confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|- | |- | ||
|استادان | |استادان | ||
|سعر بن سوادة العامری • عائشة بنت أبی بکر الصدیق • علی بن ابی | |سعر بن سوادة العامری • [[عایشه|عائشة بنت أبی بکر الصدیق]] • [[علی بن ابی طالب]] • [[عمر بن خطاب|عمر بن الخطاب العدوی]] • معاذ بن جبل الأنصاری | ||
|- | |- | ||
|شاگردان | |شاگردان | ||
|أنس بن مالک بن النضر بن ضمضم بن زید • حسن بن یسار مشهور به الحسن البصری جابر بن زید • محمد بن سیرین مشهور به محمد بن سیرین الأنصاری | |[[انس بن مالک|أنس بن مالک بن النضر بن ضمضم بن زید]] • حسن بن یسار مشهور به الحسن البصری جابر بن زید • محمد بن سیرین مشهور به محمد بن سیرین الأنصاری | ||
|- | |- | ||
|[[دین]] و [[مذهب]] | |[[دین]] و [[مذهب]] | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|- | |- | ||
|فعالیتها | |فعالیتها | ||
|تمامی [[غزوات]] (غزوه بدر اختلافی) • [[جمل]] • [[جنگ صفین]] • نهروان مقابله با ابورافع سلّام بن ابی الحقیق (۴ ق) • شزکت در فتح [[ایران]] | |تمامی [[غزوات]] (غزوه بدر اختلافی) • [[جمل]] • [[جنگ صفین]] • [[جنگ نهروان|نهروان]] مقابله با ابورافع سلّام بن ابی الحقیق (۴ ق) • شزکت در فتح [[ایران]] | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوقتاده انصاری''' از قبیله خزرج و از [[صحابه]] [[حضرت محمد(صلی الله علیه)]]، [[پیامبر اسلام]] است. عمدتاً نام وی را حارث بن ربعی بن بلدمه ثبت کردهاند، اما برخی نیز نام وی را نعمان یا عمرو گفتهاند. پسرانش عبداللّه و عبدالرحمن نام داشتند. وی در زمان حضرت محمد(صلی الله علیه) در [[غزوات]] و سرایای فراوان شرکت داشت و به «سوارکار [[پیامبر خدا]]» (فارس رسولالله) مشهور شد. | '''ابوقتاده انصاری''' از قبیله خزرج و از [[صحابه]] [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(صلی الله علیه)]]، [[پیامبر اسلام]] است. عمدتاً نام وی را حارث بن ربعی بن بلدمه ثبت کردهاند، اما برخی نیز نام وی را نعمان یا عمرو گفتهاند. پسرانش عبداللّه و عبدالرحمن نام داشتند. وی در زمان حضرت محمد(صلی الله علیه) در [[غزوات]] و سرایای فراوان شرکت داشت و به «سوارکار [[پیامبر خدا]]» (فارس رسولالله) مشهور شد. | ||
== ابوقتاده انصاری کیست == | == ابوقتاده انصاری کیست == | ||
اسم او، حارث و به قولی نعمان یا عمرو است. او فرزند «ربعی بن بَلدَمة انصاری» و مشهور به کنیه اش «ابو قتاده» بود. او از [[قبیله خزرج]] و مادرش کبشه دختر «مطهر بن حرام» است. ابو قتاده در زمره [[اصحاب]] | اسم او، حارث و به قولی نعمان یا عمرو است. او فرزند «ربعی بن بَلدَمة انصاری» و مشهور به کنیه اش «ابو قتاده» بود. او از [[قبیله خزرج]] و مادرش کبشه دختر «مطهر بن حرام» است. ابو قتاده در زمره [[اصحاب]] رسول خدا(صلی الله علیه) و از شجاعان و دلاوران کم نظیر و افاضل یاران آن حضرت به شمار میآید که به فارس رسول اللَّه(صلی الله علیه) (یعنی یکه سوار پیامبر) معروف بود. | ||
'''مورخان معتقدند:''' | '''مورخان معتقدند:''' | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
«ابو قتاده» در تمامی غزوهها و جنگهای صدر اسلام همراه پیامبر خدا(صلی الله علیه) بوده، منتها درباره حضور وی در [[بدر]] بر یک رأی و نظرِ واحد نیستند، لذا برخی او را از بدریون میدانند و جمعی بر این عقیده اند که او در [[جنگ احد]] به بعد حضور داشته است<ref>ر. ک: الاصابه، ج 7، ص 327؛ اسد الغابه، ج 5، ص 274؛ تاریخ بغداد، ج 1، ص 161 - 159.</ref>. | «ابو قتاده» در تمامی غزوهها و جنگهای صدر اسلام همراه پیامبر خدا(صلی الله علیه) بوده، منتها درباره حضور وی در [[بدر]] بر یک رأی و نظرِ واحد نیستند، لذا برخی او را از بدریون میدانند و جمعی بر این عقیده اند که او در [[جنگ احد]] به بعد حضور داشته است<ref>ر. ک: الاصابه، ج 7، ص 327؛ اسد الغابه، ج 5، ص 274؛ تاریخ بغداد، ج 1، ص 161 - 159.</ref>. | ||
=ابو قتاده ملازم رکاب | == ابو قتاده ملازم رکاب علی(علیه السلام) == | ||
ابو قتاده از یاران مخلص و با وفای [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین(علیه السلام)]] به شمار میآید، او در تمامی جنگهای زمان خلافت آن حضرت حضور داشته و در [[جمل]] و [[صفین]] و [[نهروان]] ملازم رکاب امام(علیه السلام) بود<ref>اسد الغابه، ج 5، ص 275؛ الاصابه، ج 7، ص 329؛ رجال طوسی، ص 63.</ref>. | |||
ابو قتاده از یاران مخلص و با وفای [[امیرالمؤمنین(علیه السلام)]] به شمار میآید، او در تمامی جنگهای زمان خلافت آن حضرت حضور داشته و در [[جمل]] و [[صفین]] و [[نهروان]] ملازم رکاب امام(علیه السلام) بود<ref>اسد الغابه، ج 5، ص 275؛ الاصابه، ج 7، ص 329؛ رجال طوسی، ص 63.</ref>. | |||
== ابو قتاده والی مکه == | |||
امیرالمؤمنین(علیه السلام) هنگامی که به [[خلافت]] رسید، «خالد بن عاصی بنهاشم بن مغیره مخزومی» را که از سوی [[عثمان]] والی [[مکه]] بود، عزل کرد و «ابو قتاده انصاری» را بر آن شهر گماشت ولی پس از مدتی ابو قتاده را نیز از ولایت مکه برکنار نمود<ref>ظاهراً علت برکناری ابو قتاده از ولایت مکه، جهت فراخوانی او به همراهی با حضرت در جنگ جمل، صفین و نهران بوده است.</ref> و قثم فرزند عباس را به جای او منصوب کرد و قثم تا زمانی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) به [[شهادت]] رسید در [[مکه]] ولایت و حکومت داشت<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج 16، ص 140.</ref>. | امیرالمؤمنین(علیه السلام) هنگامی که به [[خلافت]] رسید، «خالد بن عاصی بنهاشم بن مغیره مخزومی» را که از سوی [[عثمان]] والی [[مکه]] بود، عزل کرد و «ابو قتاده انصاری» را بر آن شهر گماشت ولی پس از مدتی ابو قتاده را نیز از ولایت مکه برکنار نمود<ref>ظاهراً علت برکناری ابو قتاده از ولایت مکه، جهت فراخوانی او به همراهی با حضرت در جنگ جمل، صفین و نهران بوده است.</ref> و قثم فرزند عباس را به جای او منصوب کرد و قثم تا زمانی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) به [[شهادت]] رسید در [[مکه]] ولایت و حکومت داشت<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج 16، ص 140.</ref>. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۲: | ||
موقعی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) آماده حرکت به سوی [[بصره]] و جنگ با ناکثین بود، ابو قتاده مطالبی گفت که حکایت از [[ایمان]] عمیق او به [[ولایت]] امیرالمؤمنین(علیه السلام) و وفاداری در راه آن حضرت داشت<ref>تاریخ طبری، ج 4، ص 451.</ref>. | موقعی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) آماده حرکت به سوی [[بصره]] و جنگ با ناکثین بود، ابو قتاده مطالبی گفت که حکایت از [[ایمان]] عمیق او به [[ولایت]] امیرالمؤمنین(علیه السلام) و وفاداری در راه آن حضرت داشت<ref>تاریخ طبری، ج 4، ص 451.</ref>. | ||
=حضور در جنگ نهروان و عزیمت به مدینه= | == حضور در جنگ نهروان و عزیمت به مدینه == | ||
امیرالمؤمنین(علیه السلام) در [[خوارج|جنگ خوارج]] (پس از آن که از هدایت آنها مأیوس شد) سپاه خود را آرایش داد و فرماندهی میمنه را به [[حجر بن عدی]] و میسره را به «شبث بن ربعی» یا «معقل بن قیس ریاحی» و سواره نظام را به «ابو ایوب انصاری» و پیاده نظام را به «ابوقتاده انصاری» سپرد. در این نبرد که هفت صد یا هشت صد تن از صحابی رسول اللَّه(صلی الله علیه) از [[مدینه]] در رکاب امیرالمؤمنین(علیه السلام) حضور داشتند، فرماندهی آنان را به «قیس بن سعد بن عباده» واگذار نموده و خود حضرت در قلب لشکر قرار گرفت<ref>همان، ج 5، ص 85؛ شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 272.</ref>. | |||
امیرالمؤمنین(علیه السلام) در [[جنگ خوارج]] (پس از آن که از هدایت آنها مأیوس شد) سپاه خود را آرایش داد و فرماندهی میمنه را به [[حجر بن عدی]] و میسره را به «شبث بن ربعی» یا «معقل بن قیس ریاحی» و سواره نظام را به «ابو ایوب انصاری» و پیاده نظام را به «ابوقتاده انصاری» سپرد. در این نبرد که هفت صد یا هشت صد تن از صحابی رسول اللَّه(صلی الله علیه) از [[مدینه]] در رکاب امیرالمؤمنین(علیه السلام) حضور داشتند، فرماندهی آنان را به «قیس بن سعد بن عباده» واگذار نموده و خود حضرت در قلب لشکر قرار گرفت<ref>همان، ج 5، ص 85؛ شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 272.</ref>. | |||
'''[[خطیب بغدادی]] نقل میکند:''' | '''[[خطیب بغدادی]] نقل میکند:''' |