صادق سلام: تفاوت میان نسخه‌ها

سیاسی شدن مطالعات اسلامی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] در [[ایران]] موجب شد تا متخصصان علوم سیاسی این موضوع را انحصاری کنند و با به‌کارگیری ترس از جنبش های بنیادگرا و تروریستی، بر افکار عمومی تأثیر بگذارند؛ اما مطالعه موضوع از زاویه تاریخی، بسیاری اوهام را می‌زداید و دولت را نسبت به مسئولیت‌های سکولاریستی‌اش که آن را در قبال اسلام به فراموشی سپرده است، یادآوری کند. بسیار دشوار است که جریان اتهام به اکثریت مسلمانان به هدف فراموش کردن خطاهای جریان سکولار ادامه یابد؛ جریانی که هیچ‌گاه نپذیرفته است که در انصاف با اسلام رویارو شود. باید ـ چنان که مارکسیست هم می‌گویند ـ بر حقایق عینی و واقعی تمرکز کرد تا ابعاد غیر عقلانی و وهمی بحران مطالعات اسلامی در پایان عهد استعماری ریشه دارد. مطالعه اسلام مقتضی تعامل با عادات ملت و توده مردم مسلمان به هدف درک تحولات جامعه اسلامی و پیوند دادن آن با جنبش تمدن اسلامی در دراز مدت است. متخصصان علوم سیاسی دراین بعد زیاده روی می‌کنند و ابعاد علمی آن را فراموش می‌کنند؛ زیرا به همراهی با سیاست‌های امنیتی اتخاذ شده در برابر مسلمانان اکتفا می‌کنند؛ اما از راه رسیدن نسلی دیگر از جوانان روشنفکر مسلمان درآینده، ناگزیر این وضع دردناک را عوض خواهد کرد. این نسل جدید می‌تواند، به عالمان و شرق شناسان بزرگ، مانند ''ماسینیون'' و ''کربن وژاک بورک'' که میراث ارجمندی را در اسلام شناسی به زبان فرانسوی برجای نهاده‌اند، اقتدا کند.

شورای فرانسوی دیانت اسلام می‌کوشد، گروهی از سخنرانان وخطبای مسلمان را که دولت فرانسه بر حسب مقتضیات اخلاقی و فکری بر آمده از میراث اسلامی برگزیده است، گردهم آورد. اگر دولت واقعاً می‌خواهد، گروهی را سامان دهد که حقیقتاً نمایندهٔ مسلمانان هستند، باید مشوق کسانی باشد که می‌توانند، قدرتی دینی پدید آورند که باعلمای [[الازهر]] و [[دانشگاه زیتونه|زیتونه]] و [[دانشگاه قرویین|قرویین]] و [[نجف]] و چه بسا جامعه الامیر در [[قسنطینه]] تعامل برقرار کنند. چنین هیئتی موظف خواهد بود، با ارائه راه‌حل‌هایی برای مشکلات، به ویژه تأمین مالی مساجد و گشودن ابواب [[اجتهاد]]، مشروعیت خود را تثبیت کند؛ طبیعی است که بحث اجتهادورزی چندان باب طبع کسانی که پیروی از اسلام رسمی (سنتی) راپذیرفته‌اند، نیست.  

این انجمن‌ها نقشی مثبت در سامان بخشیدن به زندگی دینی داشته‌اند؛ زیرا [[مسلمانان]] [[فرانسه]]، چشم انتظار تلاش‌های بیشتر درعرصه‌های فکری هستند. این امر مقتضی توزیع نقش‌هاست. می دانیم که خلافت [[بغداد]]، میان [[مسجد]] و مدرسه فاصله افکند و دولت [[سکولار]] باید، برای آموزش آزاد اسلامی کمک های مالی ارائه کند، چنان که به دیگر ادیان چنین کمک هایی می کند. مسلمانان باید ثابت کنند که اسلام می‌تواند با دیگر جریان‌ها، در حل بحران‌های معنوی مشارکت کند و در دایرهٔ تنگ [[ایدئولوژی]]، محصور نماند.