سادات افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

برای شناسایی سادات و فرزندان واقعی امام علی از مدعیان؛ افرادی که ''نسابه'' نمیده می‌شدند وجود داشتند و کتبی نیز در‌این‌باره تألیف کرده بودند. از نسابه‌های معروف در افغانستان واطراف آن می‌توان به ابونصر بخاری و سیدعبدالعزیزالمروزی الازورقانی و حسین سمرقندی نام برد.<ref> http://ensani.ir/file/download/article </ref>

سادات افغانستان، خود را از فرزندان امام سجاد(ع) و [[امام کاظم|امام موسی کاظم(ع)]] معرفی می‌کنند؛<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۶۶.</ref> اما برخی این انحصار به دو امام را نپذیرفته و آنان را از سادات حسنی، علوی، موسوی و رضوی می‌دانند.<ref>نژاد نامه افغانستان، ص۹۹–۱۰۰</ref> همچنین در نقل‌ها آمده‌است که عبدالله بن [[محمد نفس زکیه]] معروف به [[عبدالله اشتر]] به کابل رفت.<ref>اختران تابناک، ج۲ص ۹۴</ref>

سادات امور مذهبی مردم را در اختیار گرفته و در ترویج تشیع و تعلیم آن به مردم خدمات انجام دادند.<ref>یزدانی، ص۵۰</ref>

علاوه بر ساداتی که قبل از حمله مغول وارد افغانستان شدند عده زیادی از آنان بعد از این حمله به این سرزمین مهاجرت کردند. معروفترین آنها عبارتند از: سیداحمد معروف به کبیر و شاه برهنه، سیدعلی سبزواری، معروف به پوست‌پوش و یخ‌سوز، سیدعلی ولی، سیدجلال، سیدعلی و سیدحسن. اینان وارد هزارستان، مناطق مرکزی افغانستان شده، و به تبلیغ تشیع پرداختند.<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۶۷.</ref> سیداحمد کبیر در این مورد سروده:

سیداحمد یکی از ۶ نفر ساداتی است که از عراق هجرت نمود و وارد [[افغانستان]] شد. از تألیفات وی کتاب قصص الانبیاء است. او در غار شمشیر سنگ با یک لنگ به‌صورت نیمه‌برهنه زندگی می‌کرد و این کتاب را در آنجا تألیف نمود. از وی کرامات زیادی نقل کرده‌اند. سیداحمد کبیر با امیر تیمور نیز ملاقات داشته‌است.<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۶۷–۷۱.</ref> امروزه تبار وی در افغانستان به اولاد شاه قباد معروف‌اند.<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۷۵.</ref> از نوادگان وی شاه قلندر مدفون در وردک می‌باشد. مردم قبر وی را زیارت و قبر دشمن وی شخصی به نام بوکول را به نشانه اعتراض رجم می‌کنند.<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۷۷.</ref> سادات مسجدی در سرخ‌آباد، برخی سادات در گرماب و اجرستان از نوادگان سید احمد کبیر و فرزندش یحیی هستند.<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۷۸.</ref>

سیدعلی معروف به پوست‌پوش و یخ‌سوز، سرسلسله عده‌ای از سادات موسوی افغانستان بوده و خود از اولاد و اعقاب موسی ابوسبحه بن سید ابراهیم بن سید مرتضی بن امام موسی کاظم است. مدفن سیدعلی در بامیان است.<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۷۲.</ref>

وی در بخارا می‌زیسته و پدرش سیدهاشم مدتی به [[هند|هندوستان]] سفر کرد و در آنجا به سید قاسم بت‌شکن معروف شد. سیدحسین جد سادات بلخاب بوده و با امیر تیمور ملاقات داشته و کرامتی در‌این‌باره نقل شده‌است.<ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص۷۴.</ref> پسرش میرعلی ولی نیز در بلخاب می‌زیسته که همزمان با فوت وی سیدنعمت الله ولی در [[هرات]] بوده و اشعاری در سوگ او سروده‌است.

هم‌اکنون مزارش در بلخاب زیارتگاه است. <ref>عادلی، کوثر النبی، ۱۳۸۹ش، ص ۷۵</ref>.  

در ۲۴ اسفند (حوت)۱۳۹۷ش، اشرف غنی احمدزی، رئیس‌جمهور افغانستان دستور داد که نام قوم سادات در شناسنامه‌های الکترونیکی درج گردد تا بدین ترتیب نام سادات رسماً به اقوام ساکن افغانستان اضافه شود.<ref>[https://af.sputniknews.com/world/201903163212451/ خبرگزاری اسپوتنیک، «رئیس‌جمهور فرمان درج اسم قوم سادات در شناسنامه الکترونیکی را صادر کرد»]</ref> در این فرمان آمده‌است که اسم «قوم سادات» بر اساس تقاضای این قوم و با توجه به قرار قضایی شورای عالی دادگاه عالی در تذکره الکترونیکی درج خواهد شد.<ref>[https://af.sputniknews.com/world/201903163212451/ خبرگزاری اسپوتنیک، «رئیس‌جمهور فرمان درج اسم قوم سادات در شناسنامه الکترونیکی را صادر کرد»]</ref>