برکات اخلاقی - فرهنگی بعثت نبوی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از منظر قرآن کریم جهان عصر بعثت بر اثر کردار آدمیان غرق در فساد وتباهی بود:

«ظهر الفَساد فی البر و البحر بما کسبت أیدی الناس»[1]

خداوند پیامبرصلی الله علیه وآله را زمانی فرستاد که از دیرباز پیامبری نیامده بود؛ ملت‏ها درخواب طولانی فرورفته و سررشته کارها از هم گسیخته بود. جنگ‏ها در همه جاشعله‌‏ور و دنیا در تاریکی، جهل و گناه به سر می‏‌برد. فریب‌کاری، آشکار و برگ‏‌های ‏درخت زندگی بشر هدایت خاموش شده بود. این فساد و تیره‌‏روزی چیزی جز فتنه وآشوب به بار نمی‏‌آورد. ترس دل‏های مردم را فراگرفته و پناه‌گاهی جز شمشیر خون‏‌آشام ‏نداشتند. [2]

خدا، محمدصلی الله علیه وآله را فرستاد تا جهانیان را از راه و رسمی که در پیش گرفته‌‏اند بیم‏دهد و او را امین دستورهای آسمانی خود قرار داد. در آن حال شما ای گروه عرب‏بدترین دین را داشتید و در بدترین سرزمین زندگی می‌‏کردید. در بین سنگ‏های‏خشن و مارهای گزنده می‏خوابیدید و از آب تیره می‏آشامیدید. غذای خوبی نداشته‏و خون یکدیگر را می‏ریختید. پیوند خویش را از نزدیکان بریده و با آنان ستیزه‏می‌‏کردید. بت‏ها در بین شما برپا بود و گناهان دست و بال شما را بسته بود. [3]