سوره مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره مریم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۷

۲۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۷٬۳۱۰

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 |۱۶
 |-
-|مکی/مدنی
+|مکی • مدنی
 |مکی
 |-
@@ خط ۴۰: / خط ۴۰: @@
 *سرگذشت پیامبران الهی و مریم<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 311.</ref>.
 *
 =اسامی سوره=
@@ خط ۵۱: / خط ۵۰: @@
 *«سوره کهیعص»؛ این نام سوره از [[حروف مقطعه]] اولین آیۀ آن گرفته شده است<ref>همان.</ref>.
 *
 =تعداد آیات و کلمات و حروف=
@@ خط ۵۸: / خط ۵۶: @@
 *سوره مریم سه هزاروهشتصدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
 *
 =اهداف و آموزه‌ها=
@@ خط ۸۸: / خط ۸۵: @@
 *سوره مریم به اتفاق همه، [[مكى|مکی]] است<ref>همان.</ref>.
-*سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و می‌توان گفت در سالهای چهارم یا پنجم [[بعثت]] نازل شده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 289.</ref>.
+*سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و می‌توان گفت در سال‌های چهارم یا پنجم [[بعثت]] نازل شده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 289.</ref>.
 =فضای نزول=
-غرض سوره مریم ذکر نمونه‌هایی از انسانهای پاک و نمونه‌هایی از انسانهای ناپاک و سرمشق قرار دادن آن دو گروه است، بدین طریق که در این سوره حالات زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، إبراهیم، موسی، اسماعیل صادق الوعد و ادریس در صورتهای بسیار عالی توحیدی بیان شده است، سپس به جریان اقوامی که در پی آنها آمده ولی زحمات آنها را به هدر داده‌اند اشاره رفته است و آن گاه مقداری از حالات [[مشركان|مشرکان]] و انکار [[معاد]] به وسیله آنها به میان آمده و در آخر فرموده است فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا.
+غرض سوره مریم ذکر نمونه‌هایی از انسان‌های پاک و نمونه‌هایی از انسان‌های ناپاک و سرمشق قرار دادن آن دو گروه است، بدین طریق که در این سوره حالات زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، إبراهیم، موسی، اسماعیل صادق الوعد و ادریس در صورت‌های بسیار عالی توحیدی بیان شده است، سپس به جریان اقوامی که در پی آن‌ها آمده ولی زحمات آن‌ها را به هدر داده‌اند اشاره رفته است و آن گاه مقداری از حالات [[مشركان|مشرکان]] و انکار [[معاد]] به وسیله آن‌ها به میان آمده و در آخر فرموده است فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا.
+از همه این‌ها فهمیده می‌شود که شأن [و فضای] نزول بخصوصی در این سوره نبوده است بلکه خداوند حالات نیکان را بیان فرموده و به جریان بدکاران اشاره کرده و آن گاه گفته است: خواسته ایم با این آیات نیکوکاران را بشارت دهی و بدکاران را انذار نمایی، علی هذا وضع آن روز مقتضی نزول چنین سوره بوده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 290-289.</ref>.
-از همه اینها فهمیده می‌شود که شأن [و فضای] نزول بخصوصی در این سوره نبوده است بلکه خداوند حالات نیکان را بیان فرموده و به جریان بدکاران اشاره کرده و آن گاه گفته است: خواسته ایم با این آیات نیکوکاران را بشارت دهی و بدکاران را انذار نمایی، علی هذا وضع آن روز مقتضی نزول چنین سوره بوده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 290-289.</ref>.
 =ویژگی=