۸۵٬۹۷۰
ویرایش
بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و اهل سنت درباره شفاعت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و اهل سنت درباره شفاعت (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۵
، ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیت‌الله'
Mollahashem (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیت‌الله') |
||
| خط ۲۰۶: | خط ۲۰۶: | ||
سید مرتضی می‌گوید: «همه مسلمانان شفاعت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را قبول دارند ولی در مستحق شفاعت به دو دسته تقسیم شده‌اند: 1 ـ معتزله، خوارج و زیدیه می‌گویند: شفاعت فقط شامل حال كسانی می‌شود كه قبل از مرگ توبه كرده باشند و اصلاً گناهكار نباشند. <br> | سید مرتضی می‌گوید: «همه مسلمانان شفاعت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را قبول دارند ولی در مستحق شفاعت به دو دسته تقسیم شده‌اند: 1 ـ معتزله، خوارج و زیدیه می‌گویند: شفاعت فقط شامل حال كسانی می‌شود كه قبل از مرگ توبه كرده باشند و اصلاً گناهكار نباشند. <br> | ||
2 ـ مرجئه و (شیعه و اشاعره) می‌گویند: شفاعت شامل حال مستحقین عقاب می‌شود، كه با شفاعت عقاب از آنها برداشته می‌شود». (سید مرتضی، 1414ق، ص156). | 2 ـ مرجئه و (شیعه و اشاعره) می‌گویند: شفاعت شامل حال مستحقین عقاب می‌شود، كه با شفاعت عقاب از آنها برداشته می‌شود». (سید مرتضی، 1414ق، ص156). | ||
هم‌چنین | هم‌چنین آیت‌الله جعفر سبحانی می‌گوید: «امامیه و اشاعره معتقدند كه جاودانگی در آتش از ویژگی‌های كافران است و گنهكار مسلمان پس از مدتی از آتش خارج شده و روانه بهشت می‌شود، در حالی كه معتزله جاودانگی در آتش را گسترش داده و میان كافر و مسلمان مرتكب كبیره كه موفق به توبه نشده است فرقی قائل نشده‌اند و در این مورد به یك رشته آیات چنگ انداخته‌اند كه با ملاحظه سیاق آنها نااستواری استدلالشان كاملاً روشن می‌گردد» (سبحانی، فرهنگ عقائد و مذاهب اسلامی، 1383ش، ج3، ص175). <br> | ||
=منابع و مآخذ:= | =منابع و مآخذ:= | ||