به شمار آمد و به محقق ثانی، مولای مروّج، محقق كركی و شیخ علایی شهرت یافت.

زندگی علمی علی بن عبد العالی كه در این زمان از دانشمندان بلند مرتبه جبل عامل بود زیبا و شیرین و مساله آموز می‌گذشت. او در پی ورود به سرزمینی تازه توشه‌ای از خرمن اندیشمندان آن سامان بر می‌گرفت و باز سوار بر گردة سفر، بار و بنه به سویی دیگر می‌كشید و این بار حوزه مصر را به سوی عراق و حوزه نجف اشرف ترك گفت و به سرزمین ولایت و آستان امامان معصوم وارد شد.

اساتید

علی بن عبد العالی فروغ معرفت و فقیهی جان بر كف برای شیعه شد ولی این میوة شیرین به آسانی به دست نیامد. از لبنان تا مصر و از مصر تا نجف، حضور در حلقه‌های درس و تحقیق و استفاده از محضر استادان دلسوز و با معرفت بود كه توانست جوانة علم و تحقیق را در وجودش بارور كند و درخت تناور فقاهت و دیانت را در جانش به بار بنشاند.

اساتید شیعه

علی بن هلال جزایری (بزرگترین استاد محقق ثانی)، محمد بن داود بن مؤذّن جزّینی، شمس الدین محمد بن خاتون عاملی، سید حیدر عاملی، احمد بن علی عاملی، زین الدین جعفر بن حسام عاملی، شمس الدین محمد بن احمد صهیونی، كه جملگی از استادان شیعی اویند.

اساتید اهل سنت

ابی یحیی زكریا انصاری (متوفی 926 ق) و كمال الدین ابراهیم بن محمد بن ابی شریف قرشی (متوفی 923 ق) از علمای اهل سنت نیز بهره برده است. [۲]

شاگردان

محقق کرکی همت به تربیت شاگردانی نمود که هر یک مسئولیتی را در جامعه اسلامی به عهده گرفتند و کمبودی را در اجتماع برطرف کردند. از جمله شاگردان محقق ثانی می‌توان به ناموران ذیل اشاره کرد:

  • شیخ علی منشار عاملی (پدر زن شیخ بهایی)
  • شهید ثانی
  • سید نعمت الله جزایری
  • شیخ محمد بن حسن عاملی نطنزی
  • سید محمد بن ابیطالب استرآبادی
  • علی بن عبدالصمد عاملی
  • میر معزالدین اصفهانی
  • علی بن عبدالعالی عاملی میسی
  • شیخ عبدالعباس بن عماره ‌الجزائری
  • شیخ زین الدین فقعانی
  • احمد بن احمد بن ابی جامع، معروف به ابن ابی جامع
  • شیخ نعمت الله بن احمد بن خاتون عاملی
  • ابراهیم بن علی خوانساری
  • سید شرف الدین سماک عجمی
  • حسین بن محمد بن مکی. [۳]

آثار و تألیفات

از شیخ الاسلام بزرگ قرن دهم اندوخته‌های علمی فراوانی حدود ۷۱ کتاب و رساله به جای مانده و تألیفات گرانسنگی به نسل‌های پس از خود هدیت کرده است. آثار قلمی آن بزرگوار عبارت‌اند از:

  • جامع المقاصد (شرح قواعد الاحکام)
  • منهج السداد (شرح ارشاد الاذهان علامه حلی)
  • حاشیه بر «مختلف الشیعه» علامه حلی
  • رساله جعفریه
  • رساله‌ای در صیغه‌های عقود و ایقاعات
  • نفحات اللاهوت در لعن جبت و طاغوت
  • رساله‌ای در آب کر
  • رساله‌ای در تعقیبات نماز
  • رساله غیبت
  • رساله نجمیه
  • رساله‌ای در تعریف طهارت
  • رساله‌ای در احکام شیردادن
  • حاشیه بر الفیه و نفلیه شهید اول
  • شرح الفیه
  • حاشیه بر تحریر علامه حلی
  • حاشیه بر «الدروس الشرعیه» شهید اول
  • حاشیه بر «الذکری فی الفقه»
  • رساله‌ای در قبله
  • رساله‌ای در تسبیح، رساله‌ای در تقیه
  • رساله‌ای در نماز و روزه مسافر
  • رساله‌ای در شنیدن دعوای مدعی در دادگاه و راه استنباط احکام شرعی
  • حاشیه بر بخش میراث‌ «مختصر النافع»
  • رساله‌ای در اثبات رجعت
  • کتابی در ارث
  • حاشیه بر قواعدالاحکام
  • حدیث شناسی
  • المطاعن المحرمیه
  • رساله‌ای در قبله خراسان
  • رساله‌ای در نیت. [۴]

از اندیشه‌های فقیه سترگ شیعه، را می توان اعتقاد به مسئله ولایت فقیه برشمرد. او این اندیشه بلند را در رساله نماز جمعه چنین بیان می‌کند: «فقها و دانشمندان امامیه اتفاق کرده‌اند که فقیه عادل امین که جامع شرایط فتوی باشد ـ فقیهی که از او به مجتهد در احکام شرعی تعبیر می‌شودـ نایب امامان شیعه است در حال غیبت، در تمام آن چه که یک امام در راستای حکومت می‌تواند انجام دهد و البته عده‌ای از اصحاب کشتن و جاری کردن حد را استثنا کرده‌اند». [۵]

در گذشت

سال ۹۴۰ ق. فرا رسید و محقق ثانی باز به نجف اشرف بازگشته بود. در این دوران او سنی نزدیک به ۷۵ سال داشت. تلاش ارزشمند و قابل ستایش او موجب کینه‌توزی‌های فراوانی نسبت به او گردیده بود و این حقد و حسدها هنوز ادامه داشت و هر لحظه جان پیر شیعی حوزه نجف را تهدید می‌کرد. تا این که عاقبت در ۱۸ ماه ذی الحجه سال ۹۴۰ قمری همزمان با عید غدیر، به وسیله زهر عده‌ای از متعصبان اهل سنت مسموم شده و به شهادت رسید. پیکر آن عالم الهی را در جوار مرقد امیرالمومنین (ع) به خاک سپردند. ماده تاریخ فوتش (سال ۹۴۰ ق) «مقتدای شیعه» را رقم زد. [۶]

پانویس

  1. التنبیهات العلیّه، شهید ثانی، تحقیق صفاء الدین بصری، ص 28 (چاپ اول آستان قدس رضوی، 1371 ش)
  2. فوائد رضویه، شیخ عباس قمی، ص 341؛ المهاجرة العاملیّه، جعفر مهاجر، ص 121 و 122 بیروت، 1410 ق
  3. امل الآمل فی علماء‌ جبل عامل، شیخ حر عاملی، ج ۲، ص ۱۴۹؛ فوائدالرضویه، شیخ عباس قمی، ص ۴۱۹؛ مفاخر الاسلام، علی دوانی، ج ۴، ص ۴۳۴؛ مجموعه رسائل محقق کرکی (۱ـ۳)، تحقیق شیخ محمد حسون، ج ۱، ص ۳۳
  4. الذریعه الی تصانیف الشیعه، آقا بزرگ تهرانی، چاپ اسماعیلیان قم
  5. دین و سیاست در دوره صفوی، ص ۳۲؛ ص ۳۱۲، رسائل محقق کرکی، ج ۱، رساله سوم
  6. شهیدان راه فضیلت