فرقه ناجیه‏ یعنى فرقه رستگار و خلاص شونده در اسلام و بلکه در همه ادیان. هر یک از فرق و مذاهب خود را ناجى و رستگار و دیگر فرقه ‏ها را هالک و گمراه مى ‏شمارند. باید توجه داشت که کلمه ناجى مطابق با قواعد، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین به معنای خلاص شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجى به معناى خلاص‏ کننده و رهاننده مى‏ باشد. شیعه امامیه بنا بر احادیثى که از پیامبر (ص) و ائمه معصومین (علیهم السلام) روایت مى ‏کنند، خود را فرقه ناجیه مى ‏شمارند. [۱] [۲]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351
  2. جزایری سید نعمت الله، الانوار النعمانية، تبريز، ص 279- 280.