۴٬۹۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ']]↵<references />' به ']]') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد بن بشیر کوفی از موالی بنیاسد بودند. | '''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد بن بشیر کوفی از موالی بنیاسد بودند. | ||
==شرح حال موسس فرقه== | == شرح حال موسس فرقه == | ||
درباره او نوشتهاند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگباز و شعبدهباز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[موسی بن جعفر]] (ع) به شمار میرفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | درباره او نوشتهاند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگباز و شعبدهباز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[موسی بن جعفر]] (ع) به شمار میرفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | ||
</ref> | </ref> | ||
==جایگاه رجالی== | == جایگاه رجالی == | ||
وی از راویان ضعیف شیعه است و مورد لعن [[امام کاظم]] (علیهالسّلام) قرار گرفته است زیرا به امام کاظم (علیهالسّلام) دروغ میبست. | وی از راویان ضعیف شیعه است و مورد لعن [[امام کاظم]] (علیهالسّلام) قرار گرفته است زیرا به امام کاظم (علیهالسّلام) دروغ میبست. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | ||
</ref> <ref> مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸</ref> | </ref> <ref> مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸</ref> | ||
==اعتقادات== | == اعتقادات == | ||
کشی نوشته است که محمد بن بشیر معتقد بود حضرت موسی بن جعفر (ع) غایب شده و خود را به اهل نور، نورانی و به اهل ظلمت، ظلمانی نشان میدهد. از دیدگاه وی آن حضرت نمرده و به زندان نیفتاده بلکه غایب و [[قائم آل محمد]] است که در حال غیبت محمد بن بشیر را جانشین خود کرده انگشتر خود را به وی داده و آنچه را پیروانش از امر دین و دنیا احتیاج دارند به محمد بن بشیر آموخته است و بعد از وی محمد بن بشیر امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلی است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | کشی نوشته است که محمد بن بشیر معتقد بود حضرت موسی بن جعفر (ع) غایب شده و خود را به اهل نور، نورانی و به اهل ظلمت، ظلمانی نشان میدهد. از دیدگاه وی آن حضرت نمرده و به زندان نیفتاده بلکه غایب و [[قائم آل محمد]] است که در حال غیبت محمد بن بشیر را جانشین خود کرده انگشتر خود را به وی داده و آنچه را پیروانش از امر دین و دنیا احتیاج دارند به محمد بن بشیر آموخته است و بعد از وی محمد بن بشیر امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلی است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | ||
</ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | </ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | ||
==آثار== | == آثار == | ||
برخی از مداخل نویسان بدون نام بردن از اسم اثر فقط درباره او نوشتهاند که دارای کتابی نیز بوده است.<ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | برخی از مداخل نویسان بدون نام بردن از اسم اثر فقط درباره او نوشتهاند که دارای کتابی نیز بوده است.<ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | ||
==تذکر== | == تذکر == | ||
تذکّر مهم: دو راوی به نام «محمّد بن بشیر» وجود دارد: | تذکّر مهم: دو راوی به نام «محمّد بن بشیر» وجود دارد: | ||
الف: محمّد بن بشیر کوفی، هم زمان با [[امام کاظم (علیهالسّلام)]] که ملعون است و بشیریه پیروان او هستند . | الف: محمّد بن بشیر کوفی، هم زمان با [[امام کاظم (علیهالسّلام)]] که ملعون است و بشیریه پیروان او هستند. | ||
ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آنها نام میبرد و میگوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است | ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آنها نام میبرد و میگوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است | ||
<ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکردهاند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵ .</ref> | <ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکردهاند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵.</ref> | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] |