محمد بن احمد بن الصباغ الجذامی، ابی عبدالله، شاعر صوفیاندلسی، درآخرین سال‌های دوران دولت موحدون در مغرب یعنی زمان خلیفه المرتضی می‌زیسته است[۱].
منابع در مورد او مطلب زیادی نقل نکرده‌اند. از دیوانش فقط یک نسخه مخطوط باقی مانده است که همگی حول موضوع مدح نبوی(ص)و زهد است[۲].
