مسعودی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مسعودی، علی بن حسین''' (بغداد ۲۸۰ـ مصر ۳۴۵ق) مورخ، [[متکلّم]] و جهانگرد شیعی‌[[مذهب]] عرب. به او لقب امام‌المورّخین و هرودوت عرب داده‌اند. خانواده‌اش اصلاً اهل [[کوفه]] بودند. نسبش به عبدالله بن مسعود [[صحابی]] مشهور می‌رسد. شور و شوق دانش‌اندوزی او را از اوان جوانی به سیروسفر در سرزمین‌های اسلامی کشاند. [[عراق]] و [[ایران]] و [[مصر]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و [[ارمنستان]] و [[هند]] و [[سیلان]] و [[عمان]] و سواحل شرقی [[افریقا]] را تا زنگبار و احتمالاً ماداگاسکار زیر پا گذاشت.  

== ولادت ==

مقام بلند علمی و جامعیت او در علوم مختلف اسلامی و سایر رشته‌های علمی رای بشری بر دانشمندان [[علم رجال]] و تراجم جایگاه ویژه ای است؛ از این رو آنها با اوصاف و عبارت‌هایی چون دانشمند کامل، پژوهشگر ماهر، فیلسوف، متکلم، [[فقیه]]، [[اصولی]]، [[محدث]]، [[رجالی]]، منجم، مورخ، جغرافی دان و ... از مقام علمی او تجلیل کرده‌اند. <ref>فوائد الرضویه، ص 277؛ منتهی المقال، ج4، ص 39؛ اعیان الشیعه، ج8، ص 233؛ ریاض العلماء، ج4، ص 428؛ ریحانه الادب، ج5، ص 307 و ... .</ref>

آن کتاب، نوشته علامه، پیشوا، اقدم، ثقه و امین، شیخ ابوالحسن علی بن حسین مسعودی هذلی متوفای (346 هـ. ق) است. <ref>ترجمه اثبات الوصیه، ص 5</ref>

# الدعوات الشنیعه

#

#

# الواجب فی الفروض اللوازم.

# الاسترجاء فی الکلام.

#

#

# الزاهی فی رد الخوارج.

# الهدایه الی تحقیق الولایه.

#

#

== پانویس ==