سالمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - ' آن ها' به ' آنها'
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
جز (جایگزینی متن - ' آن ها' به ' آنها')
خط ۸: خط ۸:


== اصول عقاید ==
== اصول عقاید ==
اصول عقاید این فرقه بنا به روایت‏ ابویعلی بن الفراء (درگذشته در 458 ه) در کتاب «الغنیه» منسوب به جیلانی چنین آمده است: خداوند پیوسته آفریدگار بوده و افعال او «قدیم» است و در همه جا حاضر و ناظر است و به خصوص در زبان هر قاری [[قرآن]] تجلی می ‏فرماید. مشیت خداوند غیر حادث است، ولی اراده او «حادث» به آن مشیت است. از بندگان معصیت و گناه سر می ‏زند بدون آن که خداوند آن ها را اراده کرده باشد. [[ابلیس|ابلیس]] در آغاز کار، کافر شد و سرانجام به اطاعت خداوند در آمد. خداوند در روز قیامت به صورت آدمی دیده می ‏شود و در میان خلق تجلی می ‏فرماید. عمل به شرع با کوشش هایی از روی اراده انجام می‏ گیرد. صبر از لذات بهتر است تا تمتع و بهره‏مند شدن از آن ها. انبیاء برتر از اولیا هستند. حکمت از ایمان است. آنان مانند صوفیه معتقد به اتحاد روح بنده با خدا هستند و آن شعور مؤمن به ذات خویش است که از فیوضات الهی در ظرف ذات او به اندازه‏ای که خداوند به وی فیض می ‏بخشد حاصل می ‏گردد. سالمیه معتقد به بقای روح و فترت بین موت و بعث بودند.
اصول عقاید این فرقه بنا به روایت‏ ابویعلی بن الفراء (درگذشته در 458 ه) در کتاب «الغنیه» منسوب به جیلانی چنین آمده است: خداوند پیوسته آفریدگار بوده و افعال او «قدیم» است و در همه جا حاضر و ناظر است و به خصوص در زبان هر قاری [[قرآن]] تجلی می ‏فرماید. مشیت خداوند غیر حادث است، ولی اراده او «حادث» به آن مشیت است. از بندگان معصیت و گناه سر می ‏زند بدون آن که خداوند آنها را اراده کرده باشد. [[ابلیس|ابلیس]] در آغاز کار، کافر شد و سرانجام به اطاعت خداوند در آمد. خداوند در روز قیامت به صورت آدمی دیده می ‏شود و در میان خلق تجلی می ‏فرماید. عمل به شرع با کوشش هایی از روی اراده انجام می‏ گیرد. صبر از لذات بهتر است تا تمتع و بهره‏مند شدن از آنها. انبیاء برتر از اولیا هستند. حکمت از ایمان است. آنان مانند صوفیه معتقد به اتحاد روح بنده با خدا هستند و آن شعور مؤمن به ذات خویش است که از فیوضات الهی در ظرف ذات او به اندازه‏ای که خداوند به وی فیض می ‏بخشد حاصل می ‏گردد. سالمیه معتقد به بقای روح و فترت بین موت و بعث بودند.
در کتاب «الغنیه» آمده است که: سالمیه می‏ گویند: خداوند در هر مکان حاضر است و فرق بین [[عرش]] و غیر آن نیست. معتقدند که خداوند درباره بندگان اراده طاعت کند نه معصیت. ابلیس بار دوم به [[آدم]] سجده کرد ولی هرگز به [[بهشت]] اندر نیامد.
در کتاب «الغنیه» آمده است که: سالمیه می‏ گویند: خداوند در هر مکان حاضر است و فرق بین [[عرش]] و غیر آن نیست. معتقدند که خداوند درباره بندگان اراده طاعت کند نه معصیت. ابلیس بار دوم به [[آدم]] سجده کرد ولی هرگز به [[بهشت]] اندر نیامد.
خداوند در روز [[قیامت|قیامت]] به صورت آدمی محمدی بر انس و جن و ملائکه و حیوانات ظاهر می ‏شود، و کافران هم خداوند را می ‏بینند، و خدا از ایشان بازخواست می ‏نماید. [[ابو نصر سراج طوسی]] (در گذشته در 370 ه) در کتاب خود «اللمع» آورده که از احمد بن سالم از معنی این حدیث پیغمبر (ص) پرسیدند که فرمود: «اطیب ما اکل الرجل من کسب یده»، یعنی: آنچه را که مرد از کسب دستش بخورد، گواراترین چیز است.
خداوند در روز [[قیامت|قیامت]] به صورت آدمی محمدی بر انس و جن و ملائکه و حیوانات ظاهر می ‏شود، و کافران هم خداوند را می ‏بینند، و خدا از ایشان بازخواست می ‏نماید. [[ابو نصر سراج طوسی]] (در گذشته در 370 ه) در کتاب خود «اللمع» آورده که از احمد بن سالم از معنی این حدیث پیغمبر (ص) پرسیدند که فرمود: «اطیب ما اکل الرجل من کسب یده»، یعنی: آنچه را که مرد از کسب دستش بخورد، گواراترین چیز است.
Writers، confirmed، مدیران
۸۶٬۲۵۵

ویرایش