تفاوت مفهوم تقریب با مفهوم وحدت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

«منظور علماى روشنفكر اسلامى از وحدت اسلامى متشكل شدن مسلمين است در يك صف در برابر دشمنان مشتركشان.»<ref>مطهری،مرتضی، مجموعه آثار، ج‏25، ص: 26</ref>

تعریف مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی از مفهوم وحدت نیز این گونه است:

آنچه تلقّی علمای مذهب از وحدت امّت اسلامی در اعصار گذشته بود، همسان­ سازی دیدگاه­ های فقهی و کلامی مذاهب و نزدیک کردن افکار پیروان مذاهب به یکدیگر نبود، بلکه مسئله­ی اصلی، وحدت عملی در تقابل با بیگانگان بود و قرار بر این نبود که پیروان مذاهب اسلامی به یکدیگر نزدیک شوند. بعدها عالمان مصلح و اندیشمندان جهان اسلام به این باور رسیدند که تا پیروان مذاهب اسلامی نتوانند اندیشه ­های خود را به یکدیگر نزدیک کرده و اختلافات خود را به حداقل نرسانند و یا در مناسبات اجتماعی و درون آئینی خود افتراقات مذهبی را ملاک قرار نداده و براساس مشترکات حرکت نکنند، نمی­توانند در برابر دشمن مشترک نیز موضع واحد داشته باشند. به همین جهت، اصطلاح تقریب مذاهب را جایگزین اصطلاح وحدت کردند.

نتیجه اینکه ایده­ «تقریب مذاهب اسلامی» به مثابه راهکار و مقدمه ای برای تحقّق مفهوم «وحدت اسلامی» محسوب شده و در نتیجه نسبت این دو مفهوم را می توان نسبت بین مقدمه و ذی المقدمه دانست.<ref>ر.ک:howalaziz.blogfa.com</ref>

با این بیان روشن است که هر قدر وجوه اشتراک بیشتری بین مذاهب به وجود آید و مرزهای فکری مذاهب به یکدیگر نزدیک تر شوند و سوء تفاهمات بین پیروان مذاهب برطرف شده و نقاط افتراق کمرنگ تر گردند، جامعه­ی اسلامی به مفهوم «وحدت اسلامی» نزدیک تر شده و تحقق این مفهوم  سهل تر می گردد.

[[رده: وحدت]]