مکروه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مکروه''' اصطلاحی فقهی و دینی و دارای کاربردهای متفاوت و متغیر می‌باشد، ولی در تعریف رایج، به معنای عملی است که انجام آن نزد [[شارع]] اگر چه [[حرام]] نیست، اما ناخوشایند است. کراهت‌، گاهی مربوط به عبادات و گاهی مربوط به کسب و کار و معاملات است. کراهت در عبادات یعنی شدن ثواب آن عبادت نسبت به عبادت‌های مشابه می‌باشد و کراهت در معامله به معنای ناخوشایند دانستن شارع در انجام آن است.

مکروه در اصطلاح فقهی یعنی عملی که ترک کردن آن بهتر از انجام آن است. <ref>ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول – قم، ۱۳۷۹ ش، ج‏۲، ص۹۴</ref>

این لغت در فقه برای اشاره به عملی به کار می‌رود که انجام آن گرچه حرام نیست، اما ترک‌کردن آن بهتر است.

</ref> پوشیدن لباس سیاه در نماز؛ خوردن گوشت اسب یا الاغ.<ref>فلاح‌زاده محمد حسین، آموزش فقه، قم، نشر الهادی، ص ۲۲</ref>

مکروه در کنار موضوعاتی چون [[واجب]]، حرام، [[مستحب]] و [[مباح]] یکی از احکام پنج‌گانه بشمار می‌رود.

<ref>وهبه زحیلی، اصول الفقه الاسلامی، دمشق، نشر دارالفکر، سال ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۴۵.</ref>

مکروه درباره عبادات با معانی متفاوتی به کار می‌رود. مثلا نماز‌خواندن در حمام و قبرستان<ref>یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۹۳.</ref> یا خواندن قرآن برای فرد جنب <ref>یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۹۲.</ref> یا خانم‌هایی که در عادت ماهیانه هستند؛ <ref>یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۴۹.</ref> مکروه دانسته شده است. در مثال‌های مورد نظر، و اما کراهت در باره مثال‌های مورد نظر به این معنا نیست که بهتر است آن عمل ترک شود، بلکه به این معنا می‌باشد که انجام عمل مکروه ثواب عبادت را کمتر می‌کند. یعنی ثواب [[نماز]] خواندن در حمام کمتر از نماز خواندن در غیر حمام است، و یا ثواب تلاوت قرآن برای فرد جنب کمتر از فرد غیرجنب است.

همه کراهت‌ها در یک درجه و اندازه نیستند، بلکه برخی نسبت به دیگری شدت بیشتری دارند. از جمله مواردی که جزو کراهت‌های شدید به شمار می‌رود، نزدیکی با همسر از پشت است.<ref>یزدی سید محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، سال ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۰۸</ref>  

مکروه تحریمی عملی است که شارع از آن کراهت زیادی دارد. مانند ترک مستحبات مؤکد. <ref>ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول – قم، ۱۳۷۹ ش، ج‏۲، ص۲۰۴</ref>

مکروه مطلق، به فعلی گفته می‌‏شود که کراهت آن، بر چیزی متوقف و مشروط نیست، مانند: خوردن گوشت اسب و تخم ‏مرغ. <ref>اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82</ref> اما مکروه معلق، به فعلی گفته می‌‏شود که کراهت آن بر چیزی متوقف و مشروط است، مانند: نماز، به شرطی که در حمام خوانده شود.

مکروه اصلی به عملی گفته می‌شود که شارع به صورت مستقل، آن‌را مکروه معرفی کرده است؛ مانند نماز خواندن در حمام.

مکروه تبعی، به عملی گفته می‌‏شود که خطاب مستقلی بر کراهت آن دلالت نمی‌‎کند، بلکه کراهت شارع از راه‌های دیگری فهمیده می‌شود؛ مانند نهی از نماز خواندن در حمام که به صورت ضمنی، رفتن به حمام به قصد نماز خواندن را نیز نشان می‌دهد. <ref>فاضل لنکرانی، محمد، شرح کفایة الاصول، قم، نشر نوح، ۱۳۸۵ش، چاپ پنجم، ج۲، ص۴۲۱</ref>

مکروه نفسی، عملی است که کراهت آن برای خودش است نه به این جهت که مقدمه انجام عمل مکروه دیگری است. مکروه غیری، عملی است که به خودی خود، انجامش کراهتی ندارد، اما از آنجا که انجامش مقدمه انجام مکروه دیگری است، آنرا مکروه تبعی می‌گویند؛ مانند کراهت حمام رفتن برای خواندن نماز که حکم کراهت از جانب کراهت نماز خواندن برای رفتن به حمام نیز اثبات شده است.<ref>اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82</ref>

مکروه معلق، به فعلی گفته می‌‏شود که وجودش بر امر غیر مقدوری متوقف است، هرچند کراهت آن فعلی است؛ به بیان دیگر، مکروه معلق، به عملی گفته می‏‌شود که کراهتش فعلی، ولی وجود مکروه استقبالی است.<ref>اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82</ref>

مکروه منجّز، عملی است که هم کراهت آن و هم خود عمل مکروه، در یک زمان وجود دارند و حالت انتظاری ندارد. <ref>اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، قم، دار احیاء العلوم الاسلامیه، ۱۴۰۴ق، ص 82</ref>

نماز خواندن در حمام.

نماز خواندن در برابر انسان.

روزه در روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا عید قربان.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، رساله شانزده مرجع، مسئله ۱۱۴۷روزه‌های حرام و مکروه</ref>

برخی از کسب و کارها مکروه دانسته شده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از:

قصابی.

صرافی.

<ref>خمینی، سیدروح الله، نجاة العباد، تهران، موسسه تنظیم نشر آثار امام خمینی، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵</ref>

== پانویس ==

{{پانویس}}