confirmed، مدیران
۱۸٬۶۲۰
ویرایش
احیاء علوم الدین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←فصل‌های کتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←فصل‌های کتاب) |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
#فصل چهارم (ربع مُنجیات؛ آنچه مایه رستگاری است): کتاب [[توبه]]، [[صبر]] و [[شکر]]، [[خوف]] و [[رجاء]]، فقر و [[زهد]]، [[توحید]] و [[توکل]]، محبت و شوق و انس و رضا، نیت و [[اخلاص]] و [[صدق]]، [[مراقبه]] و [[محاسبه]]، کتاب الفکر، کتاب ذکر الموت و.... | #فصل چهارم (ربع مُنجیات؛ آنچه مایه رستگاری است): کتاب [[توبه]]، [[صبر]] و [[شکر]]، [[خوف]] و [[رجاء]]، فقر و [[زهد]]، [[توحید]] و [[توکل]]، محبت و شوق و انس و رضا، نیت و [[اخلاص]] و [[صدق]]، [[مراقبه]] و [[محاسبه]]، کتاب الفکر، کتاب ذکر الموت و.... | ||
=انگیزهٔ | =انگیزهٔ نگارش کتاب= | ||
"به تحقیق می‌دانم و سوگند بر زبان می‌رانم که اصرار تو بر انکار حقیقت دین موجبی نیست، مگر آن بیماری که بسیاری از مردمان این روزگار را دامن‌گیر شده و جمهور خلق بدان مفتون گشته‌اند. سپردن راه آخرت با نشیب و فرازش در غایت دشواری است، زیرا راهبران جهان آخرت عالمانی توانند بود که وارثان پیامبران باشند، عالمانی که اکنون روزگار از وجودشان خالی گشته و جایشان عالمانی جای گرفته‌اند که معروف را منکر و منکر را معروف می‌شمارند. بدین سبب علم دین مندرس شده و آثار یقین ناپیدا گشته است."<ref>غزالی، محمد بن محمد، احیاء علوم الدین، ترجمه موید الدین محمد خوارزمی، به کوشش حسین خدیو جم، انتشارات علمی و فرهنگی،.۱۳۵۱</ref> | در ترجمه کتاب به نقل از ایشان اینگونه آمده: "به تحقیق می‌دانم و سوگند بر زبان می‌رانم که اصرار تو بر انکار حقیقت دین موجبی نیست، مگر آن بیماری که بسیاری از مردمان این روزگار را دامن‌گیر شده و جمهور خلق بدان مفتون گشته‌اند. سپردن راه آخرت با نشیب و فرازش در غایت دشواری است، زیرا راهبران جهان آخرت عالمانی توانند بود که وارثان پیامبران باشند، عالمانی که اکنون روزگار از وجودشان خالی گشته و جایشان عالمانی جای گرفته‌اند که معروف را منکر و منکر را معروف می‌شمارند. بدین سبب علم دین مندرس شده و آثار یقین ناپیدا گشته است."<ref>غزالی، محمد بن محمد، احیاء علوم الدین، ترجمه موید الدین محمد خوارزمی، به کوشش حسین خدیو جم، انتشارات علمی و فرهنگی،.۱۳۵۱</ref> | ||
=موافقان و مخالفان= | =موافقان و مخالفان= | ||
*در طول تاریخ اسلام کمتر کتابی به اندازه احیاء امام محمد غزالی مورد قبول و در عین حال انکار [[مسلمانان]] | *در طول تاریخ اسلام کمتر کتابی به اندازه احیاء امام [[محمد غزالی]] مورد قبول و در عین حال انکار [[مسلمانان]] بوده؛ زیرا این کتاب در زمان حیات نویسنده‌اش در شرق و غرب جهان [[اسلام]] از [[خراسان]] تا [[اندلس]] منتشر شده و از سوی موافقان و مخالفان مورد ستایش و نکوهش بسیار قرار گرفته است. اهمیت کتاب احیاء به حدی است که حتی گفته می‌شود الهام بخش مولانا جلال‌الدین در سرودن مثنوی معنوی بوده است. | ||
*به روزگار فرمان روایی علی بن یوسف بن تاشفین (حدود ۵۰۲ هجری قمری) این کتاب به مغرب و اندلس رسید و با مخالفت و در عین حال جانبداری گروهی از فقهای آن سرزمین مواجه گردید. مخالفان تمام نسخه‌های کتاب را گِرد آوردند و در صحن مسجد قرطبه انباشتند و آتش زدند<ref>مقدمه کتاب</ref>. | *به روزگار فرمان روایی علی بن یوسف بن تاشفین (حدود ۵۰۲ هجری قمری) این کتاب به مغرب و اندلس رسید و با مخالفت و در عین حال جانبداری گروهی از فقهای آن سرزمین مواجه گردید. مخالفان تمام نسخه‌های کتاب را گِرد آوردند و در صحن مسجد قرطبه انباشتند و آتش زدند<ref>مقدمه کتاب</ref>. | ||