پرش به محتوا

تمیمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
خط ۵: خط ۵:


==تاریخچه==
==تاریخچه==
[[کشّى|کشّی]] می‏‌نویسد زراره در حدود سال 80 هجری در دار‌الولید [[کوفه]] می‏‌زیست و از حواریین [[امام محمد باقر]] (ع) و [[امام جعفر صادق]] (ع) بود.
[[کشّی|کشّی]] می‏‌نویسد زراره در حدود سال 80 هجری در دار‌الولید [[کوفه]] می‏‌زیست و از حواریین [[امام محمد باقر]] (ع) و [[امام جعفر صادق]] (ع) بود.
به گفته نجاشی زرارة بن اعین بن سنسن غلامی بود که او را آزاد کرده بودند. [[ابوجعفر محمد بن على بن حسین بن بابویه|ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه]] می‌گوید کتاب «الاستطاعه و الجبر» تألیف زرارة است. [[شیخ طوسى|شیخ طوسی]] در «الفهرست» می‏‌نویسد: نام وی عبد ربه مکنی به ابوالحسن، مردی احول و در اصل بنده‏‌ای رومی بود که به دست مردی از قبیله بنی‌شیبان آزاد شد. جدّ وی سنسن در روم و از راهبان بود. وی برادرانی به نام‌های حمران نحوی، بکیر بن اعین و عبدالملک بن اعین داشت. مامقانی می‏‌نویسد. احادیثی که به وی منتسب است نشان می‌دهد که سخت ضعیف السند است. از اخبار وارده در مذمت او آن است که پس از وفات حضرت صادق (ع) زراره پسرش عبید را به [[مدینه|مدینه]] فرستاد تا جانشین آن حضرت را بشناسد. چون مرگ او فرا رسید [[قرآن]] را در دست گرفت و گفت هرکسی که امامتش این مصحف را ثابت کند امام من است.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 123 با ویرایش و دخل و تصرف در عبارت.</ref>
به گفته نجاشی زرارة بن اعین بن سنسن غلامی بود که او را آزاد کرده بودند. [[ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه|ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه]] می‌گوید کتاب «الاستطاعه و الجبر» تألیف زرارة است. [[شیخ طوسی|شیخ طوسی]] در «الفهرست» می‏‌نویسد: نام وی عبد ربه مکنی به ابوالحسن، مردی احول و در اصل بنده‏‌ای رومی بود که به دست مردی از قبیله بنی‌شیبان آزاد شد. جدّ وی سنسن در روم و از راهبان بود. وی برادرانی به نام‌های حمران نحوی، بکیر بن اعین و عبدالملک بن اعین داشت. مامقانی می‏‌نویسد. احادیثی که به وی منتسب است نشان می‌دهد که سخت ضعیف السند است. از اخبار وارده در مذمت او آن است که پس از وفات حضرت صادق (ع) زراره پسرش عبید را به [[مدینه|مدینه]] فرستاد تا جانشین آن حضرت را بشناسد. چون مرگ او فرا رسید [[قرآن]] را در دست گرفت و گفت هرکسی که امامتش این مصحف را ثابت کند امام من است.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 123 با ویرایش و دخل و تصرف در عبارت.</ref>


==عقاید==
==عقاید==
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۳۹

ویرایش