پرش به محتوا

احمد سحنون

از ویکی‌وحدت
احمد سحنون
نام کاملاحمد سحنون
اطلاعات شخصی
سال تولد۱۹۰۷ م، ۱۲۸۵ ش‌، ۱۳۲۴ ق
محل تولد
سال درگذشت۲۰۰۳ م، ۱۳۸۱ ش‌، ۱۴۲۳ ق
روز درگذشت8 دسامبر
دیناسلام، اهل سنت
استادانشیخ محمد خیرالدین، شیخ محمد الدرّاجی، شیخ عبدالله بن مبروک
آثارمطالعات و راهنمایی‌های اسلامی، "کنوزنا"، دیوان شعر "حصاد السجن"، دیوان شعر "تساؤل و أمل"

احمد سحنون مُبلغ اسلامی و ادیب الجزایری است که شخصیت او بیشتر طیف‌ها، گرایش‌ها و گروه‌های اسلامی در الجزایر را بر محور خود متحد کرده بود و همگان را به وحدت، همبستگی و همدلی دعوت می‌کرد. سحنون با نوشته‌ها، خطبه‌ها و دعوت‌های خود در راستای وحدت مسلمانان و اصلاح حال آنها تلاش‌های فراوانی داشت.

زندگی‌نامه

احمد سحنون در سال ۱۹۰۷ م، در منطقه لیشانة نزدیک شهر بیسکرة در جنوب شرقی الجزائر به دنیا آمد. مادرش در هنگام تولد او فوت کرد و پدرش، که معلم قرآن بود، مسئولیت تربیت او را بر عهده گرفت. او در سن ۱۲ سالگی قرآن را حفظ کرد و اصول زبان عربی و شریعت اسلامی را تحت نظر گروهی از مشایخ و علمای برجسته آموخت.

انجمن علمای مسلمان

در سال ۱۹۳۶ م، سحنون برای اولین بار با شیخ عبد الحمید بن بادیس ملاقات کرد. این دیدار نقطه عطفی در زندگی او بود و او به انجمن علمای مسلمان الجزائر پیوست و به یکی از اعضای فعال آن تبدیل شد. او در مقدمه کتابش با نام مطالعات و راهنمایی‌های اسلامی نوشت: «هر چیزی که برای این مردم انجام دادیم، بر اساس روح انجمن و طبق طرحی بود که برای پاکسازی این سرزمین عربی مسلمان از استعمار و تسلط بیگانگان ترسیم شده بود.»

فعالیت‌های فرهنگی

علاوه بر خطابه و تدریس، سحنون به نوشتن در روزنامه‌ها و مجلات نیز پرداخت. او از سال ۱۹۳۶ م، در روزنامه البصائر که صدای انجمن علمای مسلمان الجزائر بود، فعالیت کرد و اولین شعرش را در تاریخ ۲۲ مه ۱۹۳۶ م، منتشر کرد. او همچنین مقالاتی در مورد مسائل اجتماعی و اخلاقی نوشت. در سال ۱۹۴۷ م، او به شورای اداری انجمن پیوست و سرود آن را نوشت. او به عنوان معلم در مدرسه تهذیب آزاد در بولوغین منصوب شد و پس از یک سال به عنوان مدیر آنجا فعالیت کرد.

مبارزات سیاسی

سحنون به حقیقت استعمار فرانسه واقف بود و همواره مردم را از دسیسه‌های آن آگاه می‌کرد. او در سال ۱۹۵۳ م، یک سازمان فدایی مخفی تشکیل داد. پس از شروع انقلاب آزادیبخش الجزائر، او به حمایت از آن پرداخت و در سال ۱۹۵۶ م، به زندان افتاد. پس از آزادی، او به فعالیت‌های خود ادامه داد و با مجاهدین همکاری کرد. در زندان، او به مطالعه آثار استاد سید قطب پرداخت و از آن زمان به‎عنوان یک رهبر فکری شناخته شد.

تأسیس حزب

پس از استقلال الجزائر، سحنون به‌عنوان امام و خطیب در مسجد بزرگ پایتخت منصوب شد و به امور تبلیغی و تربیتی خود ادامه داد. او تلاش‌هایی برای تأسیس «رابطه الدعوة الاسلامية» انجام داد تا تمامی طیف‌های حرکت اسلامی را گرد هم آورد.

آثار

احمد سحنون آثار زیادی از خود به جا گذاشته است که مهم‌ترین آنها عبارتند از:

  1. مطالعات و راهنمایی‌های اسلامی؛
  2. کنوزنا؛
  3. دیوان شعر حصاد السجن با ۱۹۶ شعر؛
  4. دیوان شعر تساؤل و أمل.

درگذشت

احمد سحنون در شب دوشنبه ۸ دسامبر ۲۰۰۳ م، درگذشت. خبر وفات او تأثیر عمیقی بر دل‌های الجزایری‌ها گذاشت و فقدانش ضایعه‌ای بزرگ برای الجزائر بود.

جستارهای وابسته

منابع