عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها

چند نفر از [[بنی‏ هاشم]] قبل از [[جنگ بدر]] در مکه به [[اسلام]] گرویده بودند و بنا به مصالحی و از روی تقیه از اظهار آن امتناع می‌‏ورزیدند و شرکت نمودن آنان به همراه مشرکین در جنگ بدر نیز از روی اجبار و اکراه بوده است.<ref> ابن سعد در طبقات، ج 4، ق 1، ص 30 می‏گوید: «و کان عقیل ممّن أخرج من بنی‏هاشم کرها الی بدر فاسر یومئذ.» </ref>.  

لذا رسول خدا(صلی الله علیه) به اصحاب خود دستور داد که «در این جنگ (بدر) تعدادی از بنی ‏هاشم شرکت نموده ‏اند که نیازی در جنگ نداشتند، اگر به آنان دست یافتید از ریختن خونشان خودداری کنید.»، که از جمله آنان عباس، عقیل و ابوالبختری بودند. <ref> تاریخ طبری حوادث سال دوم هجرت؛ کامل ابن اثیر، ج 2، ص 89؛ سیره ابن هشام، ج 2، ص 197</ref>

عقیل و عباس پس از آنکه در جنگ بدر به اسارت مسلمانان در آمدند اسلام خود را علنی نمودند. ابن قتیبه دینوری دراین مورد می‏گوید: «فاسلم العباس و أمر عقیلاً فأسلم، و لم یسلم من الأساری غیر هما» <ref>معارف، چاپ دوم، ص 68</ref>

# سرسلسله رجال شناسان اهل سنت، [[ابوحاتم رازی]] (متوفای 327 هـ .ق.) است که عقیل را جزء ناقلین حدیث معرفی کرده و کسانی را که از وی اخذ حدیث نمودهاند، چهار نفر میشمارد و چنین میگوید:«عقیل جزء صحابه رسول خدا است و ناقلان حدیث پیامبر از وی عبارتند از: [[موسی بن طلحه]]، [[عطاء بن ابی ریاح]]، [[حسن (بصری)]] و [[مالک بن ابی عامر]]» <ref> الجرح و التعدیل، ج 6، ص 218 </ref>

# و از کسانی که عقیل را با این سمت معرفی نموده است، ابن حجر عسقلانی است در «تهذیب التهذیب»، ولی او تعداد ناقلان حدیث از عقیل را هفت نفر ذکر نموده، مینویسد:«نقل کنندگان حدیث از وی; عبارتند از فرزندش محمد، نوادهاش عبدالله بن محمد و علاوه بر اینها عطاء، ابوصالح سمّان، موسی بن طلحه، [[حسن بصری]] و مالک بن ابی عامر اصبحی». <ref>ج 7، ص 254 </ref> ابن حجر در کتاب دیگرش «تقریب التهذیب» نیز از عقیل به عنوان یکی از رجال حدیث یاد نموده است. <ref>الجرح و التعدیل، ج 2، ص 29 </ref>

# حافظ شمس الدین ذهبی، ناقلان حدیث از عقیل را همانند ابن حجر، به استثنای مالک بن ابی عامر، می‌شمارد و می‌نویسد: «روی عنه ابنه محمد و ...» <ref>تاریخ اسلام عهد معاویه، ص 84</ref>

باید توجه داشت که جنگ بدر در آخر جمادی‏ الثانی سال دوم هجرت رخ داده و ازدواج امیر مؤمنان با [[حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)|حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)]] پنج ماه پس از این جنگ در اول یا ششم ذی حجه همان سال واقع شده است. <ref>مرحوم سید بن طاوس در اقبال با اسناد از شیخ مفید در کتاب حدائق الریاضش در اعمال ماه محرم نقل می‏کند: «ولیلة احدی و عشرین منه و کانت لیلة خمیس سنة ثلث من الهجرة کانت زفاف فاطمة بنت رسول اللّه‏ـ صلّی اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ الی منزل امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ یستحب صومه شکرا للّه‏ بما وقف من جمع حجته و صفیته». </ref>

«پس از گذشت یک ماه از مراسم عقد، برادرم عقیل نزد من آمد و ضمن اظهار مسرّت از ازدواجم با دختر پیامبر چنین گفت: برادر! چرا از رسول خدا درخواست نمی ‏کنی تا اجازه دهد همسرت را به خانه‏ ات بیاوری و با تشکیل زندگی جدید چشم مان روشن‏ تر و قلب مان شادمان‏ تر شود؟ گفتم برادر! شرم و حیا از رسول خدا(صلی الله علیه) مانع از این درخواست گردیده است. آنگاه به من قسم داد که به همراه او به محضر رسول خدا (صلی الله علیه) برویم و...» <ref>کشف الغمه، ج 1، ص 360 </ref>

«رسول خدا(صلی الله علیه) فاطمه(س) را بر شتر شهبا سوار نمود. [[سلمان]] افسار شتر را به دست گرفت و رسول خدا و [[حمزه]] و عقیل و جعفر و [[اهل بیت]] از پشت سرش با شمشیر کشیده می‌‏رفتند و همسران پیامبر نیز در پیشاپیش در حالی که سرود می‏‌خواندند، در حرکت بودند. (والنّبی و حمزة و عقیل و جعفر و أهل البیت یمشون خلفها مشهرین سیوفهم...) <ref> به نقل مناقب، ج 3، ص 354، از مولد فاطمه ـ سلام اللّه‏ علیها</ref>

درگذشت وی را برخی در دوره حکومت [[معاویه]] و برخی در ابتدای [[خلافت]] [[یزید]] (قبل از [[واقعه حره]]) دانسته‌اند. <ref>بن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۳۹</ref>