۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
</div> | </div> | ||
'' | '' | ||
'''[[ماه رمضان]]''' نهمین ماه از ماههای قمری است. [[قرآن کریم]] در این ماه بر رسول | '''[[ماه رمضان]]''' نهمین ماه از ماههای قمری است. [[قرآن کریم]] در این ماه بر [[رسول اکرم(ص)]] نازل شده است. در شریعت اسلام، روزه در این ماه بر کسانی که توانایی بر آن دارند واجب است و این ماه در بین ماههای قمری از فضیلت خاص برخوردار است. | ||
در بین ماههای سال قمری، ماه مبارک رمضان، از قداست و جایگاه ویژهای برخوردار است چنانکه در دعای مخصوص آن میخوانیم: «.. و هذا شهر عظمته و کرمته و شرفته و فضلته علی الشهور...»؛ <ref>اقبال الاعمال؛ ص۲۴.</ref> «و رمضان، ماهی است که او را عظمت و کرامت و شرافت، و فضیلت دادی، نسبت به ماههای دیگر.». | در بین ماههای سال قمری، ماه مبارک رمضان، از قداست و جایگاه ویژهای برخوردار است چنانکه در دعای مخصوص آن میخوانیم: «.. و هذا شهر عظمته و کرمته و شرفته و فضلته علی الشهور...»؛ <ref>اقبال الاعمال؛ ص۲۴.</ref> «و رمضان، ماهی است که او را عظمت و کرامت و شرافت، و فضیلت دادی، نسبت به ماههای دیگر.». | ||
رسول خدا (ص) میفرماید: «اگر کسی در این ماه، یک آیه از قرآن، تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر ماه رمضان، یک بار قرآن را ختم کرده باشد.» <ref>امالی صدوق؛ ص۹۳.</ref> از امام صادق (ع) نیز نقل شده است: «هرکس در ماه رمضان، صدقهای بدهد خداوند هفتاد نوع، بلا را از او دور میکند.» <ref>بحار؛ ج۹۳ ص۳۱۶.</ref> | رسول خدا (ص) میفرماید: «اگر کسی در این ماه، یک آیه از قرآن، تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر ماه رمضان، یک بار قرآن را ختم کرده باشد.» <ref>امالی صدوق؛ ص۹۳.</ref> از امام صادق (ع) نیز نقل شده است: «هرکس در ماه رمضان، صدقهای بدهد خداوند هفتاد نوع، بلا را از او دور میکند.» <ref>بحار؛ ج۹۳ ص۳۱۶.</ref> | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
امام سجاد(ع) در دعای خود، هنگام حلول ماه مبارک رمضان، این گونه مناجات میکند: «به وسیله روزه این ماه، یاریمان ده؛ تا اندام خود را، از معاصی تو، نگه داریم و آنها را به اعمالی واداریم که خشنودی تو را فراهم میآورد، تا با گوشهایمان، سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به دیدن چیزهای لهو نشتابیم و دستانمان را به سوی حرام، نگشاییم و با پاهایمان به سوی آنچه منع شده، ره نسپاریم و با شکمهایمان، جز آنچه را، تو حلال کردهای، در خود جای ندهیم و زبانهایمان، جز به آنچه، تو خبر دادهای و بیان فرمودهای، گویا نشود، و رنج نکشیم، جز برای آنچه به پاداش تو، نزدیک میکند و به جا نیاوریم، مگر چیزی را که از کیفر تو، نگه میدارد.» صحیفه سجادیه؛ دعای ۴۴. | امام سجاد(ع) در دعای خود، هنگام حلول ماه مبارک رمضان، این گونه مناجات میکند: «به وسیله روزه این ماه، یاریمان ده؛ تا اندام خود را، از معاصی تو، نگه داریم و آنها را به اعمالی واداریم که خشنودی تو را فراهم میآورد، تا با گوشهایمان، سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به دیدن چیزهای لهو نشتابیم و دستانمان را به سوی حرام، نگشاییم و با پاهایمان به سوی آنچه منع شده، ره نسپاریم و با شکمهایمان، جز آنچه را، تو حلال کردهای، در خود جای ندهیم و زبانهایمان، جز به آنچه، تو خبر دادهای و بیان فرمودهای، گویا نشود، و رنج نکشیم، جز برای آنچه به پاداش تو، نزدیک میکند و به جا نیاوریم، مگر چیزی را که از کیفر تو، نگه میدارد.» صحیفه سجادیه؛ دعای ۴۴. | ||
آنچه از مجموع احادیث و روایات به دست میآید، این است که انسان روزه دار برای بهرهمند شدن از غفران و رحمت خداوند و استفاده بهتر از ضیافت الهی، علاوه بر خودداری و امساک از خوردن و آشامیدن و دوری از اموری که روزه را باطل میکند، امور دیگری را نیز باید رعایت نماید، تا بتواند در زمره روزه داران واقعی قرار گیرد؛ چشم، گوش، زبان، دست و پا و سایر اعضای خود را از ارتکاب به گناه حفظ کند و در | آنچه از مجموع احادیث و روایات به دست میآید، این است که انسان روزه دار برای بهرهمند شدن از غفران و رحمت خداوند و استفاده بهتر از ضیافت الهی، علاوه بر خودداری و امساک از خوردن و آشامیدن و دوری از اموری که روزه را باطل میکند، امور دیگری را نیز باید رعایت نماید، تا بتواند در زمره روزه داران واقعی قرار گیرد؛ چشم، گوش، زبان، دست و پا و سایر اعضای خود را از ارتکاب به گناه حفظ کند و در چهارچوب موازین شرعی، از نعمتهای بزرگ خدا استفاده کند. | ||
= | |||
= | == پانویس == | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
{{روزهای سال قمری}} | {{روزهای سال قمری}} |