حولا بنت بهلول: تفاوت میان نسخه‌ها

و حکایت حولا با قاضی دمشق از این قرار است که روزی در جریان فتنه آفرینش قرآن در دمشق قضیّه ای رخ داد و قاضی شهر که محمد بن یحیی بن حمزه بود و حولا باید در آن قضیه نزد قاضی محمد شهادت می داد. قاضی محمد در ماجرای فتنه آفرینش قرآن رسم داشتند و آن این بود که هر شاهدی قبل از شنیدن شهادتش مورد آزمایش قرار می گرفت و امتحانش با پرسیدن نظر او در مورد خلقت قرآن پرسیده می شد واگر شاهد از گفتن مخلوق بودن قرآن امتناع ورزد، شهادت او را مانند [[احمد بن حنبل]] که بیش از ده سال فقط به خاطر امتناع از مخلوق بودن قرآن، عذاب می‌کشید، نمی‌پذیرفتند.

منظور در اینجا این بود که خدا صورتت را سیاه کند، که استعاره ای از خشم و نفرت است. اعراب می‌گفتند که اگر خشمگین شوند و از کسی متنفر باشند، خداوند صورتش را سیاه کند، یعنی غضبش را بر او فرو می فرستد.

و پس از گفتن این سخن، حولا با عصبانیت برخاست و آنجا را ترک کرد و از شهادت دوباره برای او خودداری کرد. گفته شد که پس از امتحان او در موضوع قرآن شهادت او در دادگاه دیگر پذیرفته نبود<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D9%88%D9%84%D8%A7_%D8%A8%D9%86%D8%AA_%D8%A8%D9%87%D9%84%D9%88%D9%84#cite_note-%D8%AD%D9%8E%D9%88%D9%92%D9%84%D8%A7_%D8%A8%D9%90%D9%86%D9%92%D8%AA%D9%8F_%D8%A8%D9%8F%D9%87%D9%92%D9%84%D9%8F%D9%88%D9%84%D9%8D_%D8%A7%D9%84%D9%92%D9%85%D9%8F%D8%AA%D9%8E%D8%B9%D9%8E%D8%A8%D9%90%D9%91%D8%AF%D9%8E%D8%A9%D9%8F_-_%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE_%D8%AF%D9%85%D8%B4%D9%82_%D9%84%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%B3%D8%A7%D9%83%D8%B1-1 حولا بنت بهلول]</ref>.

[[رده:تصوف]]