سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره حَشْر''' پنجاه و نهمین سوره و از [[سوره‌های مدنی]] قرآن است که در جزء ۲۸ جای دارد. نام سوره از آیه دوم گرفته شده است که به اخراج [[یهودیان]] از مدینه اشاره می‌کند. سوره حشر با تسبیح خدا آغاز می‌شود و با تقدیس او پایان می‌پذیرد. موضوعاتی از جمله شکست [[یهودیان بنی‌نضیر]] از [[مسلمانان]]، احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون جنگ نصیب مسلمانان می‌شود، ملامت منافقان و افشای اعمال‌شان، توصیف و تمجید از فداکاری‌های مهاجران، در این سوره بیان شده است.  

جمع کردن،... در مجمع ذيل آيه 202 از [[سوره بقره]] گفته: حشر گرد آوردن قوم است بيك مكان ... اصل باب از جمع شدن است<ref>قاموس قرآن، ج 2، ص 144.</ref>.

* معرفى خدا از طريق نام ها و صفات نيكو؛  

* بيان احكام و مقررات جنگ در اسلام؛  

* تأثير [[قرآن]] در پاكسازى روح و جان آدمى<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 277.</ref>.

# حشر،  

# بنی نضیر<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 279.</ref>.

«سوره حشر» و «سوره بنی نضیر»؛ اين نام ها از آيۀ دوم اين سوره برگرفته شده كه در آن از «حشر» يعنى گردآمدن مسلمانان براى [[تبعید]] [[يهوديان بنی‌نضیر]] سخن گفته شده است<ref>همان.</ref>.

اهداف سوره حشر عبارت اند از:

* بيان پيوندهاى پنهان منافقان و يهوديان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 279.</ref>.

محتواى سوره حشر را مى توان در شش بخش خلاصه كرد:

# و بالآخره در بخش ششم كه آخرين بخش اين سوره است و از آيه بیست‌ودوم شروع و به بیست‌وچهارم ختم مى‌شود قسمت مهمى از اوصاف جمال و جلال خدا و اسماء حسناى او را بر مى شمرد كه به انسان در طريق معرفة اللَّه كمك شايان مى كند<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 479.</ref>.  

[[ابى‌بن‌كعب]] گويد: [[حضرت محمد (ص)|پيامبر خداصلی الله علیه وآله وسلم]] فرمود: «كسى كه سوره‌ حشر را بخواند باقى نماند بهشتى و نه دوزخى و نه عرشى و نه كرسى و نه حجابى و نه هفت آسمان و نه زمين هاى هفتگانه و نه حشره اى و نه بادى و نه پرونده و نه درختى و نه جنبنده اى و نه خورشيد و ماهى و نه فرشتگان مگر آنكه صلوات بر او فرستاده و و برای او استغفار كنند و اگر آن روز و شبش بميرد [[شهید]] مرده است».

از [[ابوسعيدمكارى]] از [[امام جعفر صادق|امام صادق علیه السلام]] روايت شده كه فرمود: «كسى كه وقت شب شود و [[سوره‌ الرحمن]] و حشر را قرائت كند [[خداوند]] [[فرشته]] اى را به خانه او پاسدار و موكّل فرمايد تا با شمشير كشيده اش او را پاسبانى كند تا صبح شود»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 24، ص 305-304.</ref>.

سوره حشر در مدينه بر [[حضرت محمد (ص)|پيامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم]] نازل شده است<ref>همان، ص 304.</ref>.

تاريخ نزول سوره حشر در سال چهارم هجرى (ما بين [[جنگ بدر]] و [[صلح حديبيه]]) است و بعد از [[سوره بينه]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 28.</ref>.  

سوره حشر از [[سور ممتحنات]] می باشد.

همچنین اين سوره يكى از سوره‌هاى مسبحات است، كه با تسبيح خداوند شروع شده، و اتفاقا پايان آن نيز با تسبيح الهى است<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 480.</ref>.

[https://quran.inoor.ir/fa/surah/59/ برگرفته از سایت معرفی سوره حشر - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]