confirmed، مدیران
۳۶٬۹۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
'''همراهی هفتاد هزار [[فرشته]] هنگام [[نزول]]، [[صلوات]] فرشتگان؛''' | '''همراهی هفتاد هزار [[فرشته]] هنگام [[نزول]]، [[صلوات]] فرشتگان؛''' | ||
[[ابی بن کعب|ابیبنکعب]]، از [[ | [[ابی بن کعب|ابیبنکعب]]، از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(صلی الله علیه)]] روایت کرده است که فرمود: «سوره انعام یکجا بر من نازل شد، در حالی که هفتاد هزار فرشته با صدای حمد و تسبیح، سوره را همراهی میکردند. هر کس این سوره را بخواند، همین هفتاد هزار فرشته به عدد هر آیه ای یک شبانه روز بر او صلوات میفرستند» | ||
'''ع | '''ع | ||
بادت چهلهزار فرشته، دوری از وسوسههای [[شيطان|شیطان]]؛''' | بادت چهلهزار فرشته، دوری از وسوسههای [[شيطان|شیطان]]؛''' | ||
[[ | [[جابر بن عبدالله انصاری|جابربنعبداللَّهانصاری]] روایت کرده است که [[حضرت محمد (ص)|حضرت رسول(صلی الله علیه)]] فرمود: «هر کس سه آیه اول سوره انعام را، تا «وَ یَعْلَمُ ما تَکْسِبُونَ» بخواند، خداوند چهلهزار فرشته، موکل او میسازد که مثل عبادت ایشان را تا [[روز قيامت|روز قیامت]]، برایش بنویسند و فرشته ای از آسمان هفتم با عصائی آهنین نازل میشود و هر گاه شیطان بخواهد در دلش وسوسه ای کند، با آن عصا بر سرش میکوبد...» | ||
'''همراهی هفتادهزار فرشته هنگام نزول، برآورده شدن حاجت؛''' | '''همراهی هفتادهزار فرشته هنگام نزول، برآورده شدن حاجت؛''' | ||
[[عياشى|عیاشی]] به اسناد خود از [[ | [[عياشى|عیاشی]] به اسناد خود از [[ابیبصیر]] روایت کرده است که [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] فرمود: «سوره انعام، یک جا نازل شد و هفتاد هزار ملک، سوره را با تعظیم همراهی کردند، زیرا در هفتاد جای آن نام خداوند آمده است. اگر مردم میدانستند در قرائت آن چقدر فضیلت است، آن را ترک نمیکردند»، سپس فرمود: «هر که را به خداوند حاجتی است که میخواهد بر آورده شود، چهار رکعت [[نماز]] با [[سوره حمد|فاتحةالکتاب]] و سوره انعام بخواند و بعد از آنکه از قرائت فارغ شد، بگوید: یا کریم یا کریم یا کریم، یا عظیم یا عظیم یا عظیم، یا اعظم من کل عظیم یا سمیع الدعاء، یا من لا تغیره اللیالی و الایام. صل علی محمد و آل محمد. و ارحم ضعفی و فقری و فاقتی و مسکنتی یا من رحم الشیخ یعقوب حین رد علیه یوسف قرة عینه. یا من رحم ایوب بعد طول بلائه. یا من رحم محمداً و من الیتم آواه و نصره علی جبابرة قریش و طواغیتها و امکنه منهم. یا مغیث یا مغیث یا مغیث .... به خدا قسم اگر این دعا را بخوانی و همه حوائج خود را از خدا بخواهی، به تو عطا میکند» | ||
'''همراهی هفتادهزار فرشته هنگام نزول، تسبیح فرشتگان؛''' | '''همراهی هفتادهزار فرشته هنگام نزول، تسبیح فرشتگان؛''' | ||
'''علیبنابراهیم''' نقل کرده است که [[حضرت رضا(علیه السلام)]] فرمود: «سوره انعام، یکجا نازل شد و هفتادهزار فرشته با صدای تسبیح و تهلیل و تکبیر سوره را همراهی کردند. هر کس این سوره را بخواند، فرشتگان تا روز قیامت، برایش تسبیح میکنند». | '''علیبنابراهیم''' نقل کرده است که [[علی بن موسی بن جعفر|حضرت رضا(علیه السلام)]]فرمود: «سوره انعام، یکجا نازل شد و هفتادهزار فرشته با صدای تسبیح و تهلیل و تکبیر سوره را همراهی کردند. هر کس این سوره را بخواند، فرشتگان تا روز قیامت، برایش تسبیح میکنند». | ||
'''ایمنی از آتش؛''' | '''ایمنی از آتش؛''' | ||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
در روایت دیگر از وی نقل شده است که فقط سه آیه دوم در [[مدينه|مدینه]] نازل شده است<ref>همان.</ref>. | در روایت دیگر از وی نقل شده است که فقط سه آیه دوم در [[مدينه|مدینه]] نازل شده است<ref>همان.</ref>. | ||
تاریخ نزول سوره انعام در ما بین اسراء و [[هجرت | تاریخ نزول سوره انعام در ما بین اسراء و [[هجرت |هجرت پیامبر]] به مدینه است و بعد از [[سوره حجر]] نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الاکسير، مقدمه اول، ص 19.</ref>. | ||
== فضای نزول == | == فضای نزول == | ||
به احتمال قوی سوره انعام در سال چهارم یا پنجم بعثت، یعنی یک یا دو سال پس از آنکه [[ | به احتمال قوی سوره انعام در سال چهارم یا پنجم بعثت، یعنی یک یا دو سال پس از آنکه [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] مأمور به آشکار کردن دعوت خود شد فرود آمده است. مشرکان که با سخنان و تعالیم جدیدی مواجه شده بودند و تأثیر شگرف آن را بر مردم مشاهده میکردند تلاش گستردهای را برای تخریب شخصیت پیامبر(صلی الله علیه) و رویاروئی با تعالیم حیاتبخش اسلام سامان دادند و با شبههافکنی درباره آموزههای قرآنی مانع از ایمان آوردن عموم مردم و گسترش دین اسلام در جامعه خود شدند. | ||
مشرکان [[مكه|مکه]] پیامبر اکرم(صلی الله علیه) را به دروغگویی متهم و اعلام کردند که پیامبران باید از فرشتگان باشند؛ نه از نوع انسان. آنان معاد را انکار کرده، آن را به سخره میگرفتند و [[ | مشرکان [[مكه|مکه]] پیامبر اکرم(صلی الله علیه) را به دروغگویی متهم و اعلام کردند که پیامبران باید از فرشتگان باشند؛ نه از نوع انسان. آنان معاد را انکار کرده، آن را به سخره میگرفتند و [[شرک]] و [[بت پرستى|بتپرستی]] را برتر از یگانهپرستی میدانستند. آیات خدا را تکذیب میکردند، [[اعجاز قرآن]] را زیر سؤال برده و میگفتند: قرآن چیزی جز سخنان پیامبر صلیاللهعلیهوآله نیست و تقاضای معجزات دیگری میکردند. در چنین فضایی سوره مبارکه انعام نازل شد و ضمن ارائه پاسخهای منطقی و مستدل به شبهات [[مشركان|مشرکان]] و ابطال عقاید نادرست آنها اصول و بنیادهای دین اسلام را بیان کرد<ref>دائرة المعارف قرآن کريم، ج 4، ص 549.</ref>. | ||
== ویژگی == | == ویژگی == | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
سوره انعام اولین سوره مکی است که در میان هفت سوره طولانی قرآن قرار گرفته است<ref>الموسوعة القرآنية، خصائص السور، ج 3، ص 3.</ref>. | سوره انعام اولین سوره مکی است که در میان هفت سوره طولانی قرآن قرار گرفته است<ref>الموسوعة القرآنية، خصائص السور، ج 3، ص 3.</ref>. | ||
از روایات [[اهل | از روایات [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت(علیه السلام)]] و سخنان مفسران استفاده میشود که این سوره یکباره بر پیامبر(علیه السلام) فرود آمده است. در این سوره، نام خدا هفتاد بار یاد شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج6، ص 22.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == |