بیروت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بیروت''' (عربی: بیروت‎؛ آوایش: بَیْروت، فرانسوی: Beyrouth‎) بزرگترین شهر و پایتخت [[لبنان]]، از بندرهای برجستهٔ شرق دریای مدیترانه است که در شبه جزیرهای از کوه‌پایه‌های لبنان در میانگاه کشور جای گرفته. بیروت از مراکز مهم فرهنگی در شرق جهان عربی است، شهری کهن و باستانی است که نامش در لوحه‌های عمارنه یاد شده و از سدهٔ پنجم پیش از میلاد سکونت‌پذیر است. تنها استان لبنان است که از یک شهرستان و یک شهر تشکیل شده است. بیروت پایتخت، بزرگ‌ترین شهر و بندر اصلی کشور لبنان است. این شهر به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق سکونت [[شیعیان]] در لبنان به شمار می‌رود. حومه جنوبی آن که ضاحیه خوانده می‌شود بخش اصلی [[شیعه]] نشین بیروت است. شیعیان در این شهر در وضع معیشتی نامناسبی زندگی می‌کنند. آثار تاریخی باارزش، خیابان‌های زیبا، موزه‌ها، رستوران‌ها و طبیعت زیبای بیروت، پایتخت لبنان و بزرگ‌ترین شهر این کشور را به مقصدی پرطرفدار برای گردشگران تبدیل کرده است. زمانی‌که در بیروت گردش می‌کنید هنوز می‌توانید خسارات جنگ جهانی و جنگ داخلی لبنان را در این شهر ببینید.

بیروت، پایتخت و بزرگترین شهر و بندر اصلی جمهوری لبنان است. این شهر واقع در َ۵۴ ْ۳۳ عرض شمالی و َ۲۸ ْ۳۵ طول شرقی، نخست قسمت شمالی دماغه‌ای در ساحل مدیترانه را در برمی گرفت و اینک با ۶۷ کیلومتر مربع مساحت، تقریباً همه سطح آن را پوشانده است.<ref> ابن‌ بطوطه، رحلة، بیروت، ۱۳۸۴ق/۱۹۶۴م</ref>

با پایان یافتن جنگ‌های داخلی در ۱۳۷۰ش/۱۹۹۱م کوشش شد تا بیروت موقعیت خود را به عنوان مرکز تجارتی و بانک‌داری خاورمیانه بازیابد.<ref> ابن‌ عبری، غریغوریوس، تاریخ‌ الزمان، ترجمۀ اسحاق ارمله، بیروت، ۱۹۸۶م</ref>

بیروت را از کهن‌ترین شهرهای کرانه شرقی مدیترانه دانسته‌اند که پیشینه آن به اواسط هزاره دوم قبل از میلاد می‌رسد.<ref>شبارو، تاریخ بیروت، ص۱۱</ref> در میان سال‌های ۱۲۰۰ تا ۹۰۰ قبل از میلاد که به عصر طلایی فینیقیه شهرت دارد، بیروت از لحاظ تجاری توسعه یافت و از استقلال نسبی برخوردار بود. در ۵۳۸ق. م با چیرگی کوروش بر بابل، جزو قلمرو هخامنشیان گردید. در قرن نخست میلادی بیروت به یک مرکز مهم بازرگانی و پایگاه اصلی ناوگان دریایی روم در شرق مدیترانه تبدیل شد.<ref>دایرّ المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۳، ص۳۸۳، به نقل از جیدجیان، ص۲۵۲</ref>

شرایط آب و هوایی بیروت با توجه به موقعیت جغرافیایی که دارد در تمام طول سال می‌توان گفت که مطلوب بوده و از ماه جولای تا سپتامبر در این شهر کاملا آب و هوا داغ و شرجی است. بهار و پاییز این ناحیه برای اغلب مردم، بهترین زمان برای سفر محسوب می‌شود، چرا که دمای هوا معتدل و بارش باران هم به ندرت اتفاق می‌افتد. زمستان‌ها اما به مدت طولانی شاهد ریزش باران خواهیم بود. با این وجود در این مدت هم دمای هوا چندان سرد نمی‌شود.<ref>راهنمای سفر به بیروت - الی گشت

</ref>

جمعیت شهر بیروت در سال ۱۹۹۱م، ۰۰۰، ۱۰۰، ۱ تن <ref>کتاب سال بریتانیکا ۱۹۹۸، ص ۶۴۴</ref> و در ۲۰۱۲م، حدود ۲ میلیون نفر برآورد شده است. در ۱۳۲۹ش / ۱۹۵۰م اهل سنت و ارمنی‌ها بزرگترین گروه مذهبی در بیروت بودند، اما با مهاجرت شمار زیادی از شیعیان در دهه ۱۳۴۰ش / ۱۹۶۰م به مرور ترکیب جمعیتی شهر به نحو چشمگیری تغییر کرد. برای نمونه، آمار ۱۳۵۰ش /۱۹۷۱م نشان می‌دهد که ۴۵ درصد کل شیعیان لبنان فقط در شهر بیروت و حومه آن زندگی می‌کرده‌اند. با توجه به تغییرات جمعیتی، در دهه ۱۳۷۰ش / ۱۹۹۰، شیعیان به بزرگترین گروه مذهبی تبدیل شدند و پس از شیعیان، اهل سنت مهم‌ترین گروه مذهبی‌اند. جامعه کوچکی از یهودیان نیز در بیروت زندگی می‌کنند.<ref> دانشنامه جهان اسلام، به نقل از داوی، ص ۴۲۴۴، ۴۹؛ بومونت و دیگران، ص ۴۸۴</ref>

ساکنان شرق بیروت تقریباً همه مسیحی‌اند و غرب بیروت نیز محل سکونت مسلمانان اهل سنت و دروزیان است. قسمت جنوبی بیروت با تراکم بالای جمعیتی به شیعیان اختصاص دارد.<ref> نوری، داوود، شیعیان لبنان، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۲ </ref>

ضاحیه جنوبی بیروت اینک دارای ساختمان‌های اداری، فروشگاه‌های بزرگ، مراکز صنعتی، مالی، اقتصادی و مراکز مهمی چون سفارت ایران، کویت، مغرب، یمن، دفتر سازمان ملل و آژانش بین‌المللی حمایت از آوارگان فلسطینی است. در این منطقه، حوزه‌های دینی، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های مختلف مانند آموزشگاه شرعی اسلامی، حوزه رسول الاکرم، دانشگاه دعوت اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی و بسیاری از مراکز فنی حرفه‌ای و تربیتی خصوصی قرار دارند.

ضاحیه جنوبی همچنین منازل و دفتر‌های بسیاری از علمای شیعه و به ویژه مسؤولان حزب الله را در خود جای داده است؛ این منطقه مرکز تجمع علمای مسلمان و بسیاری از مؤسسه‌های خدماتی است.<ref> نگاهی به ضاحیه بیروت، خبرگزاری ایرنا</ref>

۱. معهد شرعی اسلامی محمدحسین فضل الله

۵. حوزه سیده زهرا (س) <ref>جعفریان، رسول، اطلس شیعه، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، ۱۳۹۱، چاپ پنجم. ص۵۲۹</ref>

   

مسجد الحسنین در بیروت که [[سید محمد حسین فضل الله]] در آن نماز اقامه می‌کرد.

این مرکز خیریه در سال ۱۹۸۷م و با الهام از تجربه کمیته امداد امام خمینی در ایران تاسیس شد و افراد نیازمند و بی‌سرپرست را تحت پوشش مالی، بهداشتی، آموزشی و فرهنگی دارد و در دیگر شهرهای شیعه نشین از جمله بنت جبیل و بعلبک نیز فعالیت دارد.<ref>سایت جمعیة الامداد الخیریة الاسلامیة</ref>

[[محمد مهدی شمس الدین]] رئیس مجلس اعلای شیعیان لبنان

[[محمد جواد مغنیه]] از جمله علمای این شهر به شمار می‌رود.  

پس از اشغال بیروت، گروهی از اعضای جنبش امل به همراه عده‌ای دیگر از مبارزان خارج از این جنبش، حرکت صهیونیستی جدیدی به نام جنبش حزب الله لبنان نهادند.

پس از انفجار پایگاه نیروهای آمریکایی و فرانسوی در بیروت و خروج نیروهای سازمان آزادی‌بخش فلسطین و رهبران آن از شهر و به سبب مقاومت سرسختانۀ مردم بیروت، نیروهای اسرائیلی در ۱۳۶۴ش/ ۱۹۸۵ ناگزیر به عقب‌نشینی شدند و نیروهای خود را از سراسر لبنان، بویژه بیروت، خارج ساخت و تنها شماری از نیروهای خود را در امتداد نوار مرزی با لبنان مستقر کرد و محاصرۀ ۱۰ هفته‌ای بیروت پایان یافت.<ref>نادری سمیرمی، احمد، لبنان، ج۱، ص۸۶، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، تهران، ۱۳۷۶ش</ref>  

مراکز و دفاتر پرشمار مطبوعاتی، انتشاراتی، رادیویی، تلویزیونی (کابلی و ماهواره‌ای) و خبرگزاری خارجی در این شهر مستقر است و فعالیت‌های فرهنگی و رسانه‌ای بسیاری را سامان می‌دهند که مخاطبان زیادی در کشورهای خاورمیانه و شمال افریقا دارد.

گفتنی است که دانشگاه‌های بیروت، به علت نزدیکی به ایران و قرابت دینی ـ فرهنگی، نخستین انتخاب محصلان ایرانی در قرن نوزدهم بود و کسانی مانند: قاسم غنی، محمدعلی جمال‌زاده و محمود حسابی از تحصیل کردگان این دانشگاه‌ها بوده‌اند.

<ref>نادری سمیرمی، احمد، لبنان، ج۱، ص۴۷ـ۵۰، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی، ۱۳۷۶ ش</ref>

'''کلیسای بانوی ما، حریصا'''

</ref>

   

[[رده:شهرها]]